Draken
Naast alle sterreninteelt en reality-leeghoofdigheid die de moderne televisie over ons uitstort, zijn er ook lichtpuntjes. Een daarvan is het KRO-programma Dragons’ Den.
Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 10, 2007
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Een format van BBC Two, alwaar het programma al vijf seizoenen loopt. De formule is simpel: vijf gefortuneerde investeerders (de ‘dragons’) beoordelen de plannen van mensen die wel een commercieel idee hebben maar niet het daarvoor benodigde kapitaal. Soms is dat idee rudimentair, soms goed uitgewerkt. Sommige producten en diensten zijn hightech en ingenieus, andere juist supereenvoudig. En waar het ene plan zakelijk is doortimmerd, verbazen sommige andere juist door hun gebrek aan serieuze onderbouwing.
Tijdens de korte pitch stellen de dragons scherpe vragen. Dat is spannend, informatief en leerzaam. Maar de ware kracht van het programma is dat zowel de pitchers als dragons echt zijn: ze investeren daadwerkelijk hun eigen geld.
Onderling verschillen die dragons nogal. Zo oogt venture capitalist Henk Keilman – ongeschoren en met opvallende haarlok – zo perfect nonchalant dat hij zorgvuldig lijkt gestyled door een peperdure Italiaan. En de geaffecteerd sprekende Jan Pieter Melchior, medeoprichter van Lost Boys, doet onweerstaanbaar denken aan Koefnoen of Kees van Kooten. De andere drie - mediaondernemers Annemarie van Gaal en Willem Sijthoff, en Paradigit-oprichter Arjen de Koning - hebben mijn voorkeur, maar dat is strikt persoonlijk en moet u ook meteen weer vergeten. Want voor allen geldt: ze durven iets. Evenals de moedigen die in deze ‘drakenkuil’ hun eigen idee presenteren.
Typerend is wat er tijdens de discussies niet ter sprake komt. Zoals gezeur over regels. Termen als core business, globalisering, business case, geoptimaliseerde processen, synergie, afbreukrisico, afvloeiingsregeling, optiepakket, top down en charismatisch lijken eveneens onbekend. Glazen plafonds en topcarrières worden niet gesignaleerd. En ook maatpakken en andere standaardattributen uit de wereld van de old boys zijn opvallend afwezig.
Nee, deze mensen zijn echt en ondernemen uit enthousiasme. Ook voor het geld uiteraard, maar je verdenkt ze er niet van dat ze voor een bonusje meer of minder meteen naar de buren zullen verkassen. Kortom, de mensen waar innovatie en de economie het van moeten hebben. Kapitalisme op zijn best.
Mijn persoonlijke favoriet aan dragons-zijde is Annemarie van Gaal, die op haar 27ste in Moskou met Derk Sauer Independent Media oprichtte. Scherp, alert, en vaak net even iets anders opmerkend dan de anderen. Zeer zakelijk, maar altijd een oprecht bemoedigend woord voor mensen met een goed idee waarin zijzelf toevallig geen trek heeft.
De mensen die hier verschijnen, verschillen ook hemelsbreed van de types die elke zondagochtend opdraven bij Business Class van Harry Mens. Niets ten nadele van die immer kortborstelig gekapte en overmatig bestropdaste streepjespakken, maar op een of andere manier rijst bij hun in Engelstalig jargon verpakte beleggingsproducten toch altijd de vraag: Is dit ondernemen, of handel in wind?
Misschien is dat een smaakkwestie. Hoe dan ook, ik verkies het enthousiasmerend elan van de dragons en hun ‘slachtoffers’. Inspirerend voor een ieder met durf en ideeën. De laatste uitzending van dit seizoen trok 267 duizend kijkers. Niet zo weinig, en hopelijk voldoende voor prolongatie.