De professional is dood, lang leve de professional
We hebben allemaal een beeld van 'de zakelijke professional'. Je ziet ze op platforms als LinkedIn, in magazines als deze. Strakke foto, een net jasje, mooie tas erbij. De ideale professional, altijd beschikbaar, altijd onderweg. Druk, druk, druk.
Dit artikel is verschenen in Accountant nr. 1, 2021
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
» Download dit artikel (pdf)
» Download het hele nummer (pdf)
Wendy Groot
Links van mij zit mijn dochter, die vraagt of ik haar kan helpen met rekenen (niet haar favoriet). Op rechts vechten mijn twee zoons elkaar de tent uit. Voor mij staat de laptop, waarop iets van een presentatie moet gaan ontstaan. Met mijn handen in m’n hoofddoek vraag ik mij af of ik hiermee de grens heb bereikt van wat ik aan kan. En in hoeverre ik die grens überhaupt wil opzoeken.
Nu kent het leven als werkende moeder van jonge kinderen sowieso de nodige uitdagingen. Vooral als je ook nog eens heel leuk werk hebt, waar meer dan genoeg van is. Slapeloze nachten, zieke kindjes zodra er een r in de maand zit; bij voorkeur de dag voor een groot examen of een belangrijke presentatie natuurlijk. Maar deze situatie, thuiswerken met drie kinderen in het basisonderwijs, is next level. Dit past niet echt in het ideaalplaatje van de professional.
En juist nu lopen werk en privé als nooit tevoren door elkaar heen. Met videobellen kom je letterlijk bij elkaar over de vloer. En ineens gaan we niet meer strak in pak de vergadering in. Een knappe trui blijkt zakelijk genoeg (met daaronder ‘stiekem’ een joggingbroek). Partners, kinderen, katten of een paar gezellige planten op de achtergrond. Door deze inkijkjes ontstaan andere gesprekken. Er ontstaat een vollediger beeld van wie wij zijn en hoe onze omgeving er buiten ons zakelijk leven uitziet. Ook is er meer ruimte voor de zorgen die we ervaren op persoonlijk vlak. Zijn we dan misschien toe aan een nieuw beeld van de ideale professional? Ik denk van wel.
De nieuwe ideale professional is open over haar persoonlijke leven en eventuele moeilijkheden. Ze begrijpt dat ze als mens moet groeien om op werk beter te kunnen presteren. Werk en privé staan niet per se los van elkaar en lopen door elkaar heen. Ze is geen homo professional. Ze neemt zichzelf mee naar werk, geen zakelijke kloon.
Op LinkedIn heb ik al mannen gezien die trots Dad als functie hebben staan op hun profiel (nog geen moeders gezien overigens). Alles om te laten zien dat die professionals stiekem ook maar gewoon mensen zijn. Hiermee creëren we een veel leuker maar ook eerlijker beeld van het mens-zijn. En we laten ook zien dat we naast ons werk nog andere verplichtingen hebben. Verwacht dus ook niet dat we 24/7 beschikbaar zijn voor werk - meteen een goed voorbeeld voor je collega’s.
Goed, dat gezegd hebbende, het kan alsnog allemaal wel eens te veel worden. Weet dan in ieder geval dat je niet de enige bent, je bent niet de uitzondering. En als je er dan echt nog doorheen zit, sluit jezelf op in de voorraadkast, met chocola. Chocola begrijpt ons.