Gevestigde orde, activist of beide?
De accountant heeft een roerige zomer achter de rug, met weinig ruimte voor komkommertijd. We hadden verschillende krantenkoppen, variërend van ‘Fraude bij accountantskantoor’ tot ‘Ontslagen om toetsfraude’. Weinig bewonderingswaardig.
Dit artikel is verschenen in Accountant nr. 3, 2023
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
» Download dit artikel in pdf
» Download het hele nummer (pdf)
Wendy Groot
Maar! Laat de zomer nu ook vaak een periode zijn van wat meer ruimte in de agenda’s en hoofden. Dus alle tijd om te reflecteren op alles wat er zo een beetje in die accountantswereld gebeurt - met de huidige krantenkoppen in het achterhoofd én andere zaken waarvan we vinden dat het beter of anders moet. Alleen, wat kunnen jij en ik hierin betekenen? Hoe kunnen wij handelen wanneer we het niet eens zijn met bepaalde praktijken?
Deze zomer las ik het boek De leerschool van een idealist, van Samantha Power. Zij beschrijft in haar memoires hoe zij begon als oorlogsjournaliste en activiste en uiteindelijk kwam te werken in het centrum van de politiek in Washington, als ambassadrice van de VN. Het is geen verhaal over hoe zij als idealiste begon en vervolgens leerde hoe het echte leven in elkaar stak, van idealistische activiste naar de diplomatie. Het is een verhaal over hoe je je eigen rol moet blijven heroverwegen om te bepalen hoe je de meeste impact kan maken.
Nu zijn we als accountant over het algemeen niet in gesprek met de leiders van dictatoriale landen, maar dat neemt niet weg dat wij voor onszelf moeten bepalen welke rol wij innemen in onze eigen omgevingen. Of dit is op het niveau van onze teams, binnen onze organisatie of het gehele beroep: Hoe geven wij invulling aan onze rol en hoe kunnen wij een verschil maken?
Er lijken zich twee uitersten te vormen op het spectrum van om te gaan met zaken waarmee je niet gelukkig bent; via de gevestigde orde versus de activiste.
Vanuit de gevestigde orde kan worden geprobeerd via bestaande machtsverhoudingen verbeteringen door te voeren. Een mooi voorbeeld las ik over een topstudent in engineering en milieuactivist. Deze ingenieur had overal kunnen werken, maar koos ervoor om bij een oliemaatschappij te werken. Toen hij de vraag kreeg hoe hij dat kon rijmen met zijn activistische inborst, vertelde hij dat hij binnen meer dacht te kunnen betekenen dan buiten deze oliemaatschappij. Zo was ook Power uiteindelijk ‘in de politiek van de politiek’ terechtgekomen om het als diplomate op te nemen voor mensenrechten.
Een activistische rol is daarentegen niet bepaald diplomatiek - hier spreken mensen zich uit die anders durven te zijn, persoonlijke risico’s nemen, voorbij conventies en bestaande machtsverhoudingen. En dit tegenwicht is belangrijk. Hoe had de wereld er bijvoorbeeld uitgezien zonder Rosa Parks, Florence Nightingale of Aletta Jacobs?
Ik denk dat beide kanten van het spectrum nodig zijn; van activiste tot gevestigde orde. Het is aan ons om te bepalen waar wij onszelf plaatsen en deze plek aanpassen naarmate de tijd vordert of onze positie verandert. Zo maken wij een verschil.
What you do makes a difference and you have to decide what kind of difference you want to make - Jane Goodall.