Accountantsdag 2013 - En alles bleef zoals het was?
Het is al bijna een week geleden dat we onze jaarlijkse Accountantsdag hebben gehad. Goede opkomst, gezellige mensen, goed van eten en drinken... en nog een gevarieerd programma ook.
Niks mis mee en natuurlijk complimenten aan de organisatie. Maar wat levert deze dag nu eigenlijk op aan ander gedrag?
Opvallend zijn altijd de optredens van oud-bestuurders van accountantsorganisaties die juist nu belerend de rol van de accountant gaan belichten en daarbij woorden gebruiken als maatschappelijk toegevoegde waarde, rechte rug en ethisch gedrag.
Toch wel bijzonder, als je kijkt naar de schandalen die accountantskantoren toch direct raken en daarmee ook de gehele Beroepsorganisatie in diskrediet brengen! Er was op die momenten dan ook wat gegniffel in de zaal maar blijkbaar wordt dat niet openlijk uitgesproken!
Zoals Arnout van Kempen in zijn blog al aangeeft, was ook voor mij Herman Pleij het hoogtepunt met zijn presentatie over het historisch besef. Hij mag inderdaad wat mij betreft de oudejaarsconference voor zijn rekening nemen. Wat een energie, wat een uitstraling en wat een performance.
Over historisch besef gesproken. Begin jaren zeventig verscheen van het toenmalige NIVRA het rapport 'De accountant, morgen'. Eigenlijk hadden we het toen al over die thema's waarover we nu ook spreken en we hebben dat blijkbaar veertig jaar kunnen volhouden met steeds dezelfde terugkerende onderwerpen. Natuurlijk, iedere keer een iets ander sausje en een andere belichting. Maar hoe lang komen we hier nog mee weg? Moeten we dit nog wel willen?
Ondanks de goede intenties van destijds het NIVRA en nu de NBA, krijgen we geen grip op de uitvoering, zeker voor wat betreft die wettelijke taak en de maatschappelijke functie. De macht zit nog teveel bij de uitvoering, de (grote) accountantskantoren, en zij weten voortdurend initiatieven en ontwikkelingen te dempen en anders te richten. Zij bepalen.
En daar ligt ook de onmacht van de NBA, onze beroepsorganisatie. Zij moet naar mijn mening veel meer doorzettingsmacht krijgen en ontwikkelingen meer kunnen afdwingen en erop toezien dat voorgestaan beleid wordt nageleefd. Nu zijn Beleid en Uitvoering nog te veel twee gescheiden werelden.
Kortom, meer doorzettingsmacht, alle hens aan dek, geen losse flodders maar scherpe munitie. En nu we toch het tweehonderdjarig koninkrijk vieren is die mooie wapenspreuk van Nederland sinds 1815 op zijn plaats: je maintiendrai, de NBA zal handhaven!