Magazine 01 april 2008

Spookcijfer: Eenvoudiger salarisadministratie: 750 miljoen?

Begin maart 2008 maakte staatssecretaris De Jager van Financiën bekend de maandelijkse loonstrook vergaand te willen versimpelen. Het leidde tot gejuich bij onder meer MKB Nederland, dat claimde dat de invoering van één loonsomheffing en een eenvoudig loonstrookje het bedrijfsleven jaarlijks maar liefst 750 miljoen euro oplevert. Voordat we ingaan op het cijfer zelf één opmerking: het plan voor één loonsomheffing is fantastisch. Zonder cynisme.

Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 4, 2008

Bekijk alle artikelen uit dit nummer

» Download dit artikel in pdf

In de zoektocht naar de bron van het cijfer komen we via MKB Nederland terecht bij een onderzoek van het Economisch Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf (EIM), uit 2006. Oud nieuws dus in maart 2008, maar daar gaat het nu niet om. Het blijkt te gaan om een doorwrocht onderzoek waarin alle handelingen die nodig zijn voor het voeren van een salarisadministratie nauwgezet in kaart zijn gebracht, hier en daar met de stopwatch in de hand.

EIM-onderzoeker Sjaak Vendrig beschikt over een grote spreadsheet vol aannames, tarieven en variabelen, variërend van koffiegeldvergoedingen tot uurtarieven van externe loonbureaus. Het geheel van ‘p maal q’-berekeningen leidt daarin uiteindelijk tot 750 miljoen.

Verreweg de meeste efficiencywinst blijkt mogelijk te zijn in de sfeer van de onbelaste vergoedingen. Het hanteren van één loonbegrip levert maar liefst 350 miljoen euro op, omdat deze vergoedingen niet meer per werknemer hoeven te worden gespecificeerd. Het is echter zeer twijfelachtig of het invoeren van één loonbegrip ook een einde zou maken aan de individuele registratie van onkostenvergoedingen. De overheid zal dat waarschijnlijk niet willen, en daarmee vervalt dan het leeuwendeel van de besparingen.

Nog afgezien daarvan: het onderzoek baseert zich op een nulmeting die is uitgevoerd eind 2002, nog voor de operatie Walvis, die ook al (enige) verlichting bood in de administratieve lasten. Als het onderzoek nu werd uitgevoerd zouden er waarschijnlijk heel andere resultaten uitkomen, ook al omdat het administratieve proces van deze individuele registraties de laatste jaren sterk is geautomatiseerd, zo vertelt Vendrig.

Op de vraag of het cijfer van 750 miljoen dan wel enig hout snijdt in de actuele berichtgeving over de mogelijke besparingen, is zijn antwoord op de vlakte en kort: “Het is erg link.”

Terzijde: EIM is nu bezig met een nieuwe meting. Maar daar kan een juichend bericht niet op wachten natuurlijk. Want tegen die tijd is de politiek alweer met heel andere dingen bezig.