Opinie 06 februari 2013

Fusie NBA een feit. Hoera! Hoezo?

Per 1 januari 2013 is het dan eindelijk zover. De politiek heeft de spreekwoordelijke zegen gegeven. De AA-en RA-accountants zijn nu wettelijk verenigd binnen een beroepsgroep (NBA).

Het jaar is nog niet begonnen of de eerste barstjes in het geheven fusieglas worden zichtbaar.

Zo vindt de subtop (qua omvang) dat de NBA te veel haar oren heeft laten hangen naar de grote vier. Zij vinden dat de NBA te veel het belang heeft gekozen van de grote kantoren. Een ruime uitleg van de punten roulatie accountant en scheiding van advies en controle in de onlangs verschenen NBA-Alert is niet in het voordeel van deze subtop. De subtop wil heel erg graag binnenkomen bij de grote bedrijven. Nu de NBA Alert kiest voor een ruime interpretatie van de regels, lijken de financiële doelstellingen van de subtop voor 2013 weer in de ijskast te moeten worden gezet.

Zij verwijten de NBA NIVRA-gedrag. Vrij vertaald; slechts zorgen voor de belangen van de grote spelers. En dat was nu niet het doel van de fusie. Toch? Nee, inderdaad niet. Maar zoals dat gaat bij grote organisaties: niet alle belangen kunnen evengoed worden vertegenwoordigd.

Als bestuurslid van de Ledengroep Openbaar Accountants (LOA) zit ik met een sterke mkb-pet op. Ik vertegenwoordig daarin de kleinere kantoren en de mkb-markt die zij bedienen.

Gezien de vele spotlights die op ons beroep zijn gericht, is het voor ons als bestuursleden uiterst lastig om alle monden volledig te voeden. Een bestuurslid met dagelijkse oob-problematiek heeft nu eenmaal andere prioriteiten dan het bestuurslid met mkb-problematiek.

Dit leidt regelmatig tot pittige, maar open discussies. Daar waar het gaat om de reputatie en kwaliteit van ons beroep, staan alle gezichten dezelfde kant uit. Iedereen heeft het beste voor met het beroep, ongeacht AA of RA. Echter, het eigen werkveld bepaalt de kennis en affiniteit met een bepaald specifiek onderwerp. Bijvoorbeeld aandacht voor data-analyse en IT speelt eerder in de oob-praktijk dan in de mkb-praktijk. En bij fiscaliteit vice versa.

De verschillen tussen de mkb-versus de oob-praktijk nemen eerder toe dan af. Zeker gezien de vraag en verwachtingen die optreden binnen deze markten. Ik heb al eerder gepleit voor een nadrukkelijker onderscheid in de uitingen in onder andere het governance- en communicatiebeleid van de NBA. Los van de fundamentele beginselen die alle openbaar accountants raken, is het onderscheidend vermogen van de accountant richting zijn klant van essentiële waarde voor de toekomst van ons allen. Daar moeten wij aan blijven werken!

Dat betekent dat naast de gebruikelijke oob-zaken er een specifiek maatwerkprogramma dient te zijn voor mkb-accountants. Dat is er al, maar dient nu nog verder verfijnd te worden.

Onrechtmatig titelgebruik is bijvoorbeeld iets waar ik mij al twee jaren aan stoor en waar ik mij hard voor heb gemaakt om op te pakken binnen het bestuur. Dit raakt veel mkb-accountants, die hier in de concurrentiestrijd last van hebben. Ook dat is iets waar wellicht de big-four-accountant zijn neus voor ophaalt, maar waar de kleinere accountantspraktijk blij mee zal zijn.

Dit wordt nu opgepakt in 2013 en zorgt voor een zuivering binnen onze dienstverlening.

Zo zullen wij stap voor stap samen moeten zetten. Ik ben er klaar voor! U ook?