Opinie 26 juni 2009

Opgelucht ademhalen na juryuitspraak over BDO International

Internationaal opererende accountantskantoren kunnen weer een tijdje opgelucht ademhalen. De strekking van een juryuitspraak in Miami is dat BDO Seidman, aldaar opererend, niet als agent voor BDO International heeft opgetreden. Daarmee kan BDO International vooralsnog niet financieel aansprakelijk worden gesteld voor door de lokale organisatie begane fouten.

Op de site is meerdere malen aan deze thematiek gerefereerd. Zie bijvoorbeeld de eerdere blogs over One Global Firm en Accountantsdomino, alsmede een recent artikel in 'de Accountant' waarin de discussie in twee simpele woorden wordt samengevat: 'Global? Moi?'

De uitspraak van de jury is een belangrijke steun in de rug voor bijvoorbeeld KPMG (kwestie New Century), Deloitte (kwestie Parmalat) en PwC (kwestie Satyam). Daar zijn of worden ook claims bij de internationale organisatie neergelegd. En in die kwesties zullen partijen er nog steviger ingaan. Of zoals Francine McKenna stelt: ‘BDO International is small potatoes compared to KMPG, Deloitte and PwC. From a big 4 perspective, that's were the case will be made and that's where the real money is.'

Goed nieuws dus (vooralsnog althans) voor de internationale spelers. Voor het accountantsberoep. En wellicht zelfs voor het maatschappelijk verkeer. Immers: niemand heeft er baat bij indien - gelijk Arthur Andersen - er nog een grote speler ten onder gaat. Dat zou niet goed zijn voor het aanzien van het beroep, maar wellicht nog belangrijker: de turbulentie op de financiële markten zal er nog heftiger door worden.

Maar niet te vroeg juichen. De wedstrijd is net begonnen. De eerste helft is nog geeneens afgelopen. Alle troeven liggen nog niet open op tafel. De hoofdscheidsrechter heeft nog niet gesproken. Vooralsnog spelen we volgens lokale, Amerikaanse spelregels.

Ik ben benieuwd tot welke discussie dit alles trouwens gaat leiden aan de top van de grote kantoren. Of die blijven vasthouden aan de pr-propaganda en marketinggestuurde conclusie dat het opereren onder één naam ook staat voor een eenduidig, wereldwijd gelijk kwaliteitsniveau.

Ik waag de juistheid van die conclusie telkenmale ter discussie te stellen. Sterker: blijkens het deze week verdedigde proefschrift van collega Joost van Buuren blijkt dat dat zelfs op vestigingsniveau van een accountantskantoor niet waargemaakt kan worden. Zijn onderzoekspopulatie omvat onder meer een aantal Nederlandse vestigingen van accountantskantoren. Hij spreekt dan ook over het bestaan van het zogenaamde ‘partner effect'.

Maar er zijn meer indicaties. Zie bijvoorbeeld de reactie van ene Richard onder een blog van eerdergenoemde Francine McKenna over dezelfde kwestie:

‘In my experience delivering multi-national SOX compliance engagements for clients of all the Big 4 firms, the staff capabilities and quality of service I observed the international business units of the clients receiving varied significantly. The critical factor determining the level of capabilities seemed to be the commitment of the practice lead partner to living up to the firm's marketing hype. In the office where the practice lead insisted on high standards, the service capability existed. In the offices where it seemed that the partner was just interested in the revenue referral from the office controlling the client relationship and seemed to believe that the geographic distance would insulate them from being held to account for not providing high capability services, the staff I encountered on the projects were little more than minimally trained statutory auditors, definitely not capable of performing SOX audits.'