Jonge oud-accountants
Dit zijn die lieden die de accountancy na een vijf- tot zevenjarige carrière hebben verlaten. Ten tijde van hun vertrek is er wel redelijk zicht op wat ze beweegt: ze zijn de urenschrijverij zat, hun carrière of opleiding zit in het slop, het bedrijfsleven trekt, ze willen zich meer in één bedrijf(stak) verdiepen of noem maar op.
Albert Fieret
Maar is er wel zicht op hoe ze op de accountancy terugkijken na enkele jaren? Ik ontvang geregeld signalen van accountants die na een aantal jaar toch weer terug willen komen, dus de zogenaamde spijtoptanten. Volgens mij vormt dit een hele belangrijke groep mensen, die wij als openbaar accountantsberoep volstrekt niet mogen negeren. Alleen al omwille van het (komende) tekort van accountants, maar ook omdat juist deze mensen vaak dubbel gemotiveerd zijn.
De redenen om terug te keren in de accountancy zijn vooral de uitdaging om op meer borden tegelijk te schaken én het feit dat die accountants in het bedrijfsleven de functie van controller of hoofd administratie krijgen. Daardoor zijn ze vaak niet meer op de hoogte van de laatste plannen van hun werkgever. Toen ze nog in de accountancy werkten, wisten ze altijd als één van de eersten wat er bij een klant speelde. Nu is dat anders. En dat wordt niet altijd positief ervaren.
Wat mij betreft houden de huidige accountants ogen en oren open en bieden deze mensen de ruimte om weer in het beroep te acteren. Hun ervaring in het bedrijfsleven vormt een wezenlijke aanvulling op de bestaande accountantspraktijk en kan daarom gezien worden als een mogelijkheid voor een beter wederzijds begrip tussen accountants en hun klanten.