Opinie 02 juli 2009

Vertrouwen in banksector begint met openheid, niet met controle

Op 24 juni 2009 las ik een interessant bericht op Accountant.nl. Het ging over een NIVRA-discussiebijeenkomst over de adviezen van de commissie Maas. Of liever gezegd over het rapport ‘Naar herstel van vertrouwen' van de Adviescommissie Toekomst Banken (rapport Maas).

Hoewel ik zelf niet bij de bijeenkomst kon zijn vanwege een andere NIVRA-sessie, kan ik het niet laten om te reageren. Als ik mij niet vergis gaat het om het herstel van het vertrouwen van het maatschappelijke verkeer in de banksector. Zeg maar de rekeninghouders of de stakeholders. Daarin past openheid door degenen die aan het roer zitten. Naar buiten toe dus.

Aanbeveling 1.21 van het rapport Maas is dan uiterst merkwaardig. De externe accountant moet zich volgens die aanbeveling een "grondig oordeel vormen over het feitelijk functioneren van de governance binnen de bank" en dat intern communiceren.

Intern communiceren. En het maatschappelijk verkeer dan? Hoeft dat niets te weten? Wat gebeurt er als er iets mis is?

Waarom weer die accountant als Haarlemmerolie? Daar ligt het accent toch niet? Laat het bankbestuur maar keihard in zijn jaarverslag en op de website zetten hoe goed ze de governance hebben ingericht en waarom dat volgens hen zo is.

Dan hoeven we die normendiscussie ook niet te voeren, want het bestuur geeft die normen zelf al aan. Of dat goede normen zijn blijkt dan wel uit de reactie van het maatschappelijk verkeer.

Normen ontstaan juist door openheid en discussie. Desnoods kan de accountant hier ook nog wat over zeggen, maar dat gaat dan natuurlijk niet over de controle van het aantal bijeenkomsten, zoals Cees Maas - voorzitter van de genoemde commissie - als voorbeeld noemde. Governance is toch echt wel wat meer dan bonnetjes tellen.

Met Wim van de Goorbergh (zie hetzelfde bericht) ben ik het eens dat een normkader geen alibi moet zijn om dingen niet te zeggen. Voor de bestuurder wel te verstaan! Maar begin eerst maar eens met transparantie.

Het is ook geen kwestie van een ruimere opstelling van de accountant, zoals Jan van de Poel tijdens de bijeenkomst opmerkte. De bestuurder is aan zet, niet de accountant.

In dit geval zou ik willen zeggen: vertrouwen begint met openheid, niet met controle.