Nieuws 22 mei 2013

Veel suggesties voor verbetering werkkostenregeling

Circa de helft van de bij Extendum aangesloten accountantskantoren maakt voor cliënten gebruik van de werkkostenregeling (wkr). Veel kantoren pleiten voor minder uitzonderingen, vereenvoudiging, de mogelijkheid om correcties door te voeren en het vergroten van de vrije ruimte.

Dat blijkt uit een enquête van Extendum onder de eigen leden over hun praktijkervaringen met deze regeling. Van de zeshonderd bij de organisatie aangesloten kantoren werkte 21 procent mee aan het onderzoek.

Op de vraag 'gebruikt u de wkr' antwoordt 46 procent van de respondenten ‘nee'.

Van de gebruikers deed 1 procent dat voor het eigen kantoor, 43 procent voor één of meer cliënten en 10 procent voor zowel het kantoor als voor cliënten.

Leden blijken de mogelijkheid om te kiezen voor de wkr voornamelijk te hebben gebruikt voor het behalen van fiscaal voordeel ten opzichte van het regime van de vrije vergoedingen en verstrekkingen.

De belangrijkste reden om relatief weinig gebruik te maken van de regeling is dat het of niet voordeliger was of als te complex en daardoor duurder werd ervaren.

De meest genoemde suggesties tot aanpassing van de huidige en onlangs door staatssecretaris Frans Weekers ter consultatie voorgelegde regeling zijn:

• minder uitzonderingen;
• minder gedetailleerd/meer eenvoud;
• mogelijkheid om correcties door te voeren;
• vergroten van de vrije ruimte.

Het merendeel van de respondenten vindt de regeling nu te complex. Eén van de redenen is dat de regeling nauw aansluit bij de financiële administratie. Een goede toepassing brengt dan met zich mee dat deze administratie ook zeer actueel is. Dat blijkt in de praktijk niet het geval. Binnen het mkb wordt de financiële administratie vaak pas na afloop van het kalenderjaar afgesloten.

Vergeleken met de administratieve lasten van de wkr wordt het oude systeem als eenvoudiger ervaren en daardoor ook gezien als een minder hoge administratieve last.

Van de respondenten zegt 74 procent de vrije ruimte ontoereikend te vinden. Een passender percentage is lastig vast te stellen: dit is afhankelijk van de branche waarin men actief is en van de samenstelling van het personeel (veel of weinig parttimers). Ook wordt gewezen op de beperkte mogelijkheden die er zijn als de dga de enige werknemer is van een vennootschap.

De respondenten die een schatting afgaven, kwamen uit op getallen tussen de 1,8 en 5 procent. Hierbij tekent 64 procent aan dat een differentiatie op basis van salaris en functie mogelijk zou moeten zijn en ook dat de hoogte van het bedrag zou moeten aansluiten bij de daadwerkelijk gemaakte kosten.

Verder willen de respondenten graag de mogelijkheid hebben om na afloop van het kalenderjaar de eerder ingediende aangiftes nog te kunnen corrigeren (zonder boete en/of rente). Men wil eigenlijk af van een per periode correcte aangifte, en prefereert bijvoorbeeld een aangifte op basis van schattingen. Dit zou het probleem van de ongelijke afsluitingen van financiële en salarisadministratie ook wegnemen.

Veel respondenten zeggen pas gebruik van de regeling te willen maken als deze definitief is. Verder worden veel vraagtekens gezet bij het noodzakelijkheidscriterium en twijfelen velen of dit daadwerkelijk een voordeel zou opleveren voor de ondernemer.

Opvallend is dat een deel van de respondenten verwacht dat de wkr op den duur toch weer zal worden afgeschaft.