Afgelopen week is er weer veel over het accountantsberoep geschreven en gezegd. Velen grepen het debat in de Tweede Kamer aan om hun mening op verschillende manieren te uiten en kracht bij te zetten. Wat bij mij achterblijft is een gevoel van verwondering over het proces en het ontbreken van een inhoudelijke discussie.
Allereerst het ministerie van Financiën. Ik heb bewondering voor de wijze waarop minister De Jager zich in een groot aantal verschillende problematieken tegelijkertijd moet verdiepen. Van euro tot accountants. Waarbij de redding van de euro op de eerste plaats komt.
Voorts het feit dat een aantal Kamerfracties geen interesse heeft om te vernemen wat de brede consultatie over het accountantsberoep heeft opgeleverd. Juist het ministerie had hierop aangedrongen om te komen tot zorgvuldige voorstellen op basis van een breed maatschappelijk draagvlak. Ik begrijp dat er in totaal wel veertig reacties zijn ontvangen. De NBA heeft destijds op verzoek van het ministerie veel tijd gestoken in deze consultatie.
Ook naar onze toezichthouder, de AFM, is niet geluisterd. De AFM heeft publiekelijk gewaarschuwd voor het risico van bepaalde maatregelen. Dit is conform de positie die de NBA heeft ingenomen geschraagd door onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek. Dit onderzoek werd overigens in de Kamer afgedaan met de opmerking dat het betaald zou zijn door de accountants zelf terwijl dit volstrekt onjuist is.
Dan de mogelijke neveneffecten. Actal, het onafhankelijke adviescollege regeldruk van de overheid, geeft aan dat de amendementen leiden tot lastenverhoging terwijl betwijfeld wordt of de voorstellen bijdragen aan de oplossing. Ik vraag mij bijvoorbeeld af of het toezicht verbetert als de externe accountant geen assurance meer mag geven bij de rapportages aan toezichthouders, zoals OPTA. Ook vraag ik mij af wat het effect is voor bedrijven die willen herfinancieren als de accountant geen comfortletter meer mag afgeven ten behoeve van de bank die de plaatsing van de obligaties of aandelen begeleidt. Of wat denkt u van de overheid zelf die gebruik maakt van specifieke controles door accountants van publieke instellingen om de rechtmatigheid van de besteding van publieke middelen vast te stellen. Is daar wel voldoende over nagedacht?
En accountants die klagen over regeldruk? Ik moet u teleurstellen. U krijgt binnenkort nieuwe regels, die vlak nadat ze zijn ingevoerd zullen worden overruled door andere nieuwe regelgeving vanuit Europa.
Wat heeft de NBA gedaan zult u zich afvragen. Allereerst hebben wij een duidelijk standpunt ingenomen waarbij wij ons hebben uitgesproken tegen verplichte kantoorrotatie omdat dit aantoonbaar slecht is voor de kwaliteit van de controle. Ten aanzien van de samenloop van diensten hebben wij ons nadrukkelijk uitgesproken voor een duidelijke lijst met verboden diensten, een lijst met toegestane diensten en een lijst met adviesdiensten die naar ons idee slechts mogelijk zou moeten zijn tot een maximum percentage van het honorarium teneinde de perceptie van afhankelijkheid te voorkomen. Deze standpunten hebben wij gedeeld met de diverse kamerleden.
Op verzoek van het ministerie hebben wij nog meegedacht over een compromis waarbij de lijst verboden diensten is uitgebreid en de diensten die in het verlengde liggen van de controle en die worden verricht ten behoeve van het toezicht door de raad van commissarissen mogelijk zouden blijven. Van deze lijst hebben slechts de controle van tussentijdse financiële overzichten, toezichtsrapportages DNB en mvo-verslagen het gehaald. Voorts is de termijn van kantoorrotatie verlengd van zes naar acht jaar.
Mijn afdronk? Blij dat ik geen politicus ben maar accountant.
Ruud Dekkers is partner bij PricewaterhouseCoopers Accountants NV. Dekkers was van 2010 tot en met 2012 voorzitter van het NIVRA.
27reacties
Bij uw eerste reactie op deze site vragen wij om een bevestiging.
Er is een bevestigingsmail naar het door u opgegeven e-mailadres gestuurd.
Cornejo Boklsag
In grote lijnen ben ik het met Johan Visser en Fouk Tsang eens. Verwondering? Het heeft nog lang geduurd. De problemen zijn heel eenvoudig: - de accountant wordt betaald door de opdrachtgever. Uit oogpunt van AO/IB zouden we bij een klant daarvan wat vinden. - we laten ons zonder problemen tot grote prijsconcurrentie verleiden. Een kwart van de rekening? Natuuurlijk, als u maar klant blijft. - klanten hebben hier uiteindelijk geen enkel respect voor. De waardering voor de accountant holt acheruit. Derhalve ook financieel. Als je niets toevoegd, kun je ook niets declareren. - kwaliteit speelt geen rol (de goede niet te na gesproken). Groete kantoren erkennen ronduit dat de kwaliteit achteruit holt. Basisvaardigheden ontbreken. - we denken dat (slappe) regels dit wel oplossen. Nog een keer advies en controle scheiden? Natuurlijk grijpt de politiek in wanneer we zelf niets doen. Niet met een antwoord op bovenstaande problemen. Als we ons mooie vak willen redden, moeten we heel snel een andere koers gaan zeilen. Daarna duurt het nog lang voor we op de kaart staan. Een voorzitter die hier verwonderd over is, moet snel vervangen worden. Liefs door iemand met een realistischer kijk op de wereld. Het lef om ingrijpende maatregelen te nemen is nu meer dan ook nodig.
Harry Mock RA
Omzien in Verwondering of Vooruitzien in Verbetering ? Geachte Voorzitter, Hoe kunt U verwonderd zijn dat de politiek twijfelt aan het zelfreinigend karakter van het beroep,als de Voorzitter van de Accountantskamer meedeelt dat er bij hem slechts 2 klachten zijn aangemeld welke gerelateerd zijn aan beursgenoteerde ondernemingen ? Heer Okkerse heeft hieronder al 15 deconfitures opgesomd, daar valt gemakkelijk nog een aantal aan toe te voegen,KPNQwest,van der Moolen,Fortis,DSBbank etc. Waarom heeft u in de andere gevallen geen klacht ingediend? De NBA is immers bevoegd om klachten in te dienen, Ik heb eerder betoogd dat bij elke faillissement van openbaar belang een openbare accountantsaanklager ingeschakeld moet worden en in ieder geval een onderzoek naar de laatste 2 accountantsverklaringen dient te worden gedaan. Eigenlijk zou bij faillissementen deze taak bij de curator dienen te liggen , maar deze, een jurist zonder accountantsopleiding, heeft als primaire taak om zoveel mogelijk activa op te sporen en te gelde te maken ten behoeve van de crediteuren. Geld voor forensic accountants willen de curatoren meestal niet uitgeven. De politiek zou eens naar de verouderde faillissementswet moeten kijken . Mijn stelling is dat bij ieder faillissement van een onderneming van openbaar belang - beursgenoteerd zeker maar ook bij privebanken zoals DSB- de curator verplicht wordt een accountant in te schakelen om te onderzoeken of er de laatste 2 jaar voorafgaand aan het faillissement een waarheidsgetrouwe accountantsverklaring is afgegeven. Deze EXIT AUDIT rapportage zou ,net als het curatorenrapport,openbaar moeten zijn, Op deze manier wordt de schijn vermeden dat de accountants iets te verbergen hebben zodat er wellicht een stukje van het vertrouwen kan worden teruggewonnen. Ik dank U voor Uw aandacht Harry Mock, E.A.
IWillem D Okkerse CEO OK-Rating Institute
Sterker Endymion, Niet alleen achteraf.. Baan,Ceteco,Daf, Fokker, Enron, Ahold, Worldcom, Parmalat, Lernout & Hauspie,Landis, LCI, Innoconcepts, AND, Grontmij, Abengoa,....
Endymion Struijs, registeraccountant en voorzitter
Mogelijk een generatieconflict (...ik ben 33) met de leiders in de professie en het (voormalige) bestuur van de accountantsorganisatie...maar ik ben juist erg optimistisch over de effecten van de huidige ontwikkelingen. Misschien ook inherent aan de beroepsgroep als zodanig, die de neiging heeft pessimistisch, defensief en niet transparant de omgeving te benaderen. Maar wat fijn dat de buitenwereld eindelijk eens een geestdriftig accountant als Pieter de Kok op Nieuwsuur ziet. Kijk voor de grap ook eens op LinkedIn naar de headlines van collega's, die presenteren in de eerste plaats de prestige (partner van...) en als je ver naar beneden scrollt zie je met een beetje geluk dat ze openbaar accountant zijn (in plaats van in de headline: "Registeraccountant"). En vraag die groep ook eens wat ze van hun "product" vinden en ja, inderdaad zoals eerder gezegd, dan zegt een deel...tsja commodity en we kunnen alleen nog verdienen aan nieuwe (advies) producten, lees: "ik geloof er eigenlijk zelf niet zo in". Wat een ongelooflijke onzin!! Ik stel voor dat die gevallen gewoon lekker verdwijnen uit de openbare beroepsgroep en de eer laten aan de nieuwe generatie die oprecht achter de maatschappelijk waarde van haar product staat...en belangrijker gevoelig en anticiperend acteert op de signalen van buiten (...en dat maakt dit werk zo oprecht en ongelooflijk dynamisch aantrekkelijk!). Waarom optimistisch? nou, het feit dat er zo intensief breed publiekelijk over gedebatteerd wordt, is toch het beste bewijs dat de maatschappij op die openbare accountant zit te wachten? Ik denk dat in de toekomst dan ook die accountant overleeft die de retorische kwaliteiten van een gepassioneerde advocaat bezit om zijn dossier achteraf te verdedigen ....en plein public (en daarmee misschien wel, net als Pieter de Kok inmiddels, een beetje bekende Nederlander wordt)!
Coen Visser
Geef de overheid eens ongelijk voor het meer en strakker reguleren van controleurs die in het verleden hebben laten zien dat geld het belangrijkste is. Nog steeds zien veel mensen niet dat die attitude waar nu nog zo lekker stug in doorgemodderd wordt een basis heeft gelegd voor de regulering. Velen waaronder de eerder genoemden zijn met die boodschap van noodzaak tot verandering al tijden bezig en komen daadwerkelijk met gefundeerde alternatieven. Dat ze nooit serieus zijn genomen en altijd opzij zijn gezet want tja, dat geld lonkte nog steeds zo verleidelijk, moet ze nu niet worden aangerekend. Tijd om te bezinnen en deze mensen met mogelijk goeie oplossingen juist wel aan het woord te laten. Ze hebben namelijk het beste voor met het vak.... en dat zijn nu net de mensen die aan de slag moeten. De geldjagers moeten maar eens even plaatsnemen op de reservebank. Ze nu weer opzij zetten geeft alleen maar weer wat je met het vak ophebt... Ook nu gaan klagen en verbaasd zijn is naar mijn idee dom. Dan heb je niet opgelet en hiermee sluit ik me aan bij de heer Arnout van Kempen.
Arnout van Kempen
AT:Pieter, waar je naar op zoek moet is de parlementaire behandeling van de wtra. De basis daarvan is al gelegd in de wat, vervolgens zou je het oorspronkelijke wetsvoorstel van de wtra moeten bekijken, en dat weer vergelijken met de wtra zoals die vervolgens is aangenomen. Vergelijk die weer met het tuchtstelsel uit de wra zoals dat gold voor de wtra, en je zal een paar dingen zien: - kennelijk wil(de) de overheid het accountantsberoep alleen nog wettelijk ingekleed houden voor wat betreft de wettelijke controles; - het tuchtrecht zou afgeschaft gaan worden; - het beroep heeft duidelijk weten te maken dat de maatschappelijke waarde van de accountant vele malen groter is dan alleen de wettelijke controle; - het tuchtrecht is in opzet alsnog grotendeels hetzelfde gebleven. Dit alles voorzover je het uit de wet(geschiedenis) kan aflezen. Voor de details, de aanvliegroute, de argumenten, etc., kan Berry je meer vertellen, en ik ook, maar dan doen we dat wel f2f als we elkaar zien in tuacc-verband.
Johan Visser
Er is maar een ding wat mij verbijsterd! De grenzeloze naieviteit cq arrogantie van velen in het Openbaar Beroep en dan m.n bij de grotere kantoren. Talloze boekhoudschandalen en een financiele crisis van ongekende omvang waarbij de Accountants schitterden door afwezigheid En dan denken dat er weinig of niets veranderd? Persoonlijk heb ik vanaf 1992(!!!) in vele interviews erop gewezen dat Accountants bezig waren de tak door te zagen waarop ze zelf hadden plaats genomen. Controle was een commodity en meer van dat fraais,En zo kan ik nog pagina,s doorgaan. Wie wind zaait zal storm oogsten. Jammer want jullie hebben een mooi en boeiend vak. Maar ja als geld de belangrijkste drijfveer wordt dan vergeten velen waar het in het leven echt om gaat. Gelukkig ken ik ook heel veel Accountants die gewoon echt RA en AA willen en kunnen zijn.Hopelijk kruipen er nog veel meer uit hun schulp.Tuacc is voor mij een teken van hoop.De NBA doet goede dingen maar domweg veel te laat en veel te weinig. Maar er gaat nog een hoop water door de Rijn voordat jullie bij de grote kantoren weer door het maatschappelijk verkeer vertrouwd worden. Luister om te beginnen maar eens goed naar jullie vakbroeders in business.Ze weten waar ze het qua Accountancy over hebben en ze zijn ,onder vier ogen,ronduit cynisch en vernietigend over de buigzaamheid van kantoren. Ik vind dat al vele jaren verontrustend maar ja ik ben ook maar een eenvoudige filosoof.
Pieter de Kok
Arnout, je maakt toch minimaal een paar mensen heel nieuwsgierig. Het NBA, meer nauwkeurig het NIVRA, met name Berry Wammes, heeft een eerdere ramp voor het beroep, een echte ramp, weten af te wenden, op basis van inhoudelijke argumenten. Wie wil weten wat ik bedoel, moet de geschiedenis van de wtra grondig bestuderen. Waar kan ik die geschiedenis bestuderen? I am still the new kid, leer graag van de geschiedenis. Helpt mij ook in mijn verdere beeldvorming rondom NBA.
Jim Pawirodikromo
Neergeslagen strijders en moedige aanjagers van verandering, oftewel vakbroeders, Een hoop is gedaan, een hoop is gezegd, maar gevoelsmatig te veel in eigen "huis" en met eigen "bewoners". Ik constateer dat wij in de nabije toekomst in 1 beroepsorganisatie samen komen en vanuit 1 wet geregeerd c.q. beteugeld worden. Helaas hebben wij nog niet 1 stem die duidelijk en helder klinkt voor zowel vakbroeder of -zuster alsook voor gebruikers van onze diensten/producten. Sterker nog, sommige blijken ondanks hun omvang een stem zonder volume te hebben. Zelf ben ik maar een eenvoudige maar trotse accountant met een verleden in de controlepraktijk en een toekomst in de samenstelpraktijk. De oplossing zal niet van mij komen, maar ik wil wel het volgende in gedachten meegeven: komt tot elkaar en treedt verenigd naar buiten of ... splits alstjeblieft de stem die spreekt!
Arnout van Kempen
Het is de kroniek van een, allang, aangekondigde afgedwongen verandering van het beroep. Aangekondigd door iedereen die de tekens des tijds gelezen hebben, het schrijven op de muur. Komt er vanuit het beroep erkenning voor degenen die al jaren waarschuwden EN MET ALTERNATIEVEN KWAMEN? Welnee. De mensen die werkelijk liefde voor het beroep hebben krijgen vooral verwijten dat ze benoemen wat liever niet gezien wordt. Ik herinner me hoe Marcel Pheijffer ooit enige verbazing uitsprak dat hij door het nivra naar ifac werd afgevaardigd, het verbaasde hem ergens toch dat hij, ondanks zijn kritische houding, kennelijk toch ook wel gewaardeerd werd. De bescheidenheid siert hem, maar tegelijk is het toch werkelijk te bizar voor woorden dat iemand die zowel inhoudelijk aan de top functioneert en zich een uiterst opbouwend kritisch liefhebber van het beroep toont verbaast moet zijn dat dat wel eens gezien wordt. Breek me de bek niet open over hoe dit beroep omgaat met mensen die werkelijk positief, opbouwend, met een stroom aan creatieve ideeen en alternatieven komt omgaat. Waar is Hans Blokdijk? Waar is Brenda Westra? Zeker, mensen als Jules Muis, Marcel Pheijffer, Wildschut, en diverse regelmatige leveranciers van opinies krijgen een podium, en dat is prachtig. Maar waar blijft het debat? Waar zijn de grootverdieners in het beroep, wanneer verwaardigen de bestuurders uit het beroep zich eens tot het aangaan van het gesprek? Ik snap best hoor dat bestuurders van een Big 4 kantoor veel te duur en belangrijk zijn om te reageren op onbeduidende bloggers. Zelfs als grootheden zich verwaardigen te reageren op vragen, dan komen er helemaal geen antwoorden, maar dooddoeners (zie recent artikel+vervolg door Majoor/Bos op deze site). Ik bedoel dat niet cynisch, ik begrijp het echt. Maar ik begrijp niet dat mensen durven beweren verwonderd te zijn als ze zien gebeuren wat aljaren werd aangekondigd. Ik begrijp niet hoe mensen durven te beweren dat kritiek ongenuanceerd is en niet voorzien van alternatieven. En echt, het is nog lang niet voorbij. De, wat mij betreft deels volstrekt verkeerde, amendementen van de TK, zijn niet het einde van wat in 2005 begonnen is, het is slechts stap twee van een proces dat nog veel verder zal gaan. Heel veel verder. Ingrijpen door een overheid die het echt grotendeels niet begrijpt hoe het zou moeten, maar donders goed begrijpt wat echt onaanvaardbaar is. Ik heb dicht bij de tot stand koming van zowel de WTA als de SAD gezeten, en heb de WTRA gevormd zien worden, en Berry Wammes mogen bijstaan in pogingen die wet van het volstrekt desastreuze karakter te ontdoen dat de wetgever voor ogen had. Het is mij al jaren volstrekt duidelijk dat de wetgever bezig is de zelfstandigheid, de zelfregulering, de zelfordening en de zelftoetsing van het beroep om zeep te helpen, en de positie van de accountant te marginaliseren tot Wettelijk Controleur. U gaat de makelaars achterna. Informeer eens bij de NVM wat dat betekent. Nog even, en "accountant" betekent weer gewoon "boekhouder". De overheid heeft nul komma nul interesse in bescherming van titelhouders die financieel directeur van Shell, controller van Elseviers pensioenfonds of samensteller van mkb-jaarrekeningen zijn. De enige interesse die de overheid heeft, is in wettelijke controleurs van jaarrekeningen van controleplichtige ondernemingen. En WAT de overheid dan wil? Lees de Nordemann-lezing door Docters Van Leeuwen nog maar eens, of eindelijk, en iedereen weet het. Het NBA, meer nauwkeurig het NIVRA, met name Berry Wammes, heeft een eerdere ramp voor het beroep, een echte ramp, weten af te wenden, op basis van inhoudelijke argumenten. Wie wil weten wat ik bedoel, moet de geschiedenis van de wtra grondig bestuderen, en dan alsnog per ommegaande een fles wijn wegens waardering aan het NBA sturen. Maar het zou goed zijn als het beroep zich eindelijk eens zou realiseren hoe groot die ramp zou zijn geworden, en welk sentiment nog steeds in Den Haag heerst, waardoor die ramp alsnog kan komen. En die zal komen, niet ineens, maar stapsgewijs, als het beroep de ogen niet opent. En als dat gebeurt, wilt u dan het lef niet hebben te zeggen dat u niet gewaarschuwd was, of dat de mensen die waarschuwden geen alternatieve wegen wezen?
Jan Weezenberg
In aansluiting op de reactie van Jan Wietsma: In 1985 verscheen een satirisch boekje "The secrets of consulkting" door Gerald M. Weinberg. Hij beschrijft daarin o.a. kernachtig het verschijnsel "change through crisis" met twee vuistregels : *Ik may look like a crisis, but it's only the end of an illusion *When you create an illusion, to prevent or soften change, the change becomes more likely-and harder to take. Aardige samenvatting van wat ons nu overkomt ! Vriendelijke groet, Jan Weezenberg
Willem D. Okkerse CEO OK-Rating Institute
Hamvraag zoals al vaker gesteld in koshere tijden : a) Ziet de accountant het wel b) Ziet de accountant het niet vervolgens : a1) is dat fraude a2) is dat geen fraude b1) is dat gebrek aan opleiding b2) is dat gebrek aan instrumentarium b3) is dat onkunde Wordt vervolgd
Jan Wietsma
Gabriel, Als je heel veel verwacht en het wordt uiteindelijk niet gerealiseerd begrijp ik dat je teleurgesteld bent. Maar wat ik niet zo goed begrijp is dat het NBA en de OOB-kantoren dit niet hebben zien aankomen. Afgelopen juni 2011 was ik in Brussel en toen werd al duidelijk dat het deze kant op zou gaan. Wat mij weer verbaasde was de ontkenningsfase waarin veel Nederlandse aanwezigen bleven zitten. Maar er waren meer signalen waaruit bleek dat het maatschappelijk verkeer de voorstellen van de NBA niet ver genoeg vonden gaan. Er zijn meerdere vrijplaatsen waarin topbestuurders uit bedrijfsleven, overheden, toezichthouders en kennisinstellingen elkaar met enige regelmaat ontmoeten. Daarbij kwam ook de rol van de accountant met enige regelmaat ter sprake. Grootste kritiekpunt daar op de accountant was het absolute gebrek aan transparantie over de werkzaamheden die deze uitvoert. Een ander vaak gehoord kritiekpunt is dat accountants nagenoeg altijd verdedigend reageren en vooral aangeven dat zij bijna niets fout hebben gedaan. Dat is geen goede zaak. Bij een aantal van die vrijplaatsgesprekken waren ook accountants van de Big4 betrokken, het lijkt mij dat deze mensen intern dit soort signalen toch ook hebben doorgegeven. Of er wel of niet wat meegedaan is weet ik niet. Maar gelet op de verwondering die nu door de voorzitter en een deel van de OOB-kantoren wordt uitgesproken vrees ik dat de verwachtingskloof met het maatschappelijk verkeer nog dieper is dan gedacht.
Marcel Pheijffer
Gabriel, een aantal opmerkingen naar aanleiding van jouw bijdrage. 1. Dat wisselingen in controleteams vaak tot frustraties leiden bij clienten is zonder meer waar. Dat het tot hogere kosten leidt eveneens. Maar wat hebben de kantoren daaraan in het verleden - al dan niet vanuit kwaliteitsperspectief - gedaan om die wisselingen tot een minimum te beperken? De doorstroom in controleteams was en is inherent aan het business model van de accountantsorganisaties. Het is dat model dat altijd centraal heeft gestaan en niet primair dan wel niet alleen de kwaliteit die bij de client diende te worden geleverd. Het is dan ook potsierlijk het argument van wisselingen naar voren te halen als groot bezwaar tegen kantoorwisselingen. Dat zou pas geloofwaardig zijn indien diezelfde zorg in het verleden op het door mij genoemde vlak was getoond. 2. Het kostenaspect. Het gaat bij kosten niet alleen om de kosten die de client extra dient te maken. In de totale beoordeling gaat het ook om de kosten die het maatschappelijk verkeer moet maken (of beter de schade die wordt geleden) indien accountants niet optimaal functioneren of minstgenomen aan de minimale eisen voldoen. Het is dit deel van het kostenaspect (maatschappelijke schade) waar de gehele discussie over de noodzaak tot ingrijpen ten aanzien van het beroep over gaat. Het is ook dit deel dat de lobby, Actal en de tegenstemmers gemakshalve telkenmale maar vergeten. Terwijl het toch echt ten minste om 75 miljoen euro gaat. En bovendien, zoals reeds door mij betoogd, ik heb het Eumedion toch echt horen zeggen: wij zijn bereid als aandeelhouder meer te betalen voor een kwalitatief goede controle. 3. Ja het klopt dat de NBA, mede onder leiding van Berry Wammes en Ruud Dekkers, veel werk heeft verzet. Hulde daarvoor en ook voor de goede intenties aan de kant van NBA(-bestuurders). 4. De constatering is ook dat de NBA en genoemde personen niet altijd goed geholpen zijn en worden vanuit de accountantsorganisaties. Hun handelen en uitingen werken soms volstrekt verkeerd uit. Zie in andere commentaren soortgelijke opmerkingen over het gebrek aan zichtbaarheid en leiderschap vanuit die accountantsorganisaties. Het roept serieus de vraag op of de huidige generatie bestuurders wel in staat is het beroep door woelige wateren te loodsen. Het is juist deze generatie die het vak van accountant hebben laten verworden van professie tot business. 5. Het genoemde onder 3 en 4, de goede intenties van NBA(-bestuurders) ten spijt, laat onverlet dat de nuchtere constatering is dat ook de NBA (nog) niet het goede antwoord heeft gevonden op de maatschappelijke kritiek. En dat de verkeerde insteek voor de lobby, maar met name de sterkte (ik bedoel eigenlijk: zwakte) van de achterliggende argumentatie, is gekozen. Maar wat vooral dodelijk is geweest - althans dat is mijn analyse ten aanzien van het laatste decennium - is dat er namens het beroep onvoldoende duidelijk heeft geklonken dat accountants beter hadden gekund en hadden gemoeten. Fouten erkennen, nederig zijn en door het stof gaan is een onderdeel van een geloofwaardig zuiverings- en reinigingsbesef. 6. Het zou de leiding van grote accountantsorganisaties sieren nu eens eindelijk het NBA-bestuur krachtig te steunen. Niet intern, maar ook zichtbaar voor de buitenwereld. Niet blijven komen met obligate argumenten in zwakke interviews of dito ingezonden brieven, of met gezochte onderbouwingen, of het opeens zien en omarmen van bepaald wetenschappelijk onderzoek en het daarbij doen aan cherry picking, Niet telkens kritiek van buitenaf (of van binnenuit door mensen die het goed voor hebben met het beroep) de kiem insmoren onder het motto ' ze begrijpen het niet, maar we leggen het nog eens graag uit'. Niet telkens de kosten- en kwaliteitsargumenten eenzijdig belichten als er ook andere factoren een rol spelen. Niet telkens wegduiken voor kritiek, maar ook je kwetsbaarheid tonen en je verantwoordelijkheid nemen. 7. Tot slot, Gabriel: wat is het - ik herhaal het woord - potsierlijk om het tegengeluid af te doen met woorden als 'lichtzinnig' en 'algemeenheden'. Hoe wrang is het verwijt dat niet wordt gekomen met oplossingen of alternatieven. Is dat niet een beetje de wereld op zijn kop? Dienen degenen die de ellende niet hebben veroorzaakt nu met de oplossing te komen? Arnout heeft onderstaand overigens wel degelijk gewezen op de vele kritische geluiden uit het verleden die vaak ook met oplossingen of oplossingsrichtingen gepaard zijn gegaan. Ik daag jou en andere personen die kennelijk walgen van de (maatschappelijke) kritiek die het beroep treft nu eens echt in discussie te gaan door (1) naar de oorzaken van de kritiek te kijken; (2) die kritiek waar onheus of onjuist met deugdelijke argumenten te pareren, en (3) met even deugdelijke oplossingen te komen.
Arnout van Kempen
Als een huis in brand staat mogen mensen alleen "brand" roepen als ze een alternatief hebben? Curieus. Maar beweren dat de mensen die kritisch zijn te lichtzinnig reageren en geen alternatieven aandragen is hoe dan ook curieus. Dáár verwonder ik me dan over.
Gabriel van de Luitgaarden
Ik kan mij de kater van de Voorzitter goed voorstellen. Er is door de NBA heel veel werk verzet om de noodzakelijke kwaliteitsverbetering te realiseren, mede door zinvolle regelgeving. Nu blijkt dat de politiek kiest voor symbolische maatregelen met vooral negatieve gevolgen voor de kwaliteit van de controle en de kosten van de controle. Dat is teleurstellend voor de NBA zelf, maar wat belangrijker is voor het accountantsberoep en voor de gecontroleerden. De noodlottige consequenties van verplichte kantoorroulatie kun je enkel goed beoordelen wanneer je zelf het object van controle bent (geweest). Normale wisselingen in controleteams zijn voor ondernemingen een constante bron van frustratie en hogere kosten. Ieder jaar kun je weer alles uitleggen aan nieuwe assistenten, controleleiders etc. Stel je nu voor dat in een keer het gehele team wisselt. Dat is een ramp. Het nieuwe controleteam zal meer dan een jaar bezig zijn om de nieuwe client goed te doorgronden. Dat is overigens geen onderschatting van de kwaliteiten van openbare accountants. De praktijk bewijst dit. En wie gaat de kosten daarvan betalen? Wie denkl dat aandeelhouders daartoe bereid zijn is behoorlijk naief. Het is jammer dat ook weer uit de commentaren op dit artikel blijkt hoe weinig eensgezind onze beroepsgroep is. Het Plan van Aanpak en de argumentatie van de NBA tegen de amendementen worden veel te gemakkelijk en lichtzinng terzijde geschoven met algemeenheden over kwaliteit, opleiding. Alternatieven/oplossingen worden niet gegeven. Ik ben niet tegen kritische discussies, maar dan wel graag concreet opbouwend ten dienste van de maatschappelijke betekenis van het accountantsberoep. Misstanden in het beroep moeten kunnen worden besproken en aangepakt, maar sommigen collega's schieten te ver daarin door. Iedereen moet daarin zijn verantwoordelijkheid nemen. Ik denk dat het nu nog te vroeg is om te bekijken hoe wij met de nu ontstane situatie moet omgaan. De kater is gewoon te groot. Dit is geen stap voorwaarts voor de kwaliteit van het beroep.
Perry Telle
AT:Jan, jij weet nog wat de toenmalige directeur van de AFM heeft gezegd over accountants. Ik denk dat de huidige directeur daar niet anders over zal denken.
Arnout van Kempen
AT:Jan, als er sprake was van een grote regiseur, dan toch van een beroerde grote regiseur. Netwerken, waaronder lobbyen, doe je niet door om een minuut voor twaalf massaal in de pers te beginnen met roeptoeteren. Als er een goede regie is geweest, dan hebben we daar in de pers niet veel van gezien, daar lobby je niet. Ik was in dienst van het nivra betrokken bij een extreem effectieve lobby rond een eerdere wet die betrekking had op accountants. Extreem effectief, en geen letter in de krant. Sterker, ik vermoed dat 99% van de accountants geen benul heeft hoe goed het nivra, met name Berry Wammes, in die situatie gewerkt heeft voor het beroep. En dat is ook prima. Met verongelijkte teksten in de krant bereik je vrij weinig, en dus zie je dat vanuit de nba ook alleen als een soort laatste redmiddel, met de moed der wanhoop.
Jan Wietsma
Hoe zouden buitenstaanders het debat over het accountantsberoep hebben meegemaakt? Was het maatschappelijk verkeer er echt bij betrokken, of hebben we als accountantsberoep vooral onze eigen businesscase willen verdedigen? Is het accountantsberoep nu ten dode opgeschreven en gaan de Big4 failliet nu de Tweede Kamer ingestemd heeft met de scheiding controle/advies en verplichte kantoorroulatie? Ik denk dat het allemaal wel meevalt. Ik vond het trouwens uitermate inventief dat er in de week voor de stemming nog allerhande berichten in de media verschenen over 'hoe slecht de aanpassingen die de Tweede Kamer wel niet wilden was'. Was hier sprake van een grote regisseur, of was het stom toeval dat die berichten juist nu verschenen. Wat mij de afgelopen vier jaar opgevallen is, is het feit dat het oorverdovend stil is gebleven als het gaat om een reactie vanuit de bestuurskamers van de Big4. Je zou hebben verwacht dat de bestuurders van de Big4 het publieke debat aangingen. Met een open vizier. Maar op een enkel 'imago' interview na, is er weinig terug te vinden van de opinies van de bestuurders van de Big4 over de wijze waarop men zelf het accountantsberoep zou willen hervormen. Naar mijn bescheiden mening heeft vooral die houding en het daarmee gepaard gaande gebrek aan zelfreflectie er toe geleid dat de Tweede Kamer het zat was. De accountant als vertrouwensman van het maatschappelijk verkeer, gemandateerd door de wetgever ging niet serieus om met het afleggen van verantwoording in het publieke debat. Daar ligt het werkelijke probleem. De bestuurders van de Big4 vertoonden en vertonen geen leiderschap en dat heeft het maatschappelijk verkeer goed in de gaten. Doordat de bestuurders van de Big4 niet actief aan het debat deelnamen werd het NBA voor een deel vleugellam gemaakt. Want namens wie sprak het NBA. Namens de hele beroepsgroep? Dat was nog maar de vraag. Er zijn tientallen kleinere kantoren die de scheiding van controle en advies een prima voorstel vinden. Die de verplichte kantoorroulatie omarmen. Juist die kantoren zien zich door de lobby die het NBA heeft opgezet voor de belangen van de OOB-kantoren gesterkt in hun opvatting dat kleine kantoren binnen het NBA niets te vertellen hebben. Dat de discussie in het accountantsberoep uiteindelijk is opengebroken is dan ook geen verdienste van het NBA of de Big4 maar van Pieter de Kok die tegen de stroom in met een oproep kwam om het accountantsberoep te hervormen en te moderniseren. Een oproep die leidde tot de oprichting van Tuacc leidde. Maar ook hier geldt dat de bestuurders van de Big4 nog niet actief meedoen aan het debat. Daarin verschilt de accountancybranche van bijvoorbeeld de bankenwereld waar bestuurders van de grote banken wel de dialoog aan gaan in het platform Bank Of The Future #botf. Kortom er is gisteren geen ramp gebeurd. Met voldoende realiteitszin zullen veel van de voorspelde gevolgen nog wel meevallen. Veel belangrijker is dat de bestuurders van de Big4 antennes gaan ontwikkelen over wat er echt in het maatschappelijk verkeer gebeurd en daarover ook in gesprek gaan. De economische realiteit is dat we steeds meer te maken krijgen met een Consumer2Business markt. De tijd dat het maatschappelijk verkeer ons moest begrijpen is voorbij (b2c). Wij moeten als accountants begrijpen wat het maatschappelijk verkeer nodig heeft en daar ook onze dienstverlening op aanpassen (c2b) Hetgeen ook een mooie impuls oplevert voor allerhande wetenschappelijk onderzoek. Daarmee verwerft het beroep uiteindelijk meer aanzien dan met het verdedigen van bestaande businesscases.
Ronald Bobbe
AT: Fouk: Petje af ! Eén van de weinigen die van binnenuit wel een heldere visie en mening heeft. Allemaal goede gedachten en voorstellen. Ik ben zelf sinds 2003 uit de audit. Daarvoor 18 jaar bij BDO (en Rabobank) in de controlepraktijk. Ik heb sinds 2003 een wezenlijk andere kijk op de rol van de controlerend accountant gekregen, en vooral op het nut en de toegevoegde waarde. De gisteren aangenomen amendementen op wetsvoorstel 33025 heeft iedereen kunnen zien aankomen. Marcel verwoordt het goed door te stellen dat het politieke proces geen schoonheidsprijs verdient (consultatierondje voor de vorm), maar dat Plasterk consistent en sterk (zit niet voor niets in zijn naam...) heeft gecommuniceerd. De Big4 en het door hen gedomineerde NBA (Bestuur) kijken nu in verwondering naar wat hen overkomt. Open deur reacties die doorspekt zijn van 'alles bij het oude laten'. Ook het artikel van Gortemaker in het FD was gewoon "zielig". Goh, onze lobby heeft niet gewerkt....? Het is nog geen gelopen koers; Marcel wijst terecht op de 1e Kamer. Kijkend naar de stemverhoudingen daar mag je echter verwachten dat deze Wet er ongeschonden doorheen komt. Nederland geeft een signaal af naar Brussel / Barnier: we willen niet wachten op dat stroperige proces, waarvan niet duidelijk is wat er uitkomt, en hoe lang dat nog duurt. Wij hebben alvast maatregelen getroffen, en passen wel aan als dat tzt nodig blijkt. Laten we niet vergeten dat deze maatregelen alleen voor OOB's gelden. En dus vooral de Big 4 raken. En dat kantoorroulatie pas ingaat vanaf 2014. Begint dan die 8 jaar? Ik mag toch hopen van niet...
Arnout van Kempen
En, in aansluiting op de prima suggesties van Fouk: leer eens van de geschiedenis. Al deze debatten woden in feite al gevoerd sinds Limperg. Alleen al in de afgelopen pakweg tien jaar is door de zogenaamde criticasters, dat wil zeggen door degenen die zoveel van dit beroep houden dat ze hun nek durfden uit te steken om iets te zeggen dat misschien niet altijd paste in wat het beroep wilde horen, een massa aan suggesties gedaan. En keer op keer bleken hun voorspellingen uit te komen en hun waarschuwingen terecht te zijn. Brendsa Westra waarschuwde bij de vorige poging van NIVRA en NOvAA tot fuseren al, tegen de beroepsorganisaties in en ook tegen de "club van 13" in, dat het echte probleem van het beroep de wettelijke regeling is. Marc van Hilvoorde en ik werkten die gedachte in 2005 uit in onze waarschuwing voor een gilde-systeem dat zichzelf bezig was maatschappelijk irrelevant te maken. Blokdijk waarschuwt al jaren, met als laatste grote "uitbarsting"de ALV waarin de GBR werd vervangen door de VGC, Marcel Pheijffer herhaalt al jaren zijn mantra, TUACC doet sinds enige jaren een poging de zaak vlot te trekken, en ga zo maar door. Wat mij opvalt is dat AL deze mensen op enig moment de frustratie laten doorklinken: waarom ziet het beroep niet wat wij zien? Natuurlijk, een profeet wordt in eigen stad niet gewaardeerd. Mogelijk omdat "we" al jaren ongelijk hebben natuurlijk. Maar mogelijk ook om andere redenen. Kijken we eens naar de voorzitters van het NIVRA sinds, laten we zeggen de jaren '90 waain controle volgens de grote kantoren een commodity was geworden, een vehikel om adviesdiensten mee te verkopen. Wie van die voorzitters heeft zelfs maar de indruk weten te wekken door te pakken, het beroep voorrang te geven boven de belangenbehartiging van individuele grote kantoren, het belang van het maatschappelijk verkeer te stellen boven het inkomen van de marketeers/partners van dit beroep? Ik kan me geen enkele voorzitter herinneren die in de buurt komt, behalve Ruud Dekkers. En het spijt me, maar Ruud Dekkers, hoe hoopgevend doortastend ook, is simpelweg te laat en doet nog te weinig om het tij te keren. Sinds 2005 merk ik dat accountants naar de AFM kijken om het vertrouwen in het beroep te herstellen. Dat gaat niet gebeuren. Kijk liever naar TUACC, naar de geest van TUACC: positief vooruit, waarde toevoegen voor klant en maatschappij, de rug recht, opleiding op niveau brengen, en werkelijk een standpunt innemen en uitdragen over je klanten. En laat duizenden accountants nu vooral niet klagen over NBA of haar voorzitter. Als het beroep werkelijk drastische stappen wil zetten, voordat de wetgever haar volgende drastische stap gaat zetten (en die komt!) kom dan maar eens naar de ALV, dwing het beroep dan maar eens vooruit. U hebt nu een voorzitter met ballen (excusez le mot) en een NBA-bureau dat durft en wil, maar alleen als het beroep zelf de vaart er in zet gaat er wat gebeuren. Zo niet, verwijs ik toch maar weer naar onze voorspelling over Ned Ludd: als het beroep niet oppast, maakt het zichzelf simpelweg irrelevant.
Fouk Tsang
Verwondering???? Inderdaad verwondering. Niet over de inzet van de NBA maar wel over de effectiviteit ervan. Afgelopen week hoorde ik van een hoogleraar accountancy de volgende wijze woorden: "zolang de goede zaken van accountants verborgen blijft in de bestuurskamers en ons falen telkens weer in de media breed uitgemeten wordt blijft het accountantsberoep onder vuur liggen". Sinds de WTA lijkt ons beroep gevangen te zijn in een rituele dans met AFM en Politiek die ons meeneemt in een spiraal van toenemende regeldruk. Steeds meer jonge accountants zien de assurance praktijk niet meer zitten en vele bestuurders van accountantskantoren verbazen zich over de slechte winstgevendheid van de assurance praktijk. Ik ben het met Pieter eens dat we nu het beroep wel nieuw Elan moeten geven. Ik ben de afgelopen dagen ook geschrokken van de verzuurde en de zogenaamd verraste reacties op wat er in Den Haag heeft plaatsgevonden. Kom op dan heb je wel verschrikkelijk veel boter op het hoofd. En we moeten daarbij ook eerlijk zijn dat we door onze eigen concurrentiedrang onze eigen prijzen van de controles uitgehold hebben. En laten we ook eerlijk zijn dat dat de kwaliteit van onze controles niet ten goede is gekomen. Als Eumedion en Actal een lastenverzwaring zien, laten we die dan gelijk maar inkoppen. Ik stel voor volgende week een advertentie landelijke dagbladen campagne dat onze controlebudgetten met 25% omhoog gaan. Klagen mag bij de politiek. De komende jaren publiceren we iedere maand een maatschappelijke managementletter. Als accountants hebben we een unieke blik in de bestuurskamer van Nederland en dus moeten we als we goed opletten een hoop zaken aankomen. Ik heb al wat ideeën bijvoorbeeld over de waardering van onroerend goed, over de terugkerende bonuscultuur bij banken, de beloningen van bestuurders in de non profit sector, de kwaliteit van toezichthouders. Kortom iedere maand een hoop materiaal voor het volgende vragenuurtje met de minister. We moeten ons veel meer zichtbaar maken voor het maatschappelijk verkeer. Tot slot ontkomen we er niet aan om eens "ballen te tonen" in onze accountantsverklaring. Ons niet te verschuilen achter mooie nietszeggende volzinnen maar te durven benoemen waar wij denken dat de risico's in een onderneming zitten en laat de bestuurders dan maar uitleggen op welke wijze zij dat ondervangen hebben. En geen wetenschappelijke discussies meer dat we een geheimhoudingsplicht hebben. Onze onafhankelijkheid die nu ter discussie staat wordt gevormd door het maatschappelijk verkeer. De accountant die zich niet verstopt maar zich juist kritisch mengt in het maatschappelijk debat zal als veel onafhankelijker worden gezien. Ik heb het al eens eerder gezegd accountants moeten weer stronteigenwijs worden. Kortom krokodillentranen wegwissen, mouwen opstropen en nu echt gaan werken aan de toekomst van ons beroep.
Marcel Pheijffer
Nabrander: bij punt 2 ben ik niet volledig. Het gaat om 5 dagen tussen binenkomst van de stukken en het moment van het debat in de TK.
Arnout van Kempen
Excuus voor de spelfouten. Tijd en iPad werken tegen.
Arnout van Kempen
Het gekke is dat mensen als Marcel, maar ook Westra, Blokdijk, het Wildschut-trio, er noet al dagen of maanden, maar al jaren op wijzen: als het beroep niet zelf het heft in handen neemt, dan doet de politiek dat. Dat had de les van 2005, de wta, moeten zijn, maar die les is nooit geleerd. Al jaren geleden had ik een discussie met de toenmalige directeur van het nivra over de vraag of extern toezicht het beroep is overkomen, toen wees ik er al op dat het echt onzin is te doen alsof het beroep middels de WRA niet alle mogelijkheden had om zelf orde op zaken te stellen. Maar het beroep doet dat niet. Natuurlijk doen NIVRA/Novaa/nba veel. Heel veel. Maar nou net niet wat je zou verwachten. Jaren praten over de verantwoordelijkheid van de AVA en de RvC voor de benoeming van de accountant, over "weeffouten" in het beroep, etc. Maar waar blijft de verordening die het een AA of RA simpelweg verbiedt om een jaarrekening te controleren als de opdracht daartoe niet afkomstig is van een orgaan van de vennootschap dat zich ook daadwerkelijk druk maakt over de jaarrekening? De beroepsorganisatie heeft in de WRA al jaren, vele jaren, alle ruimte om tuchtklachten in te dienen tegen titelouders. Pas recent, nder de huidige voorzitter (!!!) heeft het nivra gekozen voor een nieuwe gedragsregel, waarin staat dat van deze beoegdheid ook echt gebruik zal worden gemaakt. Eindelijk, denk je dan. Maa waar blijven de tuchtklachten dan? De AFM levert een casus op een zilveren presenteerblaadje aan, maar is er al een tuchtklacht ingediend door de NBA? Of blijft het maar bij PE-zaken? Toen ik samen met Marc van Hilvoorde een tijd geleden bij Leen Paape zaten, op diens uitnodiging, naar aanleiding van onze blog over Ned Ludd, werd een ding duidelijk: hoezeer we het met elkaar ook eens kunnen zijn over de noodzaak tot verbetering van het accountantsonderwijs, in dat esprek met name over it audit, het totaal verstarde stelsel voorkomt iedere effectieve modernisering van het accountantsonderwijs, buiten wat marginale verbeteringen. Zou het moeilijk zijn voor het beroep om daar verbeteringin te brengen? Vast. Maar als de beroepsorganisatie en de pakweg grootste tien werkgevers in de branche het willen, is de opleiding morgen adequaat gemoderniseerd. En niet alleen voor de werknemers van die tien. En dan gaan we nu verbaasd zijn over een minister die selectief winkelt in een consultatie, zoals ministers dat altijd doen? Of over kamerleden die niet werkelijk in de details van hun dossier duiken, die accountancy feitelik goeddeels irrelevant vinden (zeker voor hun herverkiezing)? Kom nou toch. Wie op de accountantsdag, ja, die daarvoor, in de zaal zat toen Jongstra nog maar eens aan Irrang ging duidelijk maken dat accountants altijd gelijk hebben en dat het maatschappelojk verkeer vooral moet leren luisteren, herinnerd zich ngetwijfeld het vertwijfelde gebaar waarmee Irrang zichin zijn stoel terug liet vallen. Wie zich afvraagt wat er mis gaat met het beroep, met haar lobby, met haar PR, moet zich dat moment voor ogen halen, en dan is het wel duidelijk. Tsja, wonden likken, en de beuk er weer in. Ik hou intussen de jurisprudentie uit Zwolle in de gaten, wachtend op de serieuze zaken die de NBA aanbrengt. Oh ja, en lees hierin geen kritiek op de kantoororganisaie van de NBA. In tegendeel. Ik weet an binnenuit hoe hard daar gewerkt wordt, en hoe verrekte ondankbaar dat is, voor het belang van het beroep en het maatschappelijk verkeer.
Marcel Pheijffer
Beste Ruud, goed alsnog van je te horen. Helaas zuur en eenzijdig. Een paar opmerkingen ter aanvulling op mijn blog en als reactie op de jouwe (strictly business, nothing personal): 1. Ik was ook niet altijd onder de indruk van het debat. Of je het met hem eens was of niet, alleen Plasterk (overigens niet van mijn politieke kleur) stak er bovenuit door kernachtig te zijn, maar vooral ook consistent. Bijvoorbeeld in zijn argumentatie over hoe de prikkels dienen te staan. Gelijk hij doet in het bonusdebat over de bancaire sector, een sector waarin de teugels ook worden aangetrokken. Niet dat hij op alle punten en met alle voorbeelden gelijk had, maar hij wist zijn mening in ieder geval goed te verwoorden. 2. Je opmerking over de consultatie is wat makkelijk. Tussen binnenkomst van slechts 33 openbare reacties, waaronder een paar oneliners en verder veelal voorspelbare reacties, zaten 5 dagen. Noem mij nu eens echt goede, nieuwe argumenten (zaten die in de anonieme recaties?) die zijn ingebracht in de discussie nadat we ruim een jaar geleden reeds de consultatie van de Green Paper en die voor het Algemeen Overleg van oktober 2011 hebben gehad. Wees eerlijk: de consultatie was toch niet meer dan een herhaling van zetten? 3. Zoals in mijn blog uiteengezet heeft de Minister die je roemt ook missers gemaakt. Met name het cherry-picking uit de consultatie, die hij dus kennelijk wel afdoende had doorgenomen, was uiterst onhandig. 4. Voor het Nyenrode-onderzoek is inderdaad niet betaald. Maar de discussie erover is - juist vanuit de sector - nog niet afgerond. Bovendien heeft Nyenrode - juist in de consultatie - ook nog andere geluiden laten horen. 5. De AFM is weliswaar niet voor alle voorstellen, maar alle rapporten van de afgelopen drie jaar verwijzen nadrukkelijk naar de noodzaak tot veranderingen. Ik meen dat de AFM - bijvoorbeeld op de Accountantsdag 2011 - geluiden heeft laten horen die aanvullend zijn en dus verder gaan dan het Plan van Aanpak. 6. Dan ACTAL. Graag hoor ik je ook over de schade die accountants hadden kunnen beperken door ook in moeilijke controles de hoogste kwaliteit na te streven. Bovendien heb ik onlangs Eumedion - overigens in verband met een andere discussie - nog horen zeggen dat de aandeelhouders graag een hogere nota voor een betere controle betalen. 7. Waarom een lijstje met verboden diensten? Keep it simple en vermijd discussies naar de toekomst. Een lijstje met daarop een beperkt aantal toegestane diensten heeft voor mij meer charme. Daarbij aangetekend dat het lijstje nog iets ruimer had mogen zijn dan in het amendement dat vandaag is aangenomen. 8. Heeft de NBA genoeg gedaan? Ik heb reeds eerder aangegeven sympathie te hebben voor het Plan van Aanpak zoals het er in eerste instantie lag. De nadere uitwerking kon mij niet bekoren en straalde - minder daadkracht uit dan noodzakelijk was. Noodzakelijk, niet om mij te overtuigen, wel om de politiek te overtuigen. Daarnaast bevat de uitwerking een aantal boerenslimheden waar snel doorheen te prikken valt. De door de NBA ingebrachte argumenten waren vaak eenzijdig en te makkelijk. De zorg voor kwaliteit die in het debat is benadrukt, heeft niet altijd doorgeklonken in de zorg om kwaliteit in situaties die daar de afgelopen jaren om vroegen: het afschaffen van het jaarverslag door E&Y, de trage start van de transparantieverslagen, vele affaires waarin fermere taal gesproken had kunnen worden, de dubbele tong bij vastgoed(af)waarderingen in de zorg en het vastgoed, de rol van accountants in aanloop naar de crisis etc. Te vaak was het too little, too late. 9. Kortom: de les dient te zijn dat het beroep meer verantwoordelijkheid dient te tonen en met betere argumenten moet komen. Waar de kritiek op de politiek is dat zij niet inhoudelijk debatteren, is de kritiek op het accountantsberoep (inclusief de NBA) dat het inhoudelijk debat over de kritiek in de situaties waarin het erom ging en gaat telkens is en wordt gemeden. Wellicht kan door daadkracht in de nabije toekomst te tonen de Eerste Kamer wel worden overtuigd. 10. Ik besef dat ik binnen het accountantsberoep een duidelijk minderheidsstandpunt inneem. Dat alleen al maakt dat de stemming in de Tweede Kamer door mij niet als een triomf wordt gezien. Het stemt mij treurig: mijn argumenten waren kennelijk ook niet stevig genoeg om het beroep meer in beweging te krijgen. 11. Hoewel Pieter de Kok (Tuacc) en ik van mening verschillen over nut en noodzaak van het politieke debat, delen wij de weg vooruit. Graag hoop ik dat we ook bij jou en de NBA mogen aansluiten om samen de juiste weg vooruit te kiezen.
Pieter de Kok
Ruud, goed dat je als voorzitter met een reactie komt. "Wat heeft de NBA gedaan zult u zich afvragen". Standpunten innemen en de lobby zoeken lees ik. Aan de voorkant, richting politiek en stakeholders was er inderdaad een proces, een plan van aanpak. Helaas was het niet voldoende en zijn we de regie als beroep kwijt geraakt. Ik heb er rondom de Accountantsdag nog voor gewaarschuwd: er moet meer beleving. overtuiging, wil van uit stralen. De achterban in beweging krijgen, iedereen voorzich en het beroep voor ons allen. Jij geeft aan dat je de inhoudelijke discussie mist. Die mist Tuacc ook. Wat is er echt fout gegaan Ruud? Alleen naar Den Haag kijken lijkt mij niet voldoende? De negatieve perceptie rondom ons vak is als olie op vuur voor politici. They are loving it. Weer die accountant X en weer die accountant Y. De negatieve perceptie. Onderkennen wat het echte probleem is: er wordt een zeer hoog niveau van kwaliteit geëist (terecht) , accountants op de barricade, rode vlaggen, alerts, de voelsprieten helemaal uit. Koppel dit aan onderwijsinnovatie, permanente educatie, breder communiceren als accountants, innovatie rondom controlemethodieken, een duidelijke visie over onze rol, breder communiceren, patronen doorbreken, mooiste vak. Is er dan evenwicht, staat het acountantshuis? Maar we gaan toch niet bij de pakken neerzitten, nu juist met volle energie werken aan die achterkant, de 'verbinding' met de accountantswerkvloer, de nieuwe generaties staan in de startblokken. Duizenden studenten willen heel graag accountant worden. Tijd voor een Plan van Aanpak deel II: focus op echte hervormingen, terug naar de tekentafel. krachtige building blocks onder het mooiste vak!
Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.
Aanmelden nieuwsbrief
Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.
