Supernuttig boek(je)
Het afgelopen jaar heb ik, met vele anderen, gewerkt aan een boek over de beroepseer van de accountant. Onder beroepseer versta ik/wij, dat professionals zoals u niets liever willen dan zelf verantwoordelijkheid dragen voor de kwaliteit van het geleverde werk. Onderdeel van het boek was dan ook een verkennend onderzoek naar hoe uw professionele vlaggetje er bij hangt op dit punt.
Dit artikel is verschenen in Accountant Q4, 2017
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Omdat esthetiek belangrijk is in mijn leven, goot ik dit licht-ambitieuze plan begin 2017 mooi vormgegeven in een voorstel met kleuren en letters, toeters en bellen. Het geheel bleek nogal een vastlopertje. De totale omvang van het document was zo groot, dat geïnteresseerden onmiddellijk strandden in het downloaden van het plan. Lekker begin, Kloppenburg. Way to go.
Als het die geïnteresseerden uiteindelijk toch was gelukt mijn plan op de wereld te veroveren, waren de reacties veelal in de trant van: “Ja ja, goed idee, zou kunnen werken, maar wat is het NUT?”
Daar hadden ze mij dan inderdaad mooi tuk. Ik houd van grote lijnen en bij het woord nut zakt bij mij alle plezier tot ver onder zeeniveau. Ik probeerde het geuite bezwaar eerst nog intelligent op te lossen door er achteloos een citaat van Schiller tegen aan te gooien: “Laat je niet tiranniseren door nut, het grote idool van deze tijd; alleen de schoonheid van de kunsten kan de mensheid zijn verloren waardigheid weer teruggeven!” Maar dat was ook net niet helemaal het antwoord dat men zocht.
Het commentaar hielp natuurlijk wel. Ik had nog wat slagen te maken om eenieder mee te krijgen en doelstellingen aan te scherpen. Het nieuwe, meer concrete plan vol nut, output, opbrengsten en meerwaarde (en aanzienlijk minder bytes aan vormgeving en vergezichten) viel wel meteen in goede aarde. Zelfs zo goed dat partijen aan wie ik het voorlegde het graag wilden hebben.
Uiteindelijk is het plan beeldschoon geland waar het thuishoort. Bij jullie eigen voormalige fonds voor nooddruftige weduwen en wezen. Wat een prachtig gegeven! Collectieve zorgzaamheid. Maar kennelijk niet meer nodig, want de doelstelling bleek gewijzigd naar ‘de lerende organisatie’. Een maatschappelijke ontwikkeling in een notendop waaraan je ook zo een heel boek kunt wijden.
Maar goed, beste accountants, hoeders van het publieke belang! Wat hoop ik, en een ieder die aan ‘Artikel 5, de beroepseer van de accountant’ heeft meegewerkt, te bereiken? Samengevat ongeveer dit: uw vak neerzetten als eervolle professie, de discussie meer in evenwicht brengen door aandacht te vragen voor uw dagelijks werk als vakman/vakvrouw. En denkrichtingen aanbieden die binnen de gevestigde orde wellicht moeizaam aan de oppervlakte komen, maar gebundeld mogelijk wel de gewenste invloed hebben.
Als dank voor uw bijdrage, lang geleden via het fonds, bied ik u via dit magazine een voorpublicatie. In de vorm van een handzaam boekje dat op zichzelf bestaansrecht heeft, in uw binnenzak past, u herinnert aan uw eervolle taak. En steun biedt wanneer wetten en protocollen u wellicht onvoldoende helpen ons aller maatschappelijk belang kloek en moedig te verdedigen.
En dan moet u het werkelijke boek nog lezen! Su-per-nuttig, zou mijn dochter zeggen.