Corrupte denkbeelden
Vertrouwen is een sleutelwoord in de accountancy. Voor schandalen als Enron en de bouwfraude leek het vertrouwen in de accountant vrij vanzelfsprekend. Nu wordt het wel gezien als een product afgedwongen door een uitgebreid web van wet- en regelgeving.
Gedurende een vakantie van tweeënhalve week in Thailand constateer ik dat er aldaar van wet- en regelgeving weinig sprake lijkt te zijn. Hoe mooi mijn vakantie in dat land ook geweest moge zijn, in het Thaise systeem heb ik geen enkel vertrouwen. Thailand is namelijk corrupt. De inwoners lijken geld soms als hoogste motief te zien, maar velen krijgen het liever dan er hard voor te willen werken. Een corrupte premier komt terug aan de macht door de stem van de laag opgeleide inwoners van het land te kopen voor vijf euro per stem. Zelfs binnen families veroorzaken verschillen tussen rijk en arm een breuk. Honger naar geld is troef in dit land met beperkte welvaart.
Veel is en wordt er geklaagd over de wet- en regelgeving die op de accountant is afgevuurd, zowel in Nederland als internationaal. Zeker ook door mij is er veel geklaagd. Het beroep zou er aan ten onder gaan. Er bestaan geen uitdagingen meer in een wereld van checklisten. Misschien dat Thailand de komende decennia niet zal veranderen als gevolg van de mentaliteit en korte termijn focus op geld van haar inwoners, maar mijn veel te kortzichtige visie op de toekomst van het accountantsberoep kan wel veranderen. Ik hecht veel waarde aan het kunnen hebben van vertrouwen in de Europese economie, waarvan ik immers deel uitmaak. Waar vertrouwen niet vanzelfsprekend is, zijn regels noodzaak maar niet per definitie een noodzakelijk kwaad.
De nieuwe generatie accountants groeit reeds met de huidige veelheid aan wet- en regelgeving op. Ik hoor hen op colleges niet spreken over de wurggreep van de regelgeving. Integendeel, zij hebben plezier in hun vak. Zij zijn er trots op als vertrouwenspersoon te mogen en kunnen fungeren, wat zij kunnen niet alleen dankzij hun behaalde deskundigheid of getoonde integriteit, maar zeker ook door binnen de regels te opereren. De mentaliteit van de nieuwe generatie accountants die ik hier schets zou ik willen bestempelen als de enig juiste. Overboord met alle overige 'corrupte denkbeelden'! Vertrouwen is een groot goed. Datzelfde geldt voor het vertrouwen van onze beroepsgroep in onze eigen toekomst. Kortom, het is tijd om de wet- en regelgeving te omarmen als een noodzakelijk goed, trots te zijn op onze belangrijke functie als vertrouwenspersoon en dat ook uit te stralen.
En voor de nieuwe generatie accountants met internationale ambities nog het volgende: ik denk dat Thailand grote behoefte heeft aan accountants ...