Antwoord minister Bos op open sollicitatie
Minister Bos houdt van lik op stuk. Gisteren al zijn antwoord ontvangen op mijn recente open sollicitatie op de positie van directeur Opleiding van het heropvoedingsgesticht voor bankiers.
Geachte Heer Muis,
Ik verwijs naar Uw premature en ongedateerde sollicitatiebrief op de nog onbestaande functie van directeur Opleiding van het helemaal niet zo genaamde heropvoedingsgesticht bankiers.
Ondanks de al pre-kredietcrisis uitgedrukte dereguleringsvoorliefde van dit Kabinet wil ik U er allereerst op wijzen dat er nog regels bestaan bij de overheid - ook voor dit soort van sollicitaties. En dat ze nooit open zijn.
Wel wil ik U tegemoetkomen door Uw sollicitatiebrief in de ‘s Rijks ijskast te leggen; tot een opportune ontdooidatum.
Tegelijk wil ik mijn erkentelijkheid uitdrukken voor enkele uwer gedachten. Daarmee anderen ook naast me neer leggend om staats-habituele redenen.
Wat de voorgestelde huisvesting betreft in een afgelegde Limburgse kolenmijn: Uw voorstel om bankiers samen met witlof en champignons onder een mijndak te kweken - aarde, stront, en alles in het duister houden als gemene groeivoorwaarden - spreekt mij wel aan. Drie vliegen in een klap. Misschien dat er EU landbouwsubsidies voor zijn. Toch de RABO eens vragen.
Uw aanvullende motieven, raamblindheid, hebben mij niet vermogen te overtuigen. Ik heb raam kijken op mijn eigen Departement zeer eenvoudig opgelost. Het is strikt verboden voor mijn ambtenaren ‘s ochtends uit het raam te kijken anders hebben ze ‘s middags niets te doen. En ‘s middags geldt deze regel precies omgekeerd. Daar hoef je niet per se 1000 meter diep voor in de grond te zitten.
Uw voorstel de President van de Nederlandse Bank te requireren als docent voor het onderdeel ‘resultatenbepaling' wijs ik met klem van de hand. De Heer Wellink is in deze stormachtige tijd te druk bezig de geschiedenis over de aanloop van de kredietcrisis naar eigen dunken te herschrijven.
Ik heb zelf gedacht aan Herman Wijffels, maar die is weer net iets te goed in koffiedik kijken. Voor mijn comfort althans.
Misschien kent U nog de naam van die accountant die een accountant kent die ooit heeft bekent: "Als je een accountant vraagt wat de winst is, antwoord hij: ‘Hoe zou u het gehad willen hebben?' Lijkt me een uitstekende lector voor dit onderwerp, en kent zijn pappenheimers. Lijkt me ook een goede vent om te kennen als de fiscale prijs van de kredietcrisis politiek afgerekend gaat worden.
Dit wordt, let wel mijnheer Muis, een praktijkopleiding. Geen hoogdravend theologisch gezwammel.
Dat brengt me meteen op Uw voorstel de Orde van Jezuïeten in the schakelen voor de behandeling van de activazijde van de balans. Geheel akkoord, maar om andere redenen dan door U voornoemd. Het gaat mij meer om hun subliem rationaliserend vermogen. Die jongens, jawel exclusief, kunnen aan alles een draai geven.
Voor het voorziene onderricht van de schuldpositie wijs ik - met U - dominees met visgraat-zwarte-kousenlust af. Maar visnet-zwarte-kousenfascinatie lijkt me juist wel heel goed. Zwartkijkende fijnmazigheid is precies waar het de heren bankiers zo aan ontbroken heeft de afgelopen jaren. Naast een gezonde ‘vlees of vis'-attitude.
U heeft het ook over boete, maar dat moet U echt vergeten. Iedereen is voor deze crisis verantwoordelijk, en daarom niemand. Het Kabinet heeft de verantwoordelijkheidsvraag van de kredietcrisis, zonder enige hulp van de door U genoemde glijmiddelen, getransformeerd naar de volgende generatie; als de Nieuwe Erfzonde. Dat is 2000 jaar geleden ook gelukt.
Anton Geesink voor risicomanagement is ook uitstekend, maar meer voor zijn off balance expertise. Het gebrek hieraan was zo'n pijnlijk verassend aan het begin van de kredietcrisis.
Uw eis van tweetaligheid onderschrijf ik in zijn geheel. Het Limburgs ligt me na aan het hart, en Steenkoolengels goed op de maag.
Die besloten en openbare biechten zie ik t.z.t. wel op YouTube.
Heer Muis,
Alaaf, Gluckauf,
Uw Wouter Bos, Minister van Financiën