Nieuws 16 februari 2012

'Vrijwillige IFRS leidt onbedoeld tot verzwaring administratieve lasten'

De vrijwillige toepassing van de International Financial Reporting Standards (IFRS) door ondernemingen tot vijftig werknemers leidt onbedoeld tot een verzwaring van administratieve lasten. Om dit te voorkomen is een wetswijziging nodig, schrijven Robert Franken en Ruud Vergoossen vandaag in het Financieele Dagblad.

Volgens jurist Franken en registeraccountant Vergoossen, beiden werkzaam bij BDO Accountants & Belastingadviseurs, is de lastenverzwaring een onbedoeld effect van de wijze waarop de vrijwillige toepassing van IFRS door kleine rechtspersonen in de wet is verankerd.

In hun bijdrage leggen ze uit dat genoemde kleine rechtspersonen hun jaarrekening opstellen volgens de regels uit Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. Zij kunnen echter profiteren van ruime vrijstellingsmogelijkheden. De opgemaakte jaarrekening is sterk vereenvoudigd en zij hoeven slechts een gecomprimeerde balans met toelichting te publiceren.

"Daarnaast zijn zij, in tegenstelling tot middelgrote en grote rechtspersonen, vrijgesteld van het opstellen van een geconsolideerde jaarrekening, zijn zij niet verplicht jaarlijks een directieverslag te schrijven en geldt voor hen niet de wettelijke plicht om de jaarrekening te laten controleren door een accountant."

Beursgenoteerde rechtspersonen moeten hun geconsolideerde jaarrekening verplicht opmaken volgens IFRS. Niet-beursgenoteerde rechtspersonen kunnen daar vrijwillig voor kiezen, als alternatief voor het opstellen van de jaarrekening volgens de regels uit Titel 9 BW 2.

"Bij de keuze voor IFRS verklaart de wetgever Titel 9 BW 2 grotendeels niet van toepassing", schrijven Franken en Vergoossen. "Een uitzondering wordt gemaakt voor onderwerpen die niet door IFRS worden bestreken, vooral de publicatieplicht, het directieverslag en de accountantscontrole. De betreffende wetsbepalingen blijven wel van kracht."

Deze uitzondering geldt echter niet voor de wetsbepaling die de vrijstellingen voor de kleine rechtspersonen regelt. Dat leidt er volgens de auteurs toe dat kleine rechtspersonen, zodra zij kiezen voor een vrijwillige toepassing van IFRS, niet meer kunnen profiteren van de vrijstellingsmogelijkheden.

Volgens de auteurs is sprake van een onbedoeld effect. "Er is geen enkele reden aan te wijzen waarom een kleine rechtspersoon bij toepassing van IFRS ineens zijn volledige jaarrekening moet publiceren, jaarlijks een directieverslag moet maken en zijn jaarrekening moet laten controleren door een accountant."

Zo'n verzwaring van de administratieve lasten valt niet te rijmen met het streven van de wetgever naar lastenverlichting voor het bedrijfsleven en spoort ook niet met de wetsgeschiedenis. "Daarin valt te lezen dat de mogelijkheid om IFRS vrijwillig toe te passen faciliterend is bedoeld en dat Titel 9 BW 2 die keuze niet mag belemmeren."