Nachtboek NIVRAA-voorzitster 2011 (9): Op reis
Elske Patinama (46), voorheen AA en nu RAA, is sinds 1 januari 2010 voorzitster van het nieuwe Nederlands Instituut van wettelijk erkende accountants (NIVRAA). Dit instituut is het resultaat van een door wetgeving in 2009 gedwongen huwelijk tussen NIVRA en NOvAA. Met enige regelmaat noteert zij in een ‘nachtboek' haar gedachten over de actualiteiten rond het accountantsberoep zoals die anno 2011 dag in dag uit op bestuursvoorzitters afkomen. Aflevering 9.
11 Maart 2011: New York. Mijn eerste echte internationale reis na vijftien maanden voorzitterschap. Eindelijk toegegeven aan dat dat drammen van het NIVRAA bureau: ‘Hoort bij de job, de voorzitster is gezichtsbepalend voor het NIVRAA, je voorgangers reisden een derde van hun tijd, je moet er eens uit', zijn zo de argumenten die me klakkeloos maar eindeloos zijn toegeworpen. "Maar wie let er op de winkel", zeg ik dan, "als de top van ons NIVRAA altijd reizende en trekkende is?".
Dit keer gaat het wel om belangrijke zaken. Vanmiddag meteen na aankomst bij IFAC langs geweest in hun, mijn God, grapes of wrath-kantoortje in het hartje van Manhattan. Maar een organisatie die het per saldo verdomd goed heeft gedaan onder meer dan verdomd moeilijke omstandigheden: Relatief kleine vaste staf, veel steunen op de kennis en inbreng van vele lidorganisaties - goed voor de globale legitimering - een volwaardige beroepsgereedschapskist geproduceerd (zij het naar mijn gevoel met nog te te weinig anticiperend vermogen). Vooruitkijken, daar blijft het beroep structureel zwak in. In Nederland hadden we daar al moeite mee, en probeer het maar eens als je de hele wereld voor wilt zijn.
Zijn nu eindelijk ook bezig een zijtak van eigenlijk IFAC-vreemde activiteiten (het formuleren van overheidsverslaggeving standaarden - IPSASB heet dat ondeftig maar gewichtig) over te dragen naar de IASB. Heeft heel wat voeten in aarde gehad want er is een sterke stroming, vooral binnen de IASB zelve, die stelt dat afzonderlijke financiële verslaggeving standaarden voor de overheid een onding is. En dat een overname door de IASB een bestaande onwenselijke situatie alleen maar bestendigt.
Het zal je pleeggezin maar worden! Nu de bevoegdheid en het gezag zijn overgedragen aan de IASB zal het mij niet erg verwonderen als de IASB op korte termijn het hele project incorporeert in bestaande IFRS-standaarden, en het huidige pakket IPASn null and void verklaart. Een zinnige deregulering, lijkt me zo, maar een die veel verzet zal oproepen in, vooral, overheidskringen. Even makkelijk als het Nederlands door het Duits vervangen. Dat kan misschien als je Rudi Carell heet, maar niet Wouter Bos. Die moet nog beginnen met accrual accounting.
Morgen Washington DC, een Senate hearing over IFRS, interessant.