Rokjesdag
Op schrikkeldag organiseerde TUACC een mooie bijeenkomst. 'Met passie en trots voor het mooiste vak', zoals Pieter de Kok blijft debiteren. Ik mocht aanwezig zijn. Zelfs spreken. Over mijn helden, voorbeelden en inspirators. Een tocht langs Top Gun, (de jonge) Pieter Lakeman, Gordon Gekko, Peter van Straaten, Abe Briloff en Martin Bril. Een verhaal over Rokjesdag.
Het evenement was zonder meer geslaagd. In elkaar gezet door Fouk Tsang, zelf een inspirerend spreker. Een verhaal uit het hart van een cfo, Wim Buizert, die met illustratieve voorbeelden vanuit de praktijk liet zien hoe het accountantsberoep steeds verder bezig is zich te marginaliseren: 'Tsja, die discussie over de scheiding van controle en advies en kantoorroulatie. Indien ik moet kiezen voor de wissel van mijn (fiscaal) adviseurs of de accountant, dan is de keuze snel gemaakt. De accountant gaat eruit. Mijn adviseur wissel ik niet: die levert namelijk wél toegevoegde waarde', was de strekking van zijn betoog.
Bob Hoogenboom hield op even hartstochtelijke wijze het accountantsberoep een spiegel voor. Via familieverhalen, Frank Sinitra en Neil Young. Laatstgenoemde schreef de tekst die in de genen van een professioneel-kritische accountant zou moeten zitten. Een tekst die zo zou passen als marketingleuze voor de 'grote vier':
Ain't singin' for Pepsi
Ain't singin' for Coke
I don't sing for nobody
Makes me look like a joke
This note's for you.
Terug naar mijn helden. Auteur en observator Martin Bril is er één van. Een meesterlijke columnist. Ik zou wensen zo te kunnen schrijven als hij deed. Enfin (Bril's favoriete woord), hij is niet meer. Wat er nog wel is en wat er weer aankomt is waar iedereen - zowel man als vrouw - in deze tijd van het jaar naar uitkijkt; Rokjesdag. Het is een term die door Martin Bril werd gecultiveerd en die hij als volgt omschreef:
"Het luistert nauw met deze dag. Van alle kanten bereikt mij de vraag wanneer het rokjesdag is. Televisieprogramma's, tijdschriften, radioshows, passanten op straat. Iedereen heeft het erover. Sommigen noemen het overigens bloesjesdag.
Ik niet.
Rokjesdag is die ene dag in het voorjaar dat alle vrouwen als bij toverslag ineens een rok dragen, met daaronder blote benen. Tot zover de definitie waarop ongetwijfeld het een en ander valt af te dingen, maar daar heb ik geen zin in, sterker nog; het is een prachtige definitie.
De Van Dale noteert onder rokjesdag zie bloesjesdag. Zo kan ik het ook. Snel naar bloesjesdag en daar treffen we deze: eerste warme lentedag (waarop de vrouwen voor het eerst in hun bloesje op straat lopen).
Tja.
Ik vind mijn eigen definitie beter. En ik ben niet eens een billenman. Ook geen tietenman trouwens. Dus dat heeft er niets mee te maken. Wat mijn definitie zo mooi maakt is de toverslag.
Hoe weten alle vrouwen dat het rokjesdag wordt? Er is geen tamtam, en het wordt niet op radio en televisie aangekondigd. Het gaat dus om een voorgevoel dat duizenden vrouwen op hetzelfde moment bezoekt.
Het is een feestdag, wanneer hij ook valt."
Gisteren was ook een feestdag. De TUACC-bijeenkomst was inspirend. Daarom heb ik de dag van gisteren uitgeroepen tot de 'Rokjesdag van de accountancy'. Een feestdag voor accountants. Een feest waarop woorden als helden, inspiratie, innovatie, trots en passie centraal stonden.
Pieter de Kok zou zeggen: een dag van het mooiste vak! Ik draag de 'Rokjesdag van de accountancy' aan hem op. Omdat hij telkenmale het zonnige, positieve gevoel over het vak weet uit te dragen.
Pieter is er, als je hem nodig hebt. Bedankt!