'Breaking news: Het probleem zijn wijzelf!'
Pieter de Koks cri de coeur dat hij hongerig is naar meer breaking news in deze kolommen heeft me in dit winterige weekend in Washington even aan het denken gezet.
In mijn gastland is breaking news het junkfood geworden van het tv-verslaafde volk. Het wordt meestal gretig en in ieder geval opdringerig minstens een paar keer per dag door de televisiestations ge-pushed. Liefst vlak voor iedere reclame, om de kijkcijfers annex reclame-inkomsten te stimuleren: "Stay tuned, this is an incredible story unfolding, immediately after this message from our sponsors." Om vervolgens negen van de tien keer uit te monden in iets wat beter breaking wind genoemd kan worden. Koeien, zo werd onlangs bericht, belasten er vanuit hun ‘Zuid-as' zwaar het milieu mee. Aan breaking news zit voor mij dus een geurtje dat ik deze website niet toewens.
Maar er zijn momenten wanneer breaking news me toch kan bekoren. Vooral wanneer het met understatement wordt aangekondigd. Afgelopen zaterdag bijvoorbeeld, toen ik op de voorpagina van de Financial Times van 26 januari 2008 las dat op het Davos Economic Forum Malcolm Knight, de chief executive van de Bank of International Settlements zijn windpijpen oefende op de volgende verlossende woorden: "Major challenge for the regulators is the Balkanisation of regulation- fragmented across market segments, across national jurisdictions and yet we want to have a global financial system."
Het hoge woord is eruit; nu men na tien jaar vergaderen en boodschappen is verzadigd met progress statements, stelt een opperhoofd in wat de ‘internationale financiële architectuur' wordt genoemd: "Het probleem dat zijn wij." Zou de fase van stelselmatige ontkenning ten einde zijn? Bye-bye denial?
Dat is echt breaking news. Een aanvoerder van de financiële markten die eindelijk inziet dat de macro governance-constructie die onze micro financiële leefwereld ordelijk moet laten verlopen, te veel een incoherente en fragiele praatclub is, zonder duidelijke verantwoordingsstructuren.
Maar had die conclusie nu echt niet bereikt kunnen worden met wat reflectie vóór er ongelukken gebeurden? Vóórdat de globale financiële markten op hun derrière gingen? Breken we hier ook niet een can of wurms open over de vraag wat al die vergaderende jongens de afgelopen tien jaar nu precies wel gedaan hebben? En in welke constellatie?
Wel, die constellatie is prachtig uitgebeeld in Howard Davies' recente praatje met plaatje ter gelegenheid van zijn januari 2008 Oxonia Lecture. Let vooral op de pagina's 3 en 4. Die tonen een 'scan' van de huidige globale financiële architectuur.
Als het plaatje u verbaast of verdwaast, dan bent u bij deze geëxcuseerd. En het is niet eens de hele kerstboom. Jammer dat hij er geen moving picture van heeft kunnen maken; dan hadden we allemaal kunnen zien wat er is gebeurd de afgelopen tien jaar, inclusief de wildgroei zonder verantwoording. Met als eindresultaat dat wat u nu bijna dagelijks uit de pers (de kredietcrisis) kunt afleiden over onze macro- en microbeheersstructuren.
Wanneer u er nog steeds niet genoeg van kunt krijgen, en ik even onbescheiden uit eigen werk mag citeren, dan kunt u ook te rade gaan dit verhaal van november 2007 over Micro-managing the macro. Het een samenvatting van een tien jaar durende persoonlijke kruistocht om tot een financiële architectuur te komen die vooruitloopt op verwachte zaken, in plaats van elke keer wanneer het voorspelbaar en voorspeld fout gaat spijt te betuigen over gedane zaken.
En ik durf u nu al te voorspellen dat het wéér fout zal gaan, tenzij we - in wat voor nieuwe structuur die ongetwijfeld komen gaat dan ook - minstens niet nog een tweede voorwaarde verbinden: het beter macro-managen van het microniveau door verstandige regulering van derivaten.
Zo niet, dan hebben we over vijf jaar vast en zeker weer breaking news. Nieuws dat wederom iets te maken zal hebben met een te wankele 'governance van governance'-structuur.
Als troostprijs hebben Pieter de Kok en ik dan samen in ieder geval dan toch weer iets om naar vooruit te kijken.