Woekerpolissen en ander ongerief
Het juli/augustusnummer van 'de Accountant' bevat een interview met Gerard van Olphen, lid van de raad van bestuur van Eureko. Een in het oog lopende uitspaak van Van Olphen is 'De benaming woekerpolissen werp ik verre van mij'.
Peter Hollander
Het is een uitspraak die de lezer niet kan ontgaan omdat hij wel vier keer in het blad wordt afgedrukt. De benaming woekerpolissen zou het gevolg zijn van tekortschietend vertrouwen en een pijnpunt vormen.
Het belangrijkste pijnpunt voor de houders van de vele beleggingspolissen is echter dat pas achteraf is gebleken dat extreem hoge kosten in rekening werden gebracht. Het tekortschietend vertrouwen is dus niet het gevolg van gebrek aan inzicht van de kant van de polishouders, maar het gevolg van onbehoorlijk handelen van de desbetreffende verzekeringsmaatschappijen. De gesprekspartner van Van Olphen munt helaas niet uit in doorvragen.
Een andere interessante passage in het gespreksverslag vormt de mededeling dat Eureko slechts voor een bedrag van dertig miljoen Euro door de kredietcrisis wordt geraakt, hetgeen op een balanstotaal van honderd miljard inderdaad minimaal is.
Echter, ook zonder bad exposure worden financiële instellingen, dus ook Eureko, door de kredietcrisis geraakt. Denk maar eens aan de koersdalingen van effecten. Of de door Eureko aangekondigde impairment-afboeking op de belangen in Portugese banken helemaal los staat van de kredietcrisis kan ik niet vaststellen.
Ten slotte is de stelling dat de Nederlandse financiële sector niet echt aan de kredietcrisis heeft bijgedragen naar mijn mening onjuist. Denk eens aan de miljardeninvesteringen van het ABP in Amerikaanse hypotheken. En ook aan de Nederlandse financiële instelling (NIBC) die al in 2007 van een geplande beursgang moest afzien als gevolg van exposure in Amerikaanse hypotheken.
Als wereldwijd de financiers van Amerikaanse hypotheekleningverstrekkers prudenter hadden geopereerd zaten vele postactieve accountants nu, samen met anderen, niet aan te kijken tegen een in rook opgegane inflatiecorrectie van hun oudedagsvoorziening.
Peter Hollander werkte van 1951 tot 1995 bij KPMG, waarvan de laatste 25 jaar als auditpartner op de kantoren Barcelona en Amstelveen.