Druk
Voor mij zit de drukte van het werk er voorlopig even op. Gelukkig wel. Of het nou komt doordat ik al mijn werkzaamheden heb willen afronden voor 1 april, door een verkeerde planning of door slechte oplevering weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik het afgelopen voorjaar als zwaar heb ervaren.
Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 9, 2006
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Mijn klantenpakket heb ik ingeperkt, maar ik heb het nog nooit zo druk gehad. Continu ben ik van hot naar her gerend. Van bespreking naar bespreking. Van review naar review. Tussendoor zelf nog controles uitgevoerd en de rapportages voorbereid. Laatst ging ik op een avond om 19.30 uur naar huis en voelde ik mij bijna schuldig dat ik zo vroeg vertrok.
Geen tijd om eens met de benen op tafel na te denken over de controle en de uitkomsten. Geen tijd om de rapportage eens opnieuw te beoordelen en opnieuw op te zetten in plaats van het aanpassen van de versie van voorgaande jaren. Geen tijd meer om eens rustig de werkzaamheden uit te leggen aan trainees.
Dat laatste gaat me toch al steeds moeilijker af. Afgelopen weken heb ik een schoolverlater mee gehad. Het is verrassend hoeveel kennis en informatie ik al als vanzelfsprekend ervaar, terwijl dat voor een beginneling absoluut geen aanwezige kennis hoeft te zijn.
In een periode waarin ik toch al nergens tijd voor heb, vind ik het vermoeiend om voor mij triviale zaken uit te leggen. Het zou ook niet meer mijn taak moeten zijn om tijdens de controle de basisvaardigheden uit te leggen. Voor zover dit niet is aangeleerd tijdens cursussen, zou dit moeten gebeuren door een ervaren assistent of beginnend controleleider. Niet door iemand met acht jaar meer ervaring.
Helaas hebben we momenteel geen andere keus. De tussenlaag ontbreekt of is in ieder geval te klein. Zorgwekkend. Nieuwe mensen krijgen nu onvoldoende begeleiding, ervaren mensen kunnen onvoldoende delegeren. Zowel voor de kwaliteit van de controle als voor de kwaliteit van de arbeidsvreugde funest.
Hoe dan ook, een zwaar voorjaar. Het lichaam grijpt vaak een rustperiode aan om ziek te worden. Tot die tijd zorgt de drukte ervoor dat alle ziekteverschijnselen worden onderdrukt. Dat ik nu voor het eerst in twintig jaar ziek ben, geeft voor mij wel aan dat ik mijn weerstand heb verbruikt en toe ben aan rust.
Niet dat ik rust neem. Wat ik wel doe? Nadenken over hoe ik volgend jaar een vergelijkbare situatie kan voorkomen.
Homme Idzerda