Nieuws 12 december 2012

'Grote mate van compliance Code Banken weinig zichtbaar bij publiek'

De Monitoring Commissie Code Banken constateert dat er een grote mate van compliance met de code is, maar dat het publiek daar niet bekend mee is. Men ziet banken onvoldoende werk maken van herstel van vertrouwen, zo stelt de commissie in haar tweede integrale rapportage over de naleving van de code.

De commissie heeft gisteren haar Rapportage Naleving Code Banken aangeboden aan de minister van Financiën en de voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken. 

Persbericht van de Monitoring Commissie Code Banken: 

Tweede integrale rapportage Monitoring Commissie Code Banken

De Commissie constateert dat er een grote mate van compliance met de code is, maar dat het publiek daar niet bekend mee is. Men ziet banken onvoldoende werk maken van herstel van vertrouwen. De Commissie beschouwt dit als een gemiste kans en roept de banken op om eensgezind de dialoog met de samenleving aan te gaan. 

De Commissie heeft de afgelopen twee jaar kunnen vaststellen dat de bankensector vooruitgang heeft geboekt bij het implementeren van de code. Uit onderzoek blijkt dat dit bij het publiek in ieder geval onvoldoende zichtbaar is geworden. Het inzetten op herstel van vertrouwen is drie jaar na invoering van de code de actuele uitdaging. Een actieve en transparante dialoog tussen de bankensector en de samenleving is hiervoor onontbeerlijk. Het goed en grondig implementeren van de code legt hiervoor de basis. 

Het werkelijk centraal stellen van de klant in denken en doen vergt een wezenlijke verandering binnen banken. Desalniettemin hebben banken op het terrein van klant centraal veel vooruitgang geboekt. Het centraal stellen van de klant is doorgedrongen tot in de kernwaarden van banken. De ‘tone at the top' verandert nog steeds in positieve zin. Het blijft van belang om deze positieve trend door te trekken, want het doel is nog niet bereikt. 

Hoewel oude risicoposities sommige banken nog parten spelen, is de opzet en organisatie van het risicomanagement nu beter op orde. Banken hebben fors geïnvesteerd in sturings- en managementinformatiesystemen. Het productgoedkeurings-/reviewproces functioneert adequaat. Verder dringt meer en meer het besef door dat risicomanagement een taak is van iedereen binnen de bank en niet alleen van de afdeling risicomanagement. 

Permanente educatie van commissarissen en bestuurders begint haar vruchten af te werpen. Vooral op het terrein van risicomanagement is de kennis van betrokkenen vergroot. De meerderheid van de bankmedewerkers is bekend met de moreel-ethische verklaring en geeft aan dat die is uitgewerkt in principes die gelden als leidraad voor hun handelen. 

Het belangrijke principe dat het variabele deel van de beloning van een lid van de raad van bestuur het vaste salaris niet mag overstijgen, wordt door nagenoeg alle banken volledig toegepast. Een meerderheid van alle banken geeft aan dat het totale inkomen van leden van de raad van bestuur (iets) beneden de mediaan van vergelijkbare functies binnen en buiten de sector ligt. Niet-financiële criteria maken in bijna alle gevallen deel uit van de individuele beoordeling. 

Vrijwel alle banken rapporteren publiekelijk over de naleving van de code. De gemeten kwaliteit van de uitleg bij afwijkingen van de code is in het algemeen goed. Een punt van aandacht is de actualiteit van de op websites van banken geplaatste informatie.