Afscheid nemen doet soms géén pijn
Dit wordt mijn laatste column voor de Accountant.
Sinds 2009 heb ik als columnist over vele onderwerpen geschreven. Met veel plezier. In eerste aanleg voor de Accountant Adviseur. Het maandblad van de NOvAA. Later als columnist voor Accountant. Talloze onderwerpen zijn de revue gepasseerd. Onderwijs, fusie, mkb-problematiek, uitstraling en zorg om ons beroep. Doel is altijd geweest om vanuit mijn persoonlijke visie en beleving medelezers aan het denken te zetten, te enthousiasmeren, te prikkelen, te emotioneren. Naar mijn bescheiden mening is dat aardig gelukt. Ik heb gemerkt dat ik een erg grote groep vaste lezers heb opgebouwd. Ik heb vele complimenten van u mogen ontvangen. Dank nogmaals daarvoor!
Daar waar medestanders waren, waren ook tegenstanders. Niet erg! Het doel was uiteindelijk om vanuit een kritische insteek een discussie op gang te brengen. En daar horen nu eenmaal ook tegenstanders bij.
Helaas heb ik moeten constateren dat in de laatste periode enige discussie is ontstaan bij de redactie van ons clubblad over de laatste twee columns. Discussie over leesbaarheid vind ik prima. Met discussies over vrijheden van meningsuiting heb ik meer moeite.
Schijnbaar is een columnist in de nieuwe setting van de NBA niet meer een columnist, zoals het ooit was.
Naar mijn mening moet vanuit de redactie een column nu salonfähig zijn. Mogelijke risico's richting derden moeten worden uitgesloten. De angst regeert. Niet ongebruikelijk bij een beroepsgroep van accountants, maar wel voor een columnist.
Een columnist dient een grote mate van vrijheid te krijgen. Het gaat namelijk om een persoonlijk stukje tekst, waarin een mening wordt geventileerd. Een inbreuk daarop om wat voor reden ook, is in strijd met daar waar een column voor staat. Leest u de literatuur ten aanzien van een columnist er maar op na.
Helaas heeft u mijn laatste column over een in opspraak geraakte, bekende advocaat in relatie tot de nieuwe regels omtrent vertrouwelijkheid in onze nieuwe gedragscode niet mogen lezen.
Het recht om mijn mening te mogen ventileren staat in elk geval bij mij bovenaan mijn lijstje als columnist.
Op het moment dat daar aan wordt getornd, houdt mijn bestaan als columnist op. Afscheid nemen doet soms géén pijn!
Naschrift redactie
Wie Accountant(.nl) volgt weet dat aan meningen van columnisten of opinieschrijvers geen grenzen worden gesteld. Sinds de vorming van de NBA is daaraan niets veranderd. De publicatie van deze afscheidscolumn van Marco is daarvan een illustratie.
Anders dan Marco stelt ging het bij de geweigerde column niet om de daarin verkondigde mening (die is ook weinig controversieel) maar puur om de vorm. De column bestond voor 95 procent uit een gefingeerd gesprek tussen advocaat 'Bram' en zijn accountant. Die vorm achten wij in dit verband niet toelaatbaar en bovendien niet effectief: pas in de allerlaatste zin kwam de eigenlijke boodschap aan de orde.
Wij betreuren de gang van zaken en danken Marco voor zijn bijdragen in de afgelopen jaren.
Deze bijdrage is ook als column geplaatst in het aprilnummer van Accountant.