Nieuws 20 juni 2012

Deloitte schond zorgplicht tegenover investeerder niet

Deloitte heeft een investeerder in één van haar klanten op sommige punten een te positieve voorstelling van zaken gegeven. Maar dat is niet zo onzorgvuldig dat Deloitte daarom aansprakelijk is voor de schade van de investeerder. De investeerder had niet ‘blind' moeten vertrouwen op de accountant, zegt de Rechtbank Rotterdam.

Deloitte was de accountant van start up Ned Coal. Dit bedrijf wilde bij Zwolle een centrale bouwen om steenkoolkorrels te maken uit huisafval. Ned Coal kan subsidies krijgen als de rest van de financiering rondkomt. Dat gaat moeizaam. 

Directeur-grootaandeelhouder A. Jansen steekt één miljoen van het voor Ned Coal bedoelde geld in de financiering van een privéwoning met landgoed. Als minderheidsaandeelhouder Grolleman Beheer daarachter komt, haakt deze af. Op verzoek van Deloitte verkoopt Grolleman de aandelen terug aan Jansen. 

Deloitte gaat op zoek naar een nieuwe investeerder en komt uit bij Sevilla Beheer BV, dat zich onder meer richt op investeringen in duurzame energie. Sevilla blijkt in februari 2006 bereid een achtergestelde lening van acht miljoen te verstrekken en zal daarvoor 45 procent van de aandelen in Ned Coal ontvangen. 

In maart 2006 trekken verschillende samenwerkingspartners zich terug uit het project, net als subsidiegever Senter Novem. Op 1 mei laat ook Sevilla weten niet verder te willen. Op 11 augustus spreekt de rechter het faillissement van Ned Coal uit. 

Sevilla eist 3,5 miljoen euro plus rente van Deloitte, onder meer omdat de accountant de participant onjuist en onvolledig heeft geïnformeerd, terwijl de accountant wist dat Sevilla de beslissing over de investering liet afhangen van diens informatie. 

De Rechtbank Rotterdam wijst de vordering van Sevilla af. Volgens de rechtbank hangt de reikwijdte van de zorgplicht van de accountant af van de omstandigheden van het geval. "Zo is de reikwijdte van de zorgplicht van de accountant jegens zijn opdrachtgever over het algemeen groter dan die jegens een derde. Voorts is de reikwijdte van deze zorgplicht groter wanneer de accountant werkzaamheden verricht in het kader van de hem wettelijk opgedragen taak dan wanneer hij werkzaamheden verricht die daarbuiten vallen. Wanneer de accountant werkzaamheden verricht die niet zien op de hem opgedragen wettelijke taak, heeft hij in beginsel uitsluitend ten opzichte van zijn opdrachtgever een zorgplicht." 

Omdat het in dit geval niet gaat om de wettelijke taak van de accountant reikt de zorgplicht "niet verder dan dat Deloitte zich de gerechtvaardigde belangen van Sevilla als aspirant-investeerder (...) moest aantrekken". 

De rechtbank komt tot de conclusie dat Deloitte de investeerders op de meeste punten niet onjuist of onvolledig heeft geïnformeerd. Wellicht had de accountant de investeerders zorgvuldiger kunnen informeren over een verschil van inzicht met één van de strategische partners. Maar als dit al het geval was, kun je daaruit niet concluderen dat Deloitte zulke onjuiste of onvolledige informatie heeft verstrekt dat dit onrechtmatig moet worden geacht. 

Wel heeft de accountant de situatie op sommige onderdelen te positief voorgesteld. Maar daar staat volgens de rechtbank tegenover dat Sevilla - in elk geval achteraf bezien - te lichtvaardig heeft gehandeld door in "blind vertrouwen" af te gaan op de accountant. Sevilla heeft geen nadere vragen gesteld over de financiering en zag geen aanleiding om haar onderzoek te doen, "terwijl dit juist wel op haar weg had gelegen". 

Volgens de rechtbank is het aannemelijk dat de houding van de accountant en de investeerder in elk geval deels is terug te voeren op "een gemeenschappelijk enthousiasme over het project". Maar de te positieve voorstelling van zaken is in deze situatie niet zo onzorgvuldig dat dit leidt tot aansprakelijkheid van Deloitte.