Over ditjes, datjes, kaas en pepernoten
Het zij me vergeven even adem te willen halen na drie weken reizen en trekken. En op deze Sinterklaasdag gewoon wat pepernoten uit Washington te strooien.
Ik kan mij dan uiteraard niet ontrekken aan het vurige debat dat in het belendend perceel van Marcel Pheijffers blog wordt gehouden over de Kaasmeisjes die, oh zo tijdelijk, de Accountantsdag 2008 - Hoe wel vaart Nederland? - wat riskante kleur gaven.
Door in 1991 als toenmalig NIVRA-voorzitter voor de Accountantsdag van dat jaar Cleopatra als centraal thema te kiezen (haar neus wel te verstaan, andere stralende lichaamsdelen werden toen ook niet kies genoeg bevonden), ben ik zelf er ook niet geheel van vrij te pleiten Accountantsdagen een wat pikant cachet te hebben gegeven.
Maar de Kaasmeisjes - vrij gekleed in een oranje tweede huidje - gaven inderdaad een heel nieuwe dimensie aan de poging het beroep een meer mens-durf-te-leven imago te doen bekleven. Zij staken zichtbaar af in de zee van donkere pakken van, overwegend, meer dan duizend nationale-balans-onrustige Kaaskoppen.
Eerst dacht ik: Goh, de hervormingen van de accountantsopleiding sinds mijn voorzitterschap in 1991 hebben toch hun vruchten afgeworpen. Maar voordat ik een gesprek kon entameren met deze naar ik dacht nieuwe collegae, had een hoge functionaris van het NIVRA - zijn bekentenis kunt u volgen onder bovengenoemde blog op deze site - al de grote verdwijntruc toegepast.
En - tegen het advies in van de president van De Nederlandsche Bank Nout Wellink dat zelfs Hij Onze Lieve Heer niet is - heeft onze NIVRA-poortwachter persoonlijk de mantel der onliefde aangetrokken en de ongewenste wisselaars in FD's de RAI Tempel uitgegeseld. Zo de druilerige kou in.
En meteen voer Nederland een stuk minder Wel: de middagbijeenkomst van de Accountantsdag verliep een stuk minder Lebendich dan de ochtendzitting.
Tijdens de lunchpauze liep ik buiten nog tegen een van deze van de kou rillende zondaars aan. En heb haar direct in mijn erbarmen mijn vleeskleurige stropdas aangeboden. Die ze, gedecideerder dan het accountantsberoep tijdens een kredietcrisis, afwees: de kleur vloekte met haar textieltje.
Toch goed om te weten dat er nog mensen zijn die voorbehouden weten te maken, zelfs als ze dat in de kou laat.
Jules Muis