Twee interessante artikelen
Ik ben dit weekje met vakantie, maar dat is niet de voornaamste reden dat ik even als doorgeefluik speel voor twee voortreffelijke beschouwingen in de Amerikaanse pers.
Belangrijker is dat ze het huidige scenario van nog grotere banken en het aanhoudend risico dat de belastingbetaler daar op een ongelukkige weer de rekening van gepresenteerd zal krijgen, helder in beeld brengen
Een gaat over de kredietcrisis: de winst-en-verliesrekening van Main Street versus Wall Street, ofwel de belastingbetaler versus de financiële instellingen. De ander gaat over het gerelateerde onderwerp too big to prevail, de andere kant van de too big to fail-medaille.
De eerste, van de hand van Gretchen Morgenson in de New York Times, is vooral interessant aan het einde, waar ze uitvoerig Edward J. Kane citeert, die in een paar simpele alinea's voortreffelijk het onderspitten tekent van de belangen van de belastingbetaler in de reddingsacties van Wall Street. Verplichte literatuur voor iedereen die de werking van de democratie en de politiek goed wil begrijpen. Met enkele pregnante observaties over de toegevoegde waarde van jaarrekeningen, en daarmee van accountants.
Het tweede artikel, door Steven Pearlstein in de Washington Post, ligt iets dichter bij huis. Hij schildert de onbedoelde consequentie van de bail outs: nog grotere banken. En hij neemt daarbij de voorgenomen verkoop van de online ING Bank aan de grote Amerikaanse bank Capital One als voorbeeld. Het pikante van zijn verhaal zit 'm ook in het feit dat deze transactie vanuit Europa is geïnspireerd - namelijk door de gedachte dat ING zonder zo'n verkoop te groot zou zijn...
Beide artikelen samen stemmen tot diep nadenken waar we nu precies mee bezig zijn.
Jules Muis