Cfo fileert Muis
Het artikel 'Weg met de cfo?' geeft voor het eerst een gezonde push back op een aantal provocerende bijdragen van mij over de staat van dienst van de eerste fiduciaire verdedigingslijn in onze corporate governance: de cfo.
De cfo, de man/vrouw die ook de integriteit van de cijfers en de stand van beheersing van de controle van - vooral - onze financiële instellingen moet verzekeren.
Het heeft mij, en de redactie, wel wat moeite gekost de tongen los te krijgen. Maar zij die uiteindelijk reageren liegen er niet om. Het brengt de auteur van het artikel ertoe om mijn voorstel om de cfo-functie gewoon af te schaffen, te bestempelen als ‘radicaal'.
Jawel, iedere nulhypothese is radicaal, maar daarom nog niet onnuttig. Wel reden voor de respondenten om vrij unaniem mijn filering van de cfo naar het rijk der fabelen te verwijzen.
Ik ben de respondenten zeer dankbaar, omdat zij de eersten zijn die hun nek durven uit te steken over een onderwerp dat voor anderen - in academia en praktijk - duidelijk een te hete aardappel was om ook hun stem te verheffen. Terwijl het toch gaat over de integriteit en werkbaarheid van een essentiële functie.
Wat heeft mijn jarenlang drammen per saldo opgeleverd? Wel, vier geprononceerde stemmen van keien van mensen in praktijk en theorie over het functioneren van de cfo.
Het was een tour de force op zich om die op de Bühne te krijgen. De meesten onder ons prefereerden aan de zijlijn te blijven. De cfo is nog steeds oppermachtig, ondanks (in termen van economische relevantie) zijn/haar herhaald falen. Nee, we noemen geen namen, gewoon de krant lezen.
En wat is het resultaat? Vijf ingewijden, inclusief uw scribent, die het in ieder geval over één ding eens zijn: een bonusgedreven cfo is een corporate governance wangedrocht. En aan deze perverse impuls moeten grenzen worden gesteld.
Dat is vooruitgang, belangrijke vooruitgang, een novum in het Nederlands
corporate governance debat, waarop moet worden voortgeborduurd. Bravo!
Maar de vier respondenten hebben het moeilijk met de stelling van ondergetekende dat we tevens de cfo-functie maar moeten afschaffen.
De tegenstanders maken niet helemaal duidelijk waarom 'business as usual' de voorkeur verdient. Hun verwijt van een 'theoretisch debat' klinkt luid en duidelijk door. Waarop ik zeg: Theoretisch? Theoretisch? De hele Nederlandse financiële wereld ligt op zijn kont en de ratio van architectuur van de cfo-functie, de eerste poortwachter bij uitstek, mag niet aan de orde worden gesteld?
We besteden eindeloze debatten aan het disfunctioneren van het openbaar beroep. Mogen we a.u.b. ook even praten over hen die het startsein geven voor alles wat de interne en externe accountant doet, of niet doet: de cfo?
Nee, iedere (structureel) disfunctionele poortwachtersfunctie is een gevaar voor de corporate stakeholders, met name voor de recentelijk ontdekte nieuwe stakeholder, de belastingbetaler. En zo'n poortwachter kan dan beter zijn/haar biezen pakken.
Het alternatief is misschien niet ideaal, maar wel beter dan de status quo.
Dit vruchtbare debat is niet het einde maar het begin van een nog belangrijker debat over 'getting it right at entry level', zonder hetwelk we slechts blijven ronddraaien in cirkels, een kermisattractie van kortdurende lol.
Ik ben de redactie van Accountant(.nl) erkentelijk voor de taaiheid waarmee zij dit thema volgt en in het debat houdt.