Opinie 14 januari 2010

SBR (XBRL) muteert toegevoegde waarde mkb-accountant

Gisteren ben ik te gast geweest bij het SRA Seminar over SBR (voorheen XBRL). Een zeer leerzame bijeenkomst, die ik helaas niet helemaal tot het einde kon bijwonen. Maar in het middagprogramma was er voldoende vuurwerk om een beeld te krijgen van niet-aansluitende communicatie tussen mkb-accountants en banken.

Het vuurwerk startte met een opmerking van een Rabobank-medewerker. Hij gaf aan dat de Rabobank jaarlijks honderdduizend jaarstukken handmatig verwerkt. Dit zou anders moeten en vanaf 1 april 2010 gaat dat ook deels gebeuren. 

Eén van zijn zijdelingse opmerkingen betrof de waarde van de samenstellingsverklaring. Het bleek dat hij daar niets 'mee had' in het kader van de SBR-invoering. 

De verontwaardiging vanuit de zaal was groot. Er werd zelfs gedreigd met het scalperen van 's mans haardos. De teneur van de verontwaardiging was: Dat kun je toch niet menen! Jullie, banken, moeten je goed realiseren dat wij werk verrichten aan deze jaarstukken en dat heeft een ‘waardeverhogend' effect voor de jaarstukken. 

De discussie die daarop ontstond was een treffend staaltje van het praten vanuit ieders standpunten. Maar in essentie komt het er op neer dat de Rabobank eisen stelt aan de aanleverende partij om de kwaliteit van de data te borgen. De samenstellingsverklaring voegt daar niet extra waarde aan toe. 

Voor mij was de conclusie helder: wij als accountants kunnen vinden wat we willen, maar de banken gaan door met het verzamelen van de jaarrekeningen, ongeacht of er een accountant bij betrokken is. 

Daarmee is weer aangetoond dat de toegevoegde waarde van de mkb-accountant vooral niet ligt in het samenstellen van jaarrekeningen, hoe leuk dat ook kan zijn.