Hoop in Tilburg
Recent mocht ik opnieuw een debat voorzitten bij de accountancystudenten van de Vereniging Asset Accounting & Finance van de universiteit Tilburg. Dat was, net als voorgaande edities, weer een groot plezier en een groot warm bad.
Dit artikel is verschenen in Accountant Q4, 2019
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
De studenten organiseren alles zelf. Ze regelen de locatie, de sprekers, de onderwerpen, de sponsors en ze zorgen dat het theater Klasse in Tilburg tot de nok toe is gevuld. En voordat u zich afvraagt: dat doen die ras opportunistische studenten natuurlijk voor punten? Nee! Dat doet het organiserend comité en de aanwezige studenten (waarvan sommige de volgende dag ook nog een tentamen hadden) helemaal uit zichzelf.
En dat levert boeiende en betrokken gesprekken op. Bijvoorbeeld over de rol van de accountant en de controle van niet-financiële informatie (natuurlijk meteen weer afgekort binnen uw sector tot NFI, die neiging krijgen we er niet meer uit, ben ik bang), die volgens de Commissie Toekomst Accountancysector (CTA) niet voorbehouden hoeft te zijn aan de accountant.
Wat ons panel en de studenten betrof was het duidelijk: het hoort wel bij de kerntaak van de accountant om ook niet-financiële informatie te beoordelen en die rol moet de accountant pakken. Juist de accountant kan vanuit zijn ervaring een fundamentele bijdrage leveren aan het beoordelen van bijvoorbeeld Sustainable Development Goals (SDG’s!). Ook omdat het sowieso al hard die kant op gaat op Europees rapportageniveau en het aansluit bij maatschappelijke verwachtingen. En was daar niet iets met een kloof?
Wat verder duidelijk werd, is dat deze generatie studenten klimaat en duurzaamheid niet ziet als “een belangrijk onderwerp dat aandacht zou moeten krijgen in een curriculum”. De terechte beleving die jonge mensen hebben bij deze thema’s is van een veel existentiëler en ingrijpender niveau. En zij begrijpen dit belang, met het oog op de langere termijn, net zo goed als bijvoorbeeld beleggers.
De urgentie die studenten ervaren kun je dan ook niet labelen als ‘intrinsiek gemotiveerd om het goede te doen’, wat de CTA nog aan het zoeken is binnen uw kantoren, want dat is op de keper beschouwd een luxeproduct van een oudere generatie.
Het is bittere noodzaak voor jonge mensen dat zij directere invloed krijgen op het debat en op de inrichting van hun werk. Ze willen van invloed zijn op die duurzame doelen die hun toekomst op deze aardkloot raken. De gedrevenheid die ze nu al laten zien in Tilburg om zaken aan te pakken is de energie die de sector goed kan gebruiken om echt het verschil te gaan maken. En daarmee sluit ik mijn columnserie in uw huisblad hoopvol af.