Opinie

Oorverdovende stilte aan de zijde van accountants…

De laatste weken kom veel in contact met mensen die zich zorgen maken over de huidige financiële crisis. Hoe veilig is mijn pensioen? Waar kan ik met mijn spaargeld heen? Welke bank kan ik nog vertrouwen?

Commentaren over de crisis kunnen we vrijwel dagelijks op televisie, in kranten, op de radio en in verschillende weblogs horen, zien of lezen. Weinig commentaar is echter gegeven door accountants. Ik herinner mij geen blogs van accountants die rechtstreeks over de crisis gaan noch heb ik accountants gezien in de vele (priet)praat programma's op tv, waar soms door 'vrijetijdsdeskundigen' de crisis avond aan avond aan elkaar wordt gepraat.

Wat is er aan de hand en wat is de positie van de accountant in deze situatie?

Kennelijk is één van de pijlers onder ons financiële stelsel danig aangetast. Het vertrouwen dat wij moeten hebben in het stelsel en in ons (fiduciaire) geldwezen wordt op de proef gesteld. In de eerste plaats zien we dat financiële instellingen elkaar onderling niet meer voldoende vertrouwen.

We zien ook dat grote geldinjecties die overheden en centrale banken doen weinig tot geen effect sorteren op de effectenbeurzen, als je de stand van de indices als graadmeter van de gezondheid van de economie zou mogen gebruiken. Ondernemers en bankiers plaatsen daar vandaag vraagtekens bij, maar dat is wellicht meer een ontkenning van het echte financieel-economische probleem.

De financiële crisis is eigenlijk al meer dan een jaar zichtbaar. De vraag is echter of het al niet veel eerder zichtbaar was? Hadden wij deze crisis kunnen zien aankomen of tenminste enige voortekenen ervan moeten onderkennen?

Als intern accountant van een grote Nederlandse bank ben ik de afgelopen jaren nauw betrokken geweest bij de kredietverlening en het daarbij behorend risicomanagement. Naar mijn oordeel ligt een belangrijke oorzaak van de huidige problemen in de (extreem) lage rentestand in de jaren 2003-2005, vooral in de Verenigde Staten. Die resulteerde in een hausse op de hypotheek- en andere kredietmarkten. Veel contracten werden "overgesloten" tegen lage rente.

De ontstane bestedingsruimte werd vooral consumptief aangewend. Banken trachtten de inkomsten nog verder te verhogen door aan kredieten gekoppelde derivaten, zoals bijvoorbeeld credit default swaps, op de markt te brengen en aan elkaar te verkopen. Banken verdienden miljarden dollars en de sky was the limit, inclusief de daarbij behorende (soms) 'perverse' bonussen.

Ook ik moet met enige schaamte erkennen dat ik het latent toenemende kredietrisico onvoldoende heb onderkend ten tijde dat kredietverlening in de vorm van hypotheken en andere kredietvormen op een hoogtepunt was. Achteraf bezien was het immers goed voorspelbaar dat  de extreem lage rente geen blijvend fenomeen zou zijn.

Wellicht had ik al in 2003 kunnen aandringen op een verscherping van het risicomanagement, dat immers inherent altijd enige jaren vooruit moet denken.

Laat het manifest worden van de huidige crisis ertoe leiden dat accountants een analyse maken van de oorzaken en de signalen van de crisis die wij in de afgelopen jaren hebben gekregen en wellicht onvoldoende hebben onderkend. Dit moet leiden tot verbeterd inzicht van de accountant in het huidige en toekomstige risico waaraan de cliënt is blootgesteld.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Prof. dr. Peter Diekman RA is partner van FourValue BV en hoogleraar aan de University of Curaçao en de Anton de Kom Universiteit van Suriname.

Gerelateerd

4 reacties

A.W. Schmidt

Als het kalf verdronken is, dempt men de put. Mijnsinziens hebben DNB, AFM en accountants met hun goedkeurende verklaringen zonder meer gefaald ten opzichte van het maatschappelijk verkeer en de op deze lieden en instituties vertrouwende aandeelhouders zijn daarvan de dupe.

Paul Th. Stoele RA AA Accountancy Consultant

Beste Peter, Twee opmerkingen. Op 10 oktober jl. heb ik in mijn weblog op www.AccountancyVandaag.nl aandacht besteed aan het continuïtietsprobleem en aan de huidige vertrouwenscrisis. Nu je de extreem lage rente als belangrijke oorzaak van de huidige situatie benoemt vraag ik mij af wat dan de (nieuwe) gevolgen kunnen zijn van de reeds doorgevoerde en nog te verwachten renteverlagingen. Groeten, Paul Stoele

Jan Wietsma

'Ik herinner mij geen blogs van accountants die rechtstreeks over de crisis gaan' is volgens mij niet helemaal correct zie: http://accountancyvisie.blogspot.com/2008/10/een-dag-met-de-maister-of-eigenlijk-met.html en http://www.janwietsma.nl/index.php?serendipity%5Baction%5D=search&serendipity%5BsearchTerm%5D=kredietcrisis

Micha Kat

Ook ik moet met enige schaamte erkennen dat ik het latent toenemende kredietrisico onvoldoende heb onderkend ten tijde dat kredietverlening in de vorm van hypotheken en andere kredietvormen op een hoogtepunt was. Achteraf bezien was het immers goed voorspelbaar dat de extreem lage rente geen blijvend fenomeen zou zijn. Wellicht had ik al in 2003 kunnen aandringen op een verscherping van het risicomanagement, dat immers inherent altijd enige jaren vooruit moet denken. Deze bekentenis van Diekman is best moedig, maar de werkelijkheid rond ABN Amro en de kredietcrisis is wel even wart schokkender dan Diekman doet voorkomen. Steeds weer nam zijn bank het intiatief tot het afsluiten van nog extreme en risicovollere deals dan de concurrenten en ABN Amro ontwikkelde zelfs een produkt dat NOG VEEL GEVAARLIJKER is dan de genoemde CDS's: CPDO. Voor mee info over dit extreme toxic ABN Amro-produkt: http://www.ft.com/cms/s/0/1e48a64e-7363-11db-9bac-0000779e2340.html?nclick_check=1

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.