Gezagsvacuüm
Zaterdag schijnt de zon in de stad. "Gaat u stemmen op 3 maart?", vraagt de mevrouw met de foldertjes achter de klaptafel. "Dat is wel heel snel", verontschuldigt de meneer met boodschappentas zich. "Ik hoor net pas van het kabinet, ik ben er niet voor opgebleven."
Als ik langsloop, vraag ik me af: "Hoe moet het nou met het innovatieplatform? Alle vernieuwing ligt nu in één klap stil."
Het kabinet is gevallen. Ed Nijpels is in het nieuws dat hij opstapt op als voorzitter van het ABP. Niet omdat hij niet door iedereen werd herkend als autoriteit op dit gebied, maar omdat voor hem steeds moeilijker wordt zijn functie bij ABP uit te oefenen door de ''stroom al dan niet accurate berichten'' rond het onderzoek naar DSB.
Zalm mag overigens wel weer blijven zitten bij zijn bank. Hij hoeft zich niet te verdedigen. Maar Wellink moet zich wel verdedigen en hij blijft toch zitten. Ik merk dat ik het niet begrijp.
Saskia Stuiveling vindt dat Notarissen te weinig verantwoordelijkheid nemen voor de publieke taak. Zelf dacht ik dat ze het tellen van de Idols-stemmen altijd heel serieus namen.
In een breed gelezen weekblad klagen mensen over een prinses die de leerplicht ontduikt. Ik denk ik even terug aan de berisping die ik kreeg omdat we op reis gingen op een ‘delaatstedagdusdaaromklasseopruimdag'.
We leven in een gezagsvacuüm. Toch hoop ik dat we het wetsvoorstel vereenvoudiging en flexibilisering BV-recht goedgekeurd krijgen en dat de nieuwe accountantswetgeving er doorkomt. We moeten wel door, ook zonder kabinet.
"Wie is toch die Balkenende de 5e waar iedereen het over heeft?", vraagt de student zich af. "Was dat niet een tegenpaus uit de late Middeleeuwen?"
Marc van Hilvoorde