Opinie

De MMS: how shit happens

Voor mijn generatiegenoten was de MMS toch wat anders dan waar die term recentelijk voor in het nieuws kwam. Mijn MMS rond 1960 was de Middelbare Meisjesschool. Eind jaren zestig opgeofferd aan de zendingsdrang van rigoureuze - zo niet rücksichtsloze -onderwijsvernieuwing. Uitmondend in de Mammoetwet van Jo Cals. Een mammoet die alle onderwijsinstellingen waarmee ik vertrouwd was onder zijn zwaargewicht vertrappelde.

De MMS kwam recentelijk weer in het nieuws. Dit keer als het Minerals and Management Services agentschap. Het is een poortwachter van de Amerikaanse overheid, die een waakzaam oog moet houden op de overwegend onrustige jongens die moeder aarde 'melken', met of zonder geweld. Als het maar geld oplevert. Waaronder olie. 

Haar opperhoofd - een, jawel, dame van kwaliteit die gaat onder de naam Elisabeth Birnbaum - heeft afgelopen week haar ontslag aangeboden. Of ze is ontslagen, afhankelijk van wie je wilt geloven. Dit naar aanleiding van de trieste gebeurtenissen rond BP in de Mexicaanse Golf. 

Interessant maar niet verassend is de lijn van verdediging van deze Amerikaanse MMS. Niet zo veel verschillend van die van onze centrale bankiers wanneer in het kader van de krediet crisis wordt gevraagd hoe het zo is gekomen. "Wij hebben gesteund op de risicoanalyse van de industrie zelve en wij hebben gewerkt op basis van vertrouwen in onze internationale partners." 

Waarbij bij nadere ondervraging snel naar voren komt dat de toezichthouders zich vele jaren lang  te gemakkelijk hebben laten glijden in de fluwelen zak van dezelfde industrie waar ze toezicht op moesten houden. Waardoor de vraag What if real shit of the worst sort happens? (of de aanwezigheid van een plan B) kennelijk bij niemand is opgekomen. 

Amazing.

Mevrouw Birnbaum heeft tenminste nog een excuus: Ze zat nog niet eens een jaar in haar positie. Dat biedt een beter verdedigingsuitgangspunt dan veel van onze financiële toezichthouders tot hun beschikking hebben. 

Helaas heeft het, American style, niet mogen baten en Elisabeth moest hangen; of Barbertje zelf heeft zo besloten. Vanwege dat ongeluk. Na dus negen maanden verantwoordelijkheid te hebben gehad voor de MMS. 

Als je ergens tien jaar of langer zit, kun je in ieder geval nog bedrijfsblindheid ter verdediging aanvoeren. Vraag het de jongens van het Frederiksplein. Vroeger zat ook BP op dat plein. En het is nog steeds het adres van een andere grote instelling.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Jules Muis verliet in 1995 het openbare accountantsberoep en was vervolgens vice president en controller van de Wereldbank en directeur-generaal en chief internal auditor van de Europese Commissie. Van 2014 tot eind 2020 was hij lid van de Public Interest Oversight Board (PIOB). Muis was van oktober 2012 tot oktober 2015 ook lid van de Board of Auditors van het European Stability Mechanism (ESM). Jules Muis schrijft op persoonlijke titel.

reacties

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.