Spookcijfer: Babylonische triljoenen
Vrij Nederland heeft wat nieuws ontdekt over de wereldeconomie: een markt die “harder groeit dan welke andere markt ook, en binnen een paar jaar waarschijnlijk zelfs een dominante rol zal spelen in de wereldeconomie. De nieuwe aanzwellende economische macht is groter dan die van China en India samen. Het is De Vrouw”.
Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 5, 2010
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Het blad verwijst in een artikel van 8 maart 2010 naar zeer doorwrocht onderzoek – met bijbehorend boek – van Boston Consulting Group uit 2009 waarin opmerkelijke cijfers zijn opgenomen over de zinderende groei van de koopkracht van vrouwen.
Vrouwen zijn wereldwijd nu verantwoordelijk voor 12 triljoen dollar van de in totaal 18,4 triljoen dollar aan bestedingen. En dat wordt in de nabije toekomst alleen maar meer. Marktanalisten hebben het volgens het opinieblad al over womenomics en sheconomy.
Die ronkende woorden zijn dan wel op zijn plaats want 12 triljoen dollar: dat is bepaald geen klein bier. Een triljoen is een miljoen tot de derde macht, dus 1.000.000.000.000.000.000. En dus is 12 triljoen dollar uitgeschreven 12.000.000.000.000.000.000. Een 12 met 18 nullen dus. Om dat een beetje te duiden: het Nationaal Inkomen van Nederland ligt grofweg tegen de 1.000 miljard dollar – 1.000.000.000.000. dollar – dus de koopkracht van vrouwen wereldwijd is dus 12 miljoen keer zoveel als ons nationaal inkomen.
U voelt ‘m al aankomen. Dat kan natuurlijk niet. De redacteur van Vrij Nederland vertaalt het Amerikaanse trillion klakkeloos in triljoen. En dat klopt dus niet. Trillion betekent namelijk iets heel anders, namelijk een biljoen (1012).
Voor de taalliefhebbers: het gaat hier om een zogenaamde valse vriend. Valse vrienden zijn volgens Wikipedia woorden die in hun vorm op een woord uit een andere taal lijken, maar niet dezelfde betekenis hebben. Meestal is dit zodanig dat er bij de taalgebruiker gemakkelijk verwarring kan ontstaan.
Die verwarring komt overigens veel vaker voor. Toen er in 2007 in de Verenigde Staten een strijd ontbrandde tussen de Democraten en de Republikeinen over de kosten van de oorlogen in Irak en Afghanistan – het Witte huis hield het op ruim 800 miljard dollar, de Democraten meenden dat er sprake was van 1,5 trillion dollar – wisten ook diverse gerenommeerde media niet hoe ze dat de lezer moesten voorschotelen.