IFAC en De Jager over overheidsschulden
In 2007 schreef de International Federation of Accountants (IFAC) profetische woorden. En in een recent FD-interview stonden ook interessante dingen.
Die profetische woorden van IFAC gingen over overheidsschulden en luidden als volgt:
'One issue of concern to IFAC that is not included in the proposed work plan is the place of sovereign debt issuers within capital markets. (...) IFAC is concerned that the standards and regulations governing sovereign issuers are not of sufficient quality to protect investors and ensure the stability of capital markets. (...) While the issuance of sovereign debt is not within the sole competence of securities regulators in many countries, IFAC considers that IOSCO could nonetheless usefully undertake work in this area, looking at potential measures that could improve the quality and reliability of information disclosed by sovereign issuers and therefore increase the protection of investors and improve the stability of capital markets.' (Extract IFAC submission to the IOSCO Technical Committee)
Het is mij een genoegen u eens een vooruitziende blik van onze overkoepelende wereldberoepsorganisatie IFAC te kunnen aanbieden. Wij lezen 2007! En hangen even de vlag uit.
En het doet mij genoegen u ook een andere uitspraak aan te mogen bieden, gehoord via het recente puntige interview met collega Frans van Schaik in het FD. Daarin citeert hij onze eigen minister van Financiën Jan Kees de Jager in verband met de toegevoegde waarde van het kosten-batenstelsel, annex de vreugde van een balans, aangaande de centrale overheidshuishouding:
Vraag FD: 'Nederland heeft sinds 2008 een negatief eigen vermogen, zo blijkt uit de balans. Maar de waarde van zo'n balans noemt minister De Jager beperkt.'
Van Schaik : 'Volgens De Jager bezit de overheid een toekomstig beslag op het verdienpotentieel van de private sector. Dus zal het allemaal wel loslopen, is zijn redenering. Maar in feite schuif je met een oplopend negatief vermogen schulden naar de volgende generaties.'
Met zo'n ministeriële positie, in het oog van de huidige overheidsschuldenstorm, mogen we gerust de vlag halfstok hangen tot dezelfde heer van het nationale financiële roer verwijderd is.
Ook de lapidaire houding van het Nederlandse parlement op dit punt verdient aandacht. Ik heb bij de verhoren door de commissie De Wit verhoren de gevaren van blindvaren op het kasstelsel nog eens benadrukt. Zoiets als: 'Het is misschien niet stenentijdperk verslaggeving, maar we komen in de waardering niet veel verder dan de middeleeuwen.'
Misschien dat iemand me kan uitleggen wat dit blindvaren anders kan zijn dan de politieke wensdroom dat de rookgordijnen van het kasstelsel DE manier zijn om het Nederlandse volk over de streep te trekken bij de EU-steunoperaties? Steunoperaties waartoe we ons inmiddels al verplicht hebben en die er nog aankomen, overwegend omdat we ons reeds eerder verplicht hebben. Zo vult men gaten met gaten.
Tot we radeloos, redeloos en reddeloos in het drijfzand van onze eigen collectieve balansflattering mee omlaag worden gezogen.
Dit keer echter kan het accountantsberoep niet als schuldenbok fungeren. Het heeft zich op dit punt bij verschillende gelegenheden aardig robuust ten faveure van het kosten-batenstelsel (IPSAS) uitgesproken.
Rest de schrale troost: Tegen de tijd dat het schip van Staat helemaal is vastgelopen op de EU-rotsen kan ex-minister De Jager altijd nog het 'verdienpotentieel van de private sector', of wat daar nog van over is, aanspreken. Er zijn nog twee grote kantoren over die nog geen voormalig minister als boegbeeld op hun schip hebben gespijkerd.
Maar voor het zover is lijkt het me, bij blijvende afwijzing van het kosten-batenstelsel door onze volksvertegenwoordigers en ministers, nuttig een aloude, befaamde observatie in herinnering te roepen. Abraham Lincoln (volgens sommigen was het P.T. Barnum) poneerde ooit: 'ou can fool some of the people all of the time, and all of the people some of the time, but you cannot fool all of the people all of the time.'
Maar wie zei ook alweer: 'ou can fool too many of the people too much of the time?'
Met De Jager komt het misschien nog best goed. Maar met de rest van onze wereld?
Jules Muis