Geknipt en geschoren: Sybren Kalkman
72 jaar, was dertig jaar partner bij KPMG. Auteur van vijf thrillers en een boek over het pensioenstelsel. Schreef ooit mee aan het rapport ‘De accountant, morgen’ (1971). In 2016 verscheen zijn historische thriller ‘Venetiaans vuur’. Woont in Aerdenhout.
Dit artikel is verschenen in Accountant Q1, 2017
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Moet een thrillerauteur niet gewoon lang, woest haar hebben?
“Toen ik nog accountant was liet ik mijn haar langer groeien dan anderen, daar stond ik bekend om. Het was ook een manier om mijn toenemende kaalheid te compenseren. Maar als je eenmaal een echt boek hebt geschreven hoeft dat niet meer.”
Wat is uw grootste passie? Het schrijven van thrillers of toch de accountancy?
“Mijn grootste passie is mijn echtgenote Dini. We zijn al meer dan vijftig jaar samen. Nadat ze in 1999 een beroerte kreeg raakte ze gehandicapt. Daar is een aantal jaren geleden dementie bijgekomen. Ik heb jarenlang thuis voor haar gezorgd, sinds kort zit ze in een instelling. Ik moet accepteren dat ze in handen is van professionals die beter voor haar kunnen zorgen. Maar onze liefde is nog op geen stukken na weg. Ik bezoek haar drie keer per dag.”
In uw jaren als actieve accountant was er nog geen kantoorroulatie, geen scheiding van controle en advies, minder regels. Wordt het vak er beter of slechter op?
“Het vak verkilt. Natuurlijk begrijp ook ik dat regels verscherpt moesten worden. Maar we zijn dicht bij een bureaucratie-infarct. En de risico’s blijven, ze veranderen alleen van gezicht. Vestia kun je ook uitleggen als een bewijs dat switchen van accountant niet altijd goed is. De essentie van het accountantsvak blijft voor mij dat je de klant goed kent. Dat kan ook tot misbruik leiden, maar het leven is nu eenmaal risicovol.”
Zou u jonge mensen adviseren om accountant te worden?
“Het is nog altijd een mooi vak. Ik zou graag zien dat we weer mensen binnenhalen met een brede visie, zoals eerder Jules Muis en Kees van Tilburg. Onze generatie had heel goede leermeesters; denk aan Schoonderbeek en Frielink. Ik heb er ook altijd voor gepleit om de beste mensen naar de beroepsorganisatie af te vaardigen. Anno nu zijn bestuurders daar te weinig actief. Ze moeten beginnen met iets te durven zeggen. Je hoort vaak als argument ‘onze belangen zijn te groot’. Maar wat moet je met al dat geld als je vrouw dement is?”
Accountant Rob van Dam speelde de hoofdrol in vier van uw boeken. Komt hij nog terug?
“Van Dam komt qua leeftijd inmiddels in het niemandsland van het pensioen uit, dus ik denk het niet. Ik heb ook geen idee voor een nieuw spannend verhaal. Tijdens zijn laatste optreden in ‘Struikelbank’ was hij al geen controlerend accountant meer. Maar het boek was wel gebaseerd op drie echte praktijkcases. Niet uit mijn eigen praktijk overigens.”
De helft van uw opbrengst van ‘Venetiaans vuur’ gaat naar de Poorters van Venetië. Waarom is dat?
“De Poorters van Venetië helpen wereldwijd om de vele monumenten uit die stad te behouden. Ons halve cultureel erfgoed staat in Italië, dat kan dat land niet alleen opbrengen. Om te beginnen moeten de cruiseschepen uit Venetië verdwijnen. Qua bezoek levert dat niks op en ze maken de stad kapot.”
De andere helft van die opbrengst is voor u zelf. Is het lucratief, dat schrijven?
“Het kost eigenlijk alleen maar geld. Als ik duizend boeken verkoop verdien ik twee mille, dat is voor een partner bij een accountantskantoor zo’n vijf uur werk. De helft geef ik dus weg. Als ik twaalfhonderd euro overhoudt ben ik spekkoper, dan heb ik de kosten voor de aanpassing van mijn website eruit.”
La Coupe, Heemstede
La Coupe Hairstylers zit al 34 jaar op hetzelfde adres in Heemstede. Voor heren kwam er later een Le Coup naast (“daar zat eerst een slagerij”). De kapsalon heeft naast de eigenaresse drie kapsters in dienst. Sybren Kalkman werd zoals gebruikelijk geknipt door Chantal.