FYI
Expat - In hoodie en sneakers naar het werk - Britse ouders blij met accountants - Daar komen de robots weer - Financials vertrouwen eigen cijfers niet - Hebbeding - Solliciteren kun je leren - Ingeschreven.
Dit artikel is verschenen in Accountant Q2, 2019
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Expat: 'Veel geluk gehad'
Ervaringen van Nederlandse accountants in den vreemde. Dit keer: Jeannette Vinke, chief operating officer bij de American University of Sharjah in de Verenigde Arabische Emiraten.
Na een opleiding tot chartered accountant (ICAEW) in ‘the City’ in Londen via KPMG heb ik als auditor in Engeland en Duitsland gewerkt en later voor de Deutsche Bank. Sinds 2003 werk ik in de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), een melting pot van nationaliteiten. Van de tien miljoen inwoners zijn er maar een miljoen autochtonen.
Sinds 2008 werk ik hier bij de American University of Sharjah, eerst als lecturer en sinds 2016 in mijn huidige rol als chief operating officer. Ik leid een team van ongeveer driehonderd personeelsleden en ben verantwoordelijk voor alle niet-academische functies, zoals personeelszaken, ict en facilitaire diensten. Maar mijn comfortzone blijft het financiële deel van het werk. Zoals altijd in mijn loopbaan heb ik deze functie dankzij het feit dat ik accountant ben. Ik ben ook actief in het lokale bestuur van de ICAEW en ben vooral geïnteresseerd in de toekomst van het vak.
Het is een interessante tijd voor ons beroep in dit deel van de wereld. Er is nog geen ‘lokale versie’ van de RA of AA. De grootste groepen accountants zijn chartered accountants uit Engeland, zoals ik, of uit India, Pakistan en Zuid Afrika. Ook Amerikaanse CPA’s zijn goed vertegenwoordigd. Het beroep werd tot voor kort voornamelijk door niet-Arabische expats uitgevoerd en er werd wat op neer gekeken. Het is fascinerend om de ontwikkelingen mee te maken. Vorig jaar is hier de eerste belasting ingevoerd, de btw. Hierdoor zijn bedrijven verplicht om betere boekhoudingen op te zetten.
Sinds een paar jaar is het mogelijk om het chartered accountants-examen af te leggen in de VAE. We doen erg veel moeite om de lokale jongere bevolking te interesseren voor het beroep. Autochtone jongeren die de skills hebben om CA te worden hebben heel veel andere mogelijkheden. Eén van mijn oud-studenten was de eerste CA van de Emiraten. Zijn familie snapt niet waarom hij zoveel werkt en studeert en maar zo weinig verdient. Sommige families vinden de ‘big four-route’ te zwaar voor hun dochters, maar ook daar gaat de ontwikkeling snel. Meisjes zijn gemiddeld veel beter opgeleid en krijgen meer kansen. Drie alumni van onze universiteit zijn momenteel minister - alle drie jonge vrouwen.
Ik heb persoonlijk heel veel geluk gehad, kreeg allerlei mogelijkheden zonder veel carrièreplanning. De basis is altijd de accountantskwalificatie. Nederlandse accountants kom ik hier helaas nauwelijks tegen. Dus mocht je in de Verenigde Arabische Emiraten zijn, kom langs!
In hoodie en sneakers naar het werk
De veelbesproken ING-topman Ralph Hamers komt naar eigen zeggen graag op zijn Puma-sportschoenen naar kantoor. Voor dat geld zou een paar maatwerkschoenen van Crockett & Jones of John Lobb toch moeten kunnen, maar sneakers zitten blijkbaar lekkerder.
In de wereld van bankiers lijken qua kledingcode alle remmen los. “Draag vooral kleding waarin jij je prettig voelt”, adviseert ING aan haar aspirant-werknemers, want “in mantelpakjes en driedelig grijs naar de bank is verleden tijd”. Het keurige Goldman Sachs verspreidde dit voorjaar een memo onder haar medewerkers waarin werd aangekondigd dat het tijd was om “over te stappen naar een flexibele kledingcode”. Een eerste peiling daarna onder het personeel wees uit dat liefst 38 procent koos voor de combinatie hoodie & sneakers. Gelukkig kwam het pak met 28 procent nog op plek twee.
Daarmee heeft de trend naar een meer ontspannen dresscode, die in de jaren negentig begon met casual friday (allemaal in katoenen Dockers met bandplooi) definitief gewonnen, zo lijkt het. Goldman gold als één van de laatste bastions van formele kleding. Ongetwijfeld heeft een en ander te maken met een nieuwe generatie werknemers, die veelal een ICT-achtergrond hebben en op de overspannen arbeidsmarkt kunnen kiezen tussen hippe internetbedrijven en de degelijke glazen gevel van de bank of het accountantskantoor. Als de global ceo dan in spijkerbroek en hoodie verschijnt (zie Mark Zuckerberg van Facebook, behalve als hij uitleg moet geven over geschonden privacyregels), is de eigen kledingkeus snel gemaakt.
Een rondje langs grote Nederlandse accountantsorganisaties in september 2018 (zie magazine Q3 van dat jaar) wees al uit dat strakke dresscodes ook hier verleden tijd zijn. Ga passend gekleed, sluit aan bij de gelegenheid of de organisatie die je als accountant bezoekt: veel strenger wordt het niet meer. Business casual, heet het vaak. Prima, zolang er maar een paar basisregels overblijven: schoon, geen gaten, geen afgedragen sportschoenen. En nu het weer warm wordt: heren, niet in korte broek naar de baas en ook geen teenslippers graag. Moeten we het nog over het overhemd met korte mouw hebben? Veel sekslozer wordt het niet, kies liever een poloshirt.
Britse ouders blij met accountants
Britse ouders zien hun kind graag accountant worden: het beroep staat op de derde plaats van het meest gewilde carrière-pad voor hun kroost.
Dat blijkt uit onderzoek van Siemens. Het bedrijf vroeg vijftienhonderd Britse ouders naar hun favoriete beroepskeuze voor hun kind. Op de eerste plaats kwam engineering and manufacturing, op plaats twee computers & coding en op plaats drie accountancy, banking and finance. 21 procent van de vaders wil dat hun kind accountant wordt en achttien procent van de moeders.
“Uiteraard willen ouders het liefst dat hun kind gelukkig wordt”, aldus Siemens over het onderzoek. “Maar onze resultaten laten zien dat geluk op verschillende manieren kan worden gevonden volgens de ouders, waarbij sommigen menen dat geld dat geluk kan kopen.”
Over het algemeen zien vaders hun kinderen liever een klassiek-zakelijke carrière volgen, het liefst in een managementpositie. Maar ook lesgeven en accountancy staan hoog aangeschreven onder vaders.
Moeders zijn het vooral eens over wat hun kind niet moet doen: geen enkele moeder in het onderzoek gaf aan dat zij hun kind graag in een salescarrière zagen. Ook opvallend is dat moeders vaker dan vaders hun
kind aanmoedigen om naschoolse activiteiten op te pakken, zoals taallessen.
Bemoedigend om te lezen is dat een ruime meerderheid van de ouders het belangrijker vindt dat hun kind vriendelijk en eerlijk is, dan dat hij of zij veel geld verdient. Vaders en moeder willen toch vooral dat hun kinderen werk vinden dat hen gelukkig maakt.
Daar komen de robots weer
Jawel, daar is weer een onderzoek dat voorspelt dat een leger baanhongerige robots opdoemt aan de horizon. Dit keer komt het van het Office for National Statistics (ONS), oftewel het Britse CBS. Ruim een kwart van de accountants moet vrezen voor zijn baan.
Het ONS analyseerde twintig miljoen Britse jobs en kwam tot de conclusie dat 7,4 procent van de banen een hoog risico loopt binnen enkele jaren te worden geautomatiseerd. 25,9 procent van de accountants zijn dit keer het haasje, maar dat is nog niets vergeleken met finance officers: 48,2 procent van hen moet vrezen voor de robots. Opmerkelijk: wanneer we naast de financiële banen ook alle andere banen meenemen blijken obers aan het kortste eind te trekken: 72,8 procent van het serverend personeel loopt het risico op baanverlies door robotisering.
Ook leeftijd blijkt belangrijk te zijn. Twintigers lopen een hoog risico op vervanging, maar dat risico neemt geleidelijk af naarmate ze in de buurt van de 35 komen. Van 35 tot 39 jaar oud is de veiligste leeftijd, waarna het risico weer op begint te lopen vanaf veertig jaar oud.
Er gaat vrijwel geen uitgave van dit blad voorbij waarin niet wordt gewaarschuwd voor de opmars van de robots. Zie ook onze jongste uitgave van Trends in accountancy, editie 2018-2019. Het zal dan ook wellicht niet lang meer duren voordat we het schrijven van deze berichten ook over kunnen laten aan onze metalen vrienden. Iets dergelijks werkte immers al vrij goed bij de laatste gemeenteverkiezingen, toen de NOS door middel van ‘robotjournalistiek’ voor elk van de 355 gemeenten in Nederland een artikel liet schrijven over de verkiezingsuitslagen. Maar dit blad is nog gewoon ouderwets handwerk.
Financials vertrouwen eigen cijfers niet
Ruim de helft van de financiële professionals en leidinggevenden heeft geen vertrouwen in de eigen vaardigheid om financiële foutjes te spotten, voordat cijfers worden opgeleverd.
Dat was de opmerkelijke conclusie van een enquête van softwarebedrijf Blackline onder 575 financiële professionals en 579 topbestuurders, afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Frankrijk, Duitsland, Australië, Hongkong en Singapore. Opvallend is dat ruim zeventig procent van de topbestuurders financiële data geheel vertrouwt, terwijl maar 38 procent van de financiële professionals datzelfde vertrouwen heeft in de cijfers.
Bijna tweederde van de respondenten zegt voor een bedrijf te hebben gewerkt dat op zijn minst een keer gedeponeerde cijfers heeft moeten corrigeren. En maar een schamele zeventien procent van de financiële
professionals vertrouwt het financiële team of de cfo, als het aankomt op het opsporen van alle fouten in cijferrapporten.
Als klap op de vuurpijl zegt maar liefst bijna zeventig procent van de respondenten dat hun ceo of zijzelf weleens een significante zakelijke beslissing namen op basis van foutieve financiële informatie. En dat terwijl 32 procent van de respondenten zegt bang te zijn om te worden veroordeeld tot opsluiting of een boete, vanwege fouten in de cijfers.
Het volledige rapport is te vinden via blackline.com.
Hebbeding
Veilig en vertrouwd
Accountants reden altijd graag in een Volvo. Liefst een stationversie: hoekig, ruim, degelijk en veilig. Plek zat voor de dossierkoffers van het hele controleteam, of de vakantiebagage. Maar inmiddels is de wereld anders. De parkeergarage van het accountantskantoor wordt bevolkt door booskijkende BMW’s en Audi’s. In het ‘stekkerhoekje’ staan gladgesneden Tesla’s. De Volvo lijkt een beetje vergeten, maar dat is niet waar. Met name de vlot ogende V40 doet het goed bij de jonge manager die vooruit wil op de linkerbaan. Het merk staat nog steeds in de top vijf van populairste merken bij accountants.
Logisch ook. Zekerheid, risicobeheersing, duurzaamheid en innovatie zijn anno nu belangrijke thema’s in het accountantsberoep. Dat past bij het merk uit Zweden, dat veiligheid (traditioneel haar unique selling point) nog altijd erg serieus neemt. In 2020 mogen er geen doden of zwaargewonden meer vallen in een nieuwe Volvo, aldus de fabrikant. Ook wil het merk haar auto’s vanaf 2025 geheel klimaatneutraal produceren en probeert Volvo ons menselijk gedrag positief te beïnvloeden; afleiding tijdens het rijden moet zoveel mogelijk worden vermeden.
Na de nieuwe V60, sinds vorig jaar in ons land te koop, is er nu ook de sedanversie: de S60. Net als de stationversie fraai vormgegeven en uitgerust met allerhande veiligheidsbevorderende voorzieningen met lastige namen, zoals Pilot Assist met Curve Speed Adaption en Connected Safety met Slippery Road Alert en Hazard Light Alert.
De S60 is niet langer met dieselmotor verkrijgbaar, maar wordt voortgestuwd door Twin Engine plug-in hybride motoren met vermogens van 190 pk tot liefst 405 pk, allemaal met minder dan 50 gram CO2-uitstoot per kilometer. De prijs voor een nieuwe S60 begint bij € 44.995; het operational lease-tarief is € 679 per maand. Daarvoor krijgt u standaard een verlaagd sportonderstel, een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, 12,3-inch digitaal instrumenten paneel, een Sensus-navigatiesysteem, Volvo On Call (om uw auto met de smartphone te bedienen) en 18-inch lichtmetalen wielen. De nieuwe Volvo S60 is nu bij de dealer te bestellen.
Wilt u liever vol-elektrisch rijden, dan moet u wachten op de Polestar 2: onder dat sublabel levert de fabrikant (tegenwoordig in Chinese handen) vanaf 2020 een auto met een actieradius van 500 km, die qua formaat en prijs een stevige concurrent van de Tesla 3 moet worden.
Vijftig jaar vierkant
In 1969 onthulde horlogefabrikant TAG Heuer de Monaco: een vierkante automatische chronograaf. De kroon zat eigenwijs aan de linkerkant, volgens sommigen om de gebruiker er aan te herinneren dat je het horloge niet hoefde op te winden. Het was het eerste waterdichte horloge met een vierkante kast. Tot de bekende liefhebbers van het model behoorde onder andere acteur Steve McQueen, die het horloge droeg in de film Le Mans.
Vijftig jaar later is het hoekige model nog altijd leverbaar. De knopjes zijn iets gestroomlijnder geworden, maar de kroon zit nog steeds aan de linkerkant van de kast (formaat 39x39 mm), al is er inmiddels ook een versie met de kroon gewoon rechts. Het vijftigjarig jubileum wordt gevierd met een aantal limited edition modellen en een indrukwekkend coffee table boek, dat het verhaal achter het horloge vertelt; met voorwoord door Prins Albert van Monaco. Storytelling is immers alles, tegenwoordig. Liefhebbers kunnen de Monaco ook online bestellen. Prijzen beginnen bij circa vijf mille, afhankelijk van de gekozen uitvoering.
Solliciteren kun je leren
Enkele jaren terug stond Google er bekend om. Maar ook Amazon, Facebook, Microsoft en Apple hadden er een handje van: bizarre sollicitatievragen.
Solliciteren is voor veel mensen spannend. Tegenwoordig kun je echter op websites als Glassdoor, waar mensen hun sollicitatie-ervaringen delen, opzoeken wat je grofweg qua procedure te wachten staat en je daarop voorbereiden. De big four blijken wat dat betreft tegenwoordig best mee te vallen. De vragen daar gaan vooral over competenties en business cases. En de gesprekken worden aangevuld met een assessment waarbij je IQ en persoonlijkheid worden geanalyseerd.
Hoe anders kan het gaan als je bij een van de grote techbedrijven terechtkomt. Zo vroeg Amazon een sollicitant het volgende: Je hebt een onbeperkte hoeveelheid water en twee emmers: een van 3 liter en een van 5 liter. Hoe meet je 4 liter af? Er zijn twee oplossingen, maar de snelste is: vul de 5-liter emmer. Gooi hem leeg in de 3-liter emmer, waardoor er 2 liter overblijft in de 5-liter emmer. Gooi die 2 liter in de 3-liter emmer. Vul de 5-liter emmer en gebruik die emmer om de 3-liter emmer (waar nu 2 liter in zit) vol te doen. Nu heb je 4 liter over in de 5-liter emmer. Het doet vermoeden dat de opsteller van die vraag ooit heeft gekeken naar de film Die Hard with a Vengeance (1995).
Bain & Company vroeg wat de exacte hoek is tussen twee wijzers van een klok als het 09:30 uur is. Ook hier zijn twee antwoorden mogelijk: 105 en 255 graden. Google ging verder met het klokkenthema en vroeg hoe vaak de wijzers van een klok op een dag overlappen: 22 keer. En Google vroeg ook weleens hoe veel iemand zou moeten rekenen voor het wassen van alle ramen in Seattle. Het antwoord: ongeveer 10 dollar per raam.
Veel van de bedrijven geven toe vooral geïnteresseerd te zijn in hoe je zo’n probleem aanpakt en dat het antwoord dat je geeft minder belangrijk is. Gelukkig lijkt het erop dat steeds meer organisaties afstappen van zulke brein brekers. Zo heeft Google aangekondigd het merendeel van dit soort vragen te vervangen door vragen over het beoogde werk. Maar mocht je er ooit tegenaan lopen, dan kun je natuurlijk altijd hetzelfde antwoord geven als een sollicitant bij Microsoft, die werd gevraagd hoe hij het gewicht van de aarde zou bepalen. “Ik zou het googlen”, antwoordde hij. Het is niet bekend of hij de baan kreeg.
Ingeschreven
Julian Jonker (RA MSc) ontving op 1 februari 2019 zijn RA-diploma. Hij is relatiebeheerder bij Van Ree Accountants. Drie vragen.
Wat voor soort klanten/organisaties bedien je?
Ik werk voornamelijk voor klanten in de non profit-sector, met als specialisatie het onderwijs. Daarnaast ben ik ook in het mkb werkzaam, maar werk daarbij volledig in de controlepraktijk. De afwisseling in mijn klantenportefeuille ervaar ik als positief. Het helpt om mij te ontwikkelen in verschillende disciplines.
Zie je verandering in je werk als gevolg van de technologie?
Ik heb het de afgelopen tien jaar zien veranderen, maar toch gaat dat langzamer dan ik eigenlijk had verwacht. De inzet van IT in de controle zelf is nog niet ingrijpend veranderd. Wel is er meer kennis over IT in de controlepraktijk ontwikkeld en ligt de focus in de controles meer op IT.
Hoe is het gesteld met de werkdruk binnen de organisatie?
Toen ik bij Van Ree kwam in 2015 was er op mijn vestiging een gebrek aan gevorderde mensen, waardoor de werkdruk vrij hoog was. Inmiddels is dit goed in balans, mede dankzij het aantrekken van nieuwe collega’s en het intern opleiden daarvan tot gewaardeerde krachten.