Opinie

Mkb-accountant op zoek naar nieuwe missie

Met instemming las ik het bericht dat de NBA het maatschappelijk debat in 2012 wil gaan richten op het mkb en de vernieuwing van het beroep. "Er is een MKB-actieplan in de maak" waarover wij binnenkort meer zullen horen. Bravo! Hierbij alvast een voorzet.

De mkb-accountant is op zoek naar een nieuwe missie. De huidige activiteit levert te weinig toegevoegde waarde en zodoende te weinig inkomen voor de accountant. Een antwoord hierop dient nieuwe producten en een nieuwe marktbenadering te omvatten. 

Daarvoor is het naar mijn oordeel noodzakelijk om afscheid te nemen van het bestaande wettelijke kader van de functie, want de huidige regelgeving knelt. We moeten dus opnieuw het thema vereenvoudiging oppakken; te begrijpen als het zoveel mogelijk afkoppelen van bestaande regelgeving, maar nu gecombineerd met het daadwerkelijk onderzoeken van de behoefte in de markt. 

Mijn antwoord zou uitgaan van de volgende premissen: (i) er is wel degelijk behoefte aan assurance in het mkb. Maar de 'wettelijke controle' is te zwaar, te star en veel te duur. Het product 'samenstel' is daarentegen nietszeggend als assurance-product. We moeten dus op zoek naar assurance op maat. (ii) de titel 'accountant' heeft meerwaarde in de markt, dat wil zeggen de gebruiker hecht waarde aan de betrokkenheid van een accountant bij een verantwoording. 

Let wel, deze premissen zouden moeten worden geverifieerd. Empirisch onderzoek zou moeten uitwijzen of er inderdaad behoefte is aan assurance in het mkb. Eveneens zou moeten worden onderzocht of de titel 'accountant' meerwaarde heeft. 

Nu treft het dat het onlangs opgerichte NEMACC een onderzoeksdoelstelling heeft. En als men toch gaat onderzoeken, ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe hoog de wettelijke controle scoort op de prioriteitenlijst van mkb-ondernemingen en hun stakeholders. 

Ik beschouw de accountant primair als assurance-provider. Want de accountant ontleent zijn meerwaarde aan assurance; als we hem primair neerzetten als subsidieadviseur of als fiscalist, als bedrijfskundige of als administratiekantoor, kan hij beter dat vak leren in plaats van de accountantsstudie te kiezen. 

Mocht er echter uit het empirische onderzoek komen dat er in het mkb géén behoefte bestaat aan assurance, dan staan we voor een heel ander probleem. 

De relatie tussen accountant, verantwoordingplichtige en gebruiker zou opnieuw moeten worden gedefinieerd. Het bijzondere is nu eenmaal dat de gebruiker niet betaalt, althans niet rechtstreeks. Maar is dat eigenlijk nog wel zo bijzonder? In ieder geval moet de accountant rechtstreeks bij de gebruiker (bijvoorbeeld: de bank) te rade om te bepalen welke assurance wordt verlangd en wat een haalbare prijs is in het kader van het product dat zijn klant afneemt (bijvoorbeeld: een financiering). 

Assurance op maat is een term die inhoud moet krijgen. Volledig maatwerk is niet efficiënt, want je kunt niet van iedere bankier verlangen dat hij kan definiëren wat volgens hem de accountant zou moeten doen. Maar je kunt wel met de gezamenlijk bankiers gaan overleggen wat zij een zinvol standaardproduct zouden vinden in het mkb, en welke bijzonder situaties zij onderkennen die verdergaand maatwerk zouden vereisen. Iets dergelijks is al eerder gebeurd met andere stakeholders, zoals subsidieverstrekkers. 

Wat voor regelgeving zou nodig zijn om ons assurance-product in de markt te handhaven? 

Als we de controle als standaardproduct in het mkb loslaten, kunnen we het hele kostenverslindende Wta-circus achter ons laten. Maar aan 'assurance' is vertrouwen wél noodzakelijk verbonden. 

Dat vereist een keurmerk: de titel accountant. We hebben dus titelbescherming (thans in de WRA/WAA) nodig en bovendien een kwaliteitsbeheersingssysteem dat past bij een keurmerk. 

Aangezien we onszelf loskoppelen van de controle, staan we buiten het AFM-toezicht. Maar het aloude peer review-systeem lijkt voor ons doel genoeg. Voeg een gedragscode toe en de vereiste regelgeving is wel compleet. In hoeverre ons maatproduct past binnen de IFAC-regelgeving staat nog te bezien. 

Aan de NBA zouden we kunnen vragen de titel accountant te reserveren voor het mkb, dan kunnen de grote jongens de titel 'auditor' of 'wettelijk controleur' gebruiken. 

Een zo rigoureus afscheid van het domein van de wettelijke controle roept overigens wel de vraag op of dit alles zich zou moeten afspelen binnen de setting van de NBA. Maar dat is weer een andere discussie.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Joop Anemaet is directeur van Menon Consultants en externe compliance officer bij enkele mkb-accountantskantoren.

15 reacties

drs. W.G. de Lange RA

Ben het helemaal eens met je suggestie de titel te splitsen. Maakt het Beroep eindelijk de vertaalfout uit de 19e eeuw goed toen men 'Accountant heeft vertaald als 'boekhouder'. In MKB wordt samengesteld en geanalyseerd; accountant kan, MKB controller ook. Mooie termen voor mooie functies met een breed maatschappelijk karakter. Auditor is sinds mensenheugenis (Babylon en Rome) gereserveerd als term voor de onderzoeker die 'zekerheid' verschaft. Een mooie term voor een mooie functie voor maximaal 1.000 ondernemingen in Nederland.

Jan Wietsma

Interessante punten worden naar voren gebracht. Nu denk ik zelf dat het maatschappelijk verkeer en de klanten helemaal niet zitten te wachten op allerhande verklaringen die vooral aangeven dat het verleden is goed gegaan. Volgens mij is er veel meer behoefte aan duiding van toekomstige gebeurtenissen. Het zou mooi zijn als er op dat punt meer wetenschappelijk onderzoek wordt verricht. Wat betreft de accountantsverklaring en de bank. Over twee tot drie jaar gaat als via het SBR spoor, dus dan is het allemaal niet zo heel spannend meer. Daarnaast vragen veel banken nu al niet meer jaarlijks om een jaarrekening bij kredieten tot pakweg € 200.000 Kortom we zullen met elkaar wel wat inventiever moeten worden om de klant en het maatschappelijk verkeer van dienst te zijn.

Arnout van Kempen

AT:Hans Dijkstra, Wetgeving, behalve symboolwetgeving, is veelal bedoeld om een partij te beschermen die te zwak is om voor zijn eigen belang op te komen. De controleplicht is daar een mooi voorbeeld van. Deze is allerminst bedoeld om accountants een gegarandeerd inkomen te bezorgen (hoewel dat, in combinatie met de titelbescherming en de gilde-economie van accountants wel een bijverschijnsel is, waar dan weer boeiende cijferanalyses op los te laten zijn ;) maar om gebruikers van de jaarrekening te beschermen. Als we er van mogen uit gaan dat de wetgever meent dat accountantscontrole voor iemand nuttig is, dan hoeven we die vraag niet meer te beantwoorden, en is de enige vraag: welke partij heeft wel baat bij controle, maar kan die zonder de wetgever niet zelf afdwingen? Alleen als die partij gevonden kan worden, heeft een wettelijke controleplicht enige zin. Als je er van uit gaat dat in de WTA de term OOB goed is gekozen, dan hebben alle Organisaties van Openbaar Belang een, jawel, openbaar belang (bij controle). En dat betekent dan weer dat voor de OOB's een controleplicht vanzelfsprekend wettelijk geregeld moet worden. Immers "de maatschappij" (belastingbetalers, burgers, consumenten, you name it) heeft er belang bij, en juist de maatschappij kan zoiets slechts afdwingen via haar vertegenwoordiger, de wetgever. Dat betekent echter niet dat je de redenering mag omdraaien: controleplicht impliceert dat een organisatie OOB is. Het betekent evenmin overigens dat iedere organisatie die in brede zin een openbaar belang vertegenwoordigt dus een OOB is. Een OOB ben je pas als de maatschappij belang heeft bij jaarrekeningcontrole. Niet eerder, niet later. Zijn er voorbeelden van organisaties die wel aan mijn eerder genoemde criterium voldoen, en niet aan het OOB-criterium? Jazeker. Een onderneming, bijvoorbeeld, waarbij minderheidsaandeelhouders wel alle belang hebben bij een jaarrekeningcontrole, maar zij deze niet kunnen afdwingen omdat hun belang daarvoor simpelweg te klein is. Als we het OOB-begrip niet ad absurdum willen oprekken, dan zal duidelijk zijn dat een niet al te grote onderneming met een DGA die 96% van het kapitaal levert geen OOB is, maar wel een belanghebbende (de 4%-aandeelhouder) heeft die controle niet kan afdwingen en dus de wetgever nodig heeft. De huidige controlegrenzen houden op geen enkele wijze rekening met de gerechtvaardigde belangen van partijen die een controle niet kunnen afdwingen zonder hulp van de wetgever. Dit is een tekort in de huidige wetgeving, dat goed valt te begrijpen als je wetgeving nog een beetje eenvoudig en controleerbaar wil houden. Maar de oplossing voor het wat slordig beschermen van gerechtvaardigde belangen kan naar mijn idee nooit zitten in het dan maar geheel stoppen die belangen te beschermen. En evenmin in het oprekken van het OOB-begrip tot ruim buiten de werkelijke betekenis van "OOB"

Hans Dijkstra

Wat wordt hier bedoelt met 'uitzoeken wat de markt van ons verlangt'? Als het letterlijk wordt genomen, is dan de vooronderstelling dat we de wettelijk verplichte controle afschaffen? Immers, dan kijk je via marktonderzoek of er behoefte is en je maakt een passend produkt. Als met 'de markt' een/de bredere groep belanghebbende wordt bedoeld dan zijn we terug bij wetgeving, et cetera. Mi. is simpele oplossing om controleplicht af te schaffen voor niet OOBs (met nog wel even check of criteria voor OOBs). Maar vervolgens wel alle controle onder WTA. Dan heb je immers helder produkt, nl. een verklaring obv (deels externe) kwaliteitswaarborgen. Alle regels voor OOBs zijn overigens ook van toepassing voor hele markt zou ik dan zeggen. Dus ook scheiding controle en advies, want juist bij private ondernemingen is veelvuldig sprake van een of enkele aandeelhouders (en dus andere rol RvC zo die er al is). Daarmee is vanuit onafhankelijkheidsaspect accountant veel minder waarborg in drie van RvC, bestuur en accountant. De maatschappij is mi. gebaat bij duidelijkheid, en die is (vrij naar wijlen Ien Dales) een beetje controlerende accountant bestaat niet.

Joop Anemaet

Dank voor uw reacties, dank ook aan Pieter voor het compliment. Het zal de lezers zijn opgevallen dat veel van deze bijdrage elders is ‘geleend’, bv bij Marcel Pheijffer en ook uit de vereenvoudigingsdiscussie van alweer enkele jaren geleden. Ik heb dan ook niet gepoogd origineel te zijn. Dat we er nog lang niet uit zijn, blijkt wel uit de uiteenlopende reacties: Johan Visser schrijft ‘laat die assurance nu maar zitten’, Jan Bouwens daarentegen wil ‘Alle accountants onder het Wta regime’. Ik pleit er voor om eerst eens uit te zoeken hoe assurance in de markt ligt en daar onze strategie op aan te passen. Dat mkb accountants assurance helemaal niet leuk vinden weet ik ook wel, maar de klant is koning, toch? En ik ken genoeg voorbeelden van bankdirecteuren die hun klant naar een accountant sturen, inderdaad, voor een samenstelverklaring, maar toch, voor assurance want dat is wat ze bedoelen. Anderzijds ben ik met Pieter eens, dat het op voorhand helemaal niet vast staat dat het Wta regime noodzakelijk is voor kredietverschaffing in het mkb, misschien zijn er goedkopere oplossingen mogelijk zoals een keurmerk. Dat moeten we gewoon gaan vragen. Pas als we uitgezocht hebben wat de markt van ons verlangt qua product, komen we toe aan de ‘hoe’ vraag, daarbij inbegrepen hoe we de mkb-accountancy willen profileren, of we dat binnen de NBA zouden moeten doen of toch terug naar het oude model, en wat te doen met de (praktijk)opleiding. Overigens zijn we daarbij ook afhankelijk van Brussel. Want, en dat is een antwoord op Johan, controlegrenzen verhogen is niet simpel want dat moet langs Brussel en die willen niet. Anderzijds opperde Barnier ooit om de controle in het mkb te vervangen door een wettelijke beoordeling, daar zijn we helaas niet op ingesprongen.

pieter de kok

Bedankt Jan, stuk uit 2011 kreeg ik eerder opgestuurd. Is op deze site denk ik ook een keer 'besproken'. Ik ben mat name geinteresseerd naar onderbouwing van jou opmerking; 'Bedrijven die een niet WTA accountant hebben krijgen vaker te horen dat ze niet in aanmerking komen voor een lening'. Is daar data recente data over? Zou ik graag lezen. Joop zijn denklijn beweegt richting audits in MKB buiten WTA domein om. "Dat vereist een keurmerk: de titel accountant. We hebben dus titelbescherming (thans in de WRA/WAA) nodig en bovendien een kwaliteitsbeheersingssysteem dat past bij een keurmerk". De vraag is dus of de 'leenmarkt' dit initiatief van buiten WTA evengoed zou vinden als binnen WTA domein. Kan dit worden onderzocht? Leuke bijdrage weer Joop.

Jan Bouwens

dit zijn de verwijzingen Pieter: Discussion of The Value of Financial Statement Verification in Debt Financing: Evidence from Private U.S. Firms.” 2011. Journal of Accounting Research 49, 507-528. LIBERTI, J., and A. MIAN. ‘Estimating the Effects of Hierarchies on Information Use.’ The Review of Financial Studies 22 (2009): 4057-4090. The Financing of Business Start-ups,” 2004. Journal of Business Venturing 19, 261-283. Financial Statement and Projection Preparation in Start-up Ventures,” 2009. The Accounting Review 84, 27-51

Pieter de Kok

....WTA regime te onderwerpen. Heerlijk, regime, onderwerpen, dat op zaterdag. We gaan met z'n alle Gavin lezen. Dat kredietfinanciering in MKB in de praktijk al redelijk uitdagend is moeten we natuurlijk niet nog lastiger maken door ons niet te ondewerpen. Ik zie dat we met Jan de afgelopen dagen een nieuwe "vaste" blogger cq reageerder hebben op deze site. De wetenschappelijke kant begrijp ik. Leuk en goed voor de discussies.

Jan Bouwens

Alle accountants onder het WTA regime. Als het MKB vermogensverschaffers zoekt, dan is het waardevol als de boeken zijn gecontroleerd door een accountant die een WTA certificaat draagt. Onderzoek van Gavin Cassar laat zien dat onafhankelijk controle op de jaarrekening belangrijk is bij de verkrijging van externe financiering. Ik begrijp daarom ook niet hoe het MKB ermee gediend is als accountants zich onttrekken aan het WTA regime. Je zou kunnen stellen dat de markt dit punt wel zal oplossen, dat wil zeggen bedrijven die vermogen behoeven zullen naar de WTA gecertificeerde accountant vragen. Het lastige is dat een frictie optreedt. Bedrijven die een niet WTA accountant hebben krijgen vaker te horen dat ze niet in aanmerking komen voor een lening. De bank zal een weigering echter niet motiveren met de opmerking dat ze de boeken onvoldoende vinden. Dat ligt subtieler, bij de overweging wel of geen lening te verstrekken gebruikt de bank subjectieve en objectieve informatie. Hoe meer objectieve informatie, hoe makkelijker het is regels toe te passen, en dus hoe makkelijker een lening van de grond komt. Accountant, noch bedrijf zullen er ooit weet van hebben waarom een lening de facto werd geweigerd als zij er zelf voor zorgden dat er minder dan doorslaggevende objectieve informatie werd verstrekt. In het kader van de financiering roep ik daarom alle accountants op zich aan het WTA regime te onderwerpen.

Arnout van Kempen

Enige probleem is dat het niet klopt. De AA of RA die geen extern accountant is, is wel controlebevoegd en levert in de praktijk ook vaak assurance.

John Weerdenburg

De MKB accountant en de controle accountant. De "splitsing", is al feitelijke geschied doordat de controle accountant eigenlijk al als externe accountant is ingeschreven bij de AFM. Zullen we daar de "knip" niet kunnen maken? Externe accountants met toezicht van de AFM en de overige accountants met toezicht door de NBA. Misschien kunnen we hierdoor ook de praktijkopleiding beter structureren. Voor Externe Accountant de controlevariant (met de vereiste controle stage) en de overige accountants, zonder de controle-stage. Ik denk dat veel accountants in opleiding, die bewust voor de MKB praktijk kiezen hier ook blij mee zijn. Want het is niet echt motiverend als je bewust voor de MKB praktijk kiest dat je verplicht bent een stage te lopen in werkzaamheden die je niet van plan bent uit te gaan voeren.

Johan Visser

Zou het niet veel simpeler zijn om de controlegrenzen fors op te trekken. Dan wordt tenminste duidelijk dat een MKB-Accountant een goed opgeleide financiele,en breder!,raadgever is van zijn clienten die o.a. de client helpt bij het voldoen aan zijn verplichtingen richting fiscus en bank. Gegeven het forse eigenbelang van banken en de redelijk oligopolistische structuur van het bankwezen in ons land,3 partijen hebben meer dan 75% van de markt in handen,kan het m.i. bepaald geen kwaad dat een DGA professioneel ter zijde wordt gestaan door een financiele raadgever. En laat die assurance nu maar zitten want bijv banken hanteren toch hun eigen risicomodellen die uitsluitend en alleen gericht zijn op het beperken van hun risico,s en hun winstoptimalisatie.Die macht geven ze ,vanuit hun gezichtspunt begrijpelijk, nooit uit handen. Nog een praktische opmerking:slechts 9% van de omzet van een SRA-kantoor is controleomzet.En voor een dergelijk futiel percentage tuigen we allerlei kostbare systemen en regelgeving op waar de client in doorsnee het nut niet van begrijpt en ons als kantoren een fors concurrentienadeel bezorgd en de winstgevendheid in doorsnee fors benadeeld. En ja dan krijg je twee soorten Accountants.Maar die zijn er al zolang ik in de branche rondloop. MKB-Ra,s en MKB-AA,s vinden controle/assurance helemaal niet leuk.Ze tuigen dat soort afdelingen op omdat ze hun grotere clienten niet kwijt willen.Wedden dat die afdelingen fors krimpen als de controlegrenzen stevig worden opgetrokken!

Paul Stoele

Joop, je hebt helemaal gelijk dat er verschil is tussen mkb-accountancy en audit t.b.v. het maatschappelijk verkeer en dat dit ook zichtbaar gemaakt moet worden voor iedereen die daar in welke situatie en om welke reden ook mee van doen heeft. Op maskeren van verschillen zit niemand te wachten. De gewenste tweedeling en de gewenste duidelijkheid daaromtrent ligt toch ook ten grondslag aan het wel op vele technische vlakken samenwerken en ook gemeenschappelijk gehuisvest zijn van VNO-NCW en MKB Nederland, maar ook aan het niet fuseren tot één organisatie. Op gelijke wijze zouden Koninklijk NIvRA en NOvAA ook gescheiden kunnen (moeten, wellicht) blijven, maar ook op vele terreinen vruchtbaar samenwerken. Daarnaast is en blijft het alsdan veel eenvoudiger om toegesneden wet- en regelgeving te ontwerpen, na te leven en te handhaven.

Joop Anemaet

Ik had er aan gedacht maar vond het te flauw om op te schrijven.

arnout van Kempen

De vraag of dat alles binnen NBA-verband moet? Zou je willen voorstellen om, ik noem maar wat, de NBA te splitsen in een soort mkb-accountants en grote-ondernemingen-accountants? Misschien heb ik wel een leuke suggestie voor de namen van die twee organisaties. Als je de ene nu Orde van Accountant-Administratieconsulenten noemt... Sorry, het is vrijdag :)

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.