Cindarella's, Prima Donna's en beloningen
De verhouding tussen prijs en waarde in onze beloningsstructuren is deze dagen onderwerp van lering en vermaak. Lees hier wat de Amerikaanse pers ontdekt heeft tijdens de World Baseball Classic. Men zag een bijeen geraapt stelletje ongeregeld ('Cindarella's' volgens Life TV in de US) uit het Koninkrijk der Nederlanden uitstekend honkbal spelen tegen internationale teams van Prima Donna's, die jaarlijks meer dan het honderdvoudige verdienen.
Perverse beloningssystemen zijn nu ook onderwerp van volkswoede en politieke opwinding, die men iedere dag weer kan bespeuren op niet alleen de financiële pagina's van de krant. Niet alleen in het naar internationale verhoudingen redelijk genivelleerde Nederland (inclusief ING), maar ook in de Verenigde Staten, waar men doorgaans niet bang is voor het verschil tussen arm en rijk. Neem de huidige ophef over de AIG-bonussen. En wie weet wie en wat morgen zal brengen.
Om het even dicht bij mijn huis te houden: Hoe kun je nu toelaten dat AIG, dat reeds zo'n $ 150 miljard plus staatsnoodhulp heeft gekregen - moeten krijgen, en dat is zeker nog niet einde van het verhaal - honderden miljoenen daarvan als bonussen door laat stromen? En dan ook nog overwegend naar dezelfde hooggespecialiseerde unit binnen AIG die verantwoordelijk is voor de nog steeds niet overzienbare, het hele financieel systeem bedreigende, Credit Default Swap-ellende? Veertig miljard dollar verlies, tot nu toe. Mag het nog een onsje perverser zijn?
"Omdat er een juridische verplichting ligt", zegt het nieuw AIG-management, dat zich rotwerkt onder een even nieuwe minimale inkomensvergoeding.
Heel formeel en heel juist. Want dezelfde jongens die ons in deze troep hebben gestort, hebben we nodig- nog jaren waarschijnlijk - om hun eigen troep ordelijk en liefst met de minst mogelijke schade terug te draaien, zo wordt er verstandig en tegelijk verstandsverbijsterend aan toegevoegd.
Let wel, dit zijn dezelfde Prima Donna's die nu onder toezicht van nieuw benoemde Cindarella's jarenlang bezig mogen zijn hun eigen derivatenhaarbal op te lossen. Goed betaald, met nieuw belastinggeld.
Het is een wederzijdse gijzelingssituatie. Met een soort van moderne Werner von Brauns van de 21ste eeuw in de hoofdrol, na de regime change op de financiële markten.
Ik denk dat er nog een hoop goeds komt uit die volkswoede en zelfs politieke verlegenheid over het zo ver hebben laten afkalven van de integriteit van het systeem. Al is het maar een les om het in de toekomst het gewoon beter te doen.
Jules Muis