Reacties op interview Margo Scheltema
Naar aanleiding van het interview met Margot Scheltema (financieel directeur Shell Nederland) in het januarinummer (pagina 20), waarin zij ervoor pleit het aantal geëiste doelstellingen van de jaarrekening terug te dringen en terug te keren naar de basics van dat document, ontving de redactie diverse reacties. Een korte bloemlezing.
Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 2, 2009
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
"Margot Scheltema heeft volledig gelijk: back to basics!", stelt Hans Blokdijk. "Laat de jaarrekening vooral een deugdelijk verantwoordingsdocument zijn, niet vertroebeld door verwachtingen van toekomstige resultaten. Hoe dat kan? Zie mijn artikel in het MAB van 2005: 'IFRS, corporate governance en accountantscontrole'."
Ook Sjaak Vendrig is het "volkomen eens" met Margot Scheltema. "Iedere gebruiker kan uit de jaarrekening datgene dat hij denkt dat 'gerapporteerd' wordt halen. Het fenomeen schijnzekerheid is inmiddels aan de orde. Een voorbeeld om dit te ondersteunen: De waarde van swap-contracten voor dieselolie kunnen in twee maanden tijd omslaan van astronomisch positief tot astronomisch negatief, terwijl het op de exploitatie van de onderneming en de te behalen resultaten in de komende jaren geen enkele invloed heeft of zal hebben."
Scheltema "heeft gelijk", vindt ook R.A. Betrian. "Het is eigenlijk zelfs onverantwoord om alleen één accountant een jaarrekening te laten goedkeuren. Het is nagenoeg onmogelijk om alle eisen al dan niet paraat te kennen. Voor de gebruiker van een jaarrekening wordt het steeds moeilijker om de jaarrekening te begrijpen. Het is een product geworden voor specialisten. De verstandige leek/gebruiker van de jaarrekening moet steeds meer gaan steunen op de analyses van de specialisten. Dit noemen we de ‘unintended consequences' van IFRS en SOx."
Jan Weezenberg is het ook met haar eens. "Back to the roots klinkt goed." Hij vindt het jammer dat de kennis van deze roots, zoals die "zijn beschreven door Schmalenbach" in de vergetelheid van de hedendaagse bedrijfseconomen is geraakt. "Waren zij wat minder quasi modern bezig geweest, dan hadden zij misschien gedacht aan het balansmodel dat Schmalenbach heeft ontwikkeld. Schmalenbach was een kasstroomdenker pur sang, dus zijn denkbeelden zijn zeker niet verouderd." Schmalenbach gebruikte slechts zes, voor iedereen glasheldere, kernbegrippen, legt Weezenberg uit: Ontvangsten, geen baten; Uitgaven, geen kosten; Kosten, tevens uitgaven; Kosten, geen uitgaven; Baten, tevens ontvangsten; Baten, geen ontvangsten. "Daarmee legde hij de basis voor de complete bedrijfsbesturing."