Voorspellen is niet zo moeilijk, vooral als het de toekomst betreft
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik word doodmoe op iedere conferentie de obligate verwijzing aan te horen naar die doorgaans aan Mark Twain (of waren het toch de oude Chinezen?) toegeschreven wijsheid 'voorspellen is moeilijk, vooral als het de toekomst betreft'.
Dit is geen poging tot voorbarig ingrijpen in de te verwachte speeches van de komende Accountantsdag, maar staat u mij toe een van mijn diepste geheimen met u te delen: "Voorspellen is helemaal niet zo moeilijk, vooral wanneer het de toekomst betreft".
Wilt u deze gedachte uitproberen in de praktijk en aldus uw sporen verdienen als profeet, dan stel ik voor - u hoeft niet eens uw leven te wagen door eerst een (preek)stoel of spreekgestoelte te beklimmen - dat u gewoon tussen de soep en de aardappelen door uw tafelgenoten de onvermijdelijkheid van de volgende financiële crisis aankondigt.
Het niet verbinden van die uitspraak aan enige tijdslimiet helpt daarbij enorm. Ik heb er zelf goede ervaring mee, sinds ik op de Accountantsdag 2004 een financiële crisis aankondigde die ons lelijk zou opbreken.
Maar om zo'n crisis aan te kondigen om de juiste redenen is - vooral waar het 'derivaten' betreft - iets risicovoller. Maar ook weer niet veel. Omdat, wanneer zo'n nuttig instrument verwordt tot wondermiddel, het gewoon een kwestie van tijd is de grote 'denouement' (ontknoping) te zien.
Dat brengt ons dan weer terug bij de Chinezen. De Britse Financial Times had een paar weken geleden een verhaal over het Chinees Centraal Committee, dat zich zo'n vijf jaar geleden door Westerse derivaatdeskundigen liet voorlichten over de wonderen van het hoofd, de hersenen en de ingewanden van deze financiële producten. Plus het financieel verteringssysteem om het allemaal tot een goed einde te brengen, en de risico's.
Toen de experts verdwenen waren, keken de Chinese zestigplussers elkaar aan en schudden - de meesten opgeleid in de oude ingenieurstraditie - allen onbegrijpend het hoofd. Voor China zou het voorlopig 'piano piano' gaan bij de introductie van deze complexe financiële constructies met hun vele onbekende drukpunten, fragiele veiligheidskleppen en onoverzienbare cumulatieve consequenties.
Vanochtend lees ik hier in Dubai, in Gulf News een citaat van Lui Lefei, de Chief Investment Officer van de grote Chinese verzekeraar China Life, die als echo van de Chinese politiek het volgende opmerkte: "China zal voorzichtig zijn in het introduceren van derivaten, niet omdat deze verdacht zijn, maar omdat het China aan expertise ontbreekt."
Zo zien we, voorspellen is helemaal niet zo moeilijk. Vooral als we, anders dan Lui Lefei, ons niet houden aan die aloude grondregel van ieder beroep: als je het niet begrijpt, en vooral als het niet optelt, wees dan VOORZICHTIG.
Ik ben toch nieuwsgierig wat onze deskundige sprekers op de komende Accountantsdag te voorspellen hebben over het effect van het nationaliseren van zwarte gaten op een staatsbalans. Moeilijk of makkelijk? Vanwege, of juist ondanks, het feit dat het de toekomst betreft?