De X van 2008
Traditiegetrouw een selectie opmerkelijke zaken uit het voorbije jaar. Voor de geschiedschrijving. Volstrekt objectief, maar zonder pretentie van deugdelijke grondslag.
Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 1, 2009
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
En met excuses vooraf aan een ieder die zich benadeeld voelt, of gepasseerd.
Verrassing van 2008 is Wouter Bos. In 2007 draaitol van het jaar, maar nu gloriërend als crisisminister. En eerlijk is eerlijk: hij handelt doortastend en adequaat, met een aangenaam nuchtere kijk op de betrokkenen.
Teleurstelling van 2008 is VNO-voorzitter Bernard Wientjes. In 2006 nog verademing van het jaar, maar in 2008 meehuilend met het ‘kritiek op topsalarissen schaadt vestigingsklimaat’-koor. Verder pleitte hij voor tegenhouden van de Wilders-film en het aansprakelijk stellen van de politicus bij een eventuele boycot. Jammer.
Paling van het jaar is oud-Groenlinks-aanvoerder Paul Rosenmöller. Deze ex-aanhanger van de gewelddadige revolutie en Cambodja's Pol Pot geldt nu als ‘integere’ televisiemaker en wist in augustus 2008 zelfs wee glimlachend de cover van het DNB Magazine te bereiken. Die transformatie is eh…, laten we zeggen ‘knap’.
Accountant van het jaar is Jules Muis. Niet omdat hij een weblog schrijft op Accountant.nl (wij zijn objectief), maar omdat hij al sinds 2004 consequent wees op de risico's van financiële derivaten en de rol die accountants daarbij zouden kunnen/moeten spelen. Helaas werd er niet geluisterd.
Tuchtzaak van het jaar: Ahold-Deloitte. In 2006 goed voor de tuchtklacht van het jaar, omdat het OM toen zeven maanden nodig had voor formulering daarvan. Het NIVRA lijkt dat record te willen breken: aan een aangekondigd commentaar op de glasheldere tuchtuitspraak wordt al drie maanden gewerkt.
Afgang van het jaar waren de investment bank(er)s. Wat velen vermoedden blijkt waar, ze verdienden hun megasalarissen goeddeels met handel in wind - of mist u hun diensten wel?
Communicatiedebacle van het jaar: het accountantsberoep in de kredietcrisis. Door krampachtig te zwijgen, is het maatschappelijk aanzien wederom ernstig geschaad. En de collectief wegduikende (parttime-)hoogleraren verspeelden definitief hun intellectuele geloofwaardigheid. Alleen de professoren Sanskriet waren nog stiller.
Discussie van het jaar was die over de kortgerokte kaasmeisjes tijdens de Accountantsdag (zie pagina 73 en Accountant.nl). Ging nergens over, en was daardoor aangenaam verstrooiend in deze crisistijd.
Tijdschriftcover van het jaar had The Economist van 19 april 2008*, met Silvio Berlusconi na verkiezingsoverwinning. Bij een onflatteuze foto de tekst: Mamma mia, here we go again. Vernietigend en geestig, zeker voor wie weet dat Berlusconi toen nog in (later verloren) juridisch gevecht verkeerde met het blad over een omslagartikel uit 2001.
Imponeerterm van 2008 is ‘op jaarbasis’. Nadat eerst ‘ja’ werd vervangen door ‘absoluut’, ‘dat klopt’ of ‘dat is correct’, heeft ‘op jaarbasis’ nu ‘per jaar’ verdrongen. Anno 2008 verdien je geen ton per jaar, maar een ton ‘op jaarbasis’.
Verontschuldiging voor de wellicht wat crisisachtige onderwerpen deze keer. Volgend jaar moet dat anders gaan. Daar hebben wij alle vertrouwen in. Een voorspoedig 2009!