Voor décharge is formele kennisname nodig
De Hoge Raad heeft geoordeeld dat, om décharge te laten gelden, de AVA formeel kennis heeft van de zaken waarvoor zij décharge verleent.
Décharge betekent dat de bestuur kwijting krijgt van de aandeelhouders. Maar jurisprudentie laat zien dat die kwijting alleen geldt voor aangelegenheden die de AVA daadwerkelijk kende. Maar is de aanwezigheid van die kennis een formele eis of kan uitgegaan worden van de werkelijkheid?
Eind juni heeft de Hoge Raad in een arrest geoordeeld dat sprake moet zijn van formele kennisname. Het arrest betrof een faillissement waarin de curator geld terugvorderde van de dga omdat gefactureerde diensten niet waren verleend. De dga vond dat hij gedéchargeerd was voor die boekjaren.
In discussie was of de AVA wel of niet formeel kennis van de betwiste facturen moest hebben bij de décharge. De dga vond van niet; hij en de AVA waren dezelfde, dus de AVA wist ervan. Nee, oordeelde de Hoge Raad, de AVA moet formeel in kennis zijn gesteld van die aangelegenheden. Die formele kennisname kon de dga niet aantonen en derhalve moest hij terugbetalen.
Kortom, voor décharge gelden strenge en formele eisen.
(Bron: Noviteiten)