Zoom: accountant
Boodschappen aanvinken - Loslaten - Puzzels - Eerst lezen, dan tekenen.
Dit artikel is verschenen in Accountant Q2, 2016
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Boodschappen aanvinken
Linda Florusse-Sieben wist vroeger zeker dat ze nooit met een accountant zou trouwen. “Je gaat ervan uit dat het terughoudende, zakelijke types zijn. Dat past niet bij mij, had ik me bedacht.” Ze omschrijft zichzelf als open, spontaan en toegankelijk. “Maar de beroepsgroep kent natuurlijk allerlei soorten persoonlijkheden. Dat bleek wel toen ik Brian leerde kennen: wij voldeden alle twee niet aan het clichébeeld.”
“Nooit in driedelig pak naar de klant”, illustreert Brian Florusse zijn houding. “En: het leven is meer dan werken en omzet draaien.”
Ze zijn daar zelf verantwoordelijk voor, want sinds 2001 werken ze voor zichzelf, als Florusse Accountants & Adviseurs in Amsterdam. Flexibiliteit tekent hun bestaan. “Werk en privé lopen behoorlijk door elkaar”, aldus Linda. “Je kunt het continu over het vak hebben als je dat wil, of je nu onder de douche staat of in bed ligt.” Brian: “En als het rustig is, kan ik er 's middags op uit met de racefiets.” Veel sporten doen ze beide. Naast het fietsen doet Brian aan krachtsport, Linda danst en doet aan stepaerobics. Net een gewoon huishouden dus? Niet helemaal. Brian: “Uiteraard zijn de huishoudfinanciën perfect in een Excel-sheet gevangen.” Linda: “En we hebben een standaard boodschappenlijstje. Daarop kunnen we per keer aanvinken wat er nodig is. Dat verraadt ons beroep wel een beetje.”
Loslaten
Het is een “vrij strak georganiseerd” huishouden, dat van Marieke van Bergeijk-Kondziolka en Jaap van Bergeijk. Dochters Sophie (3) en Fleur (1) stellen de ordening echter geregeld op de proef. “Dan moet ik bepaalde zaken toch loslaten”, zegt Marieke. “Ik wen er intussen aan.” De combinatie werk en gezin is niet vanzelfsprekend, vindt ze.
“Het is soms lastig omdat ik nu eenmaal veel wil: zakelijk het beste en het beste voor mijn gezin.” Zij werkt bij de Belastingdienst (Grote Ondernemingen), Jaap bij Alfa accountants en adviseurs. Ze ontmoetten elkaar bij hun vorige werkgever, Ten Kate Huizinga. “Beiden hetzelfde beroep: ik vind het alleen maar prettig en makkelijk”, aldus Marieke. “Je begrijpt elkaars situatie, het kost geen enkele moeite je in te leven als er eens moet worden overgewerkt, of als er 's avonds iets moet gebeuren voor een klant.”
Daarnaast hebben ze een aantal karaktertrekken gemeen: “Gedreven, sociaal. En ja, georganiseerd.” Wat zich dus ook uit in (kleine) huishoudelijke zaken: een gezamenlijk appje als boodschappenlijst bijvoorbeeld. “En het is hier opgeruimd. Er kwamen laatst vriendinnen koken en eten en die vroegen: zijn jouw laden altijd zo ingedeeld of heb je dat voor ons gedaan? Nee, dat is hier normaal.”
Puzzels
“Vak en karakter liggen toch wel dicht bij elkaar.” Dus schuilen er, zo denkt Mariska van de Luur-Dorrestein, niet zelden elementen van waarheid in de beeldvorming rond het persoonlijk leven van ‘de’ accountant. “Rustig, georganiseerd, rationeel - dat zijn wel karakteristieken van ons gezinsleven. In ieder geval niet zweverig.” Mariska is partner bij KPMG, haar man, Sander van de Luur, werkte eerst eveneens bij een big four-kantoor, maar stapte na een paar jaar over naar het bedrijfsleven. Hij is nu vice-president group finance control bij Sanoma.
Over het werk gaat het uiterst zelden thuis. “We praten wel over hoe het beroep zich ontwikkelt. Maar niet over onze zaken. Ik heb een geheimhoudingsplicht wat betreft mijn klanten en ook Sanders werk is vrijwel in zijn geheel vertrouwelijk van aard. Bovendien hebben we het liever over andere zaken.”
Het onderscheid tussen dit accountantshuishouden en een ‘gewoon’ huishouden is verder hooguit de planmatigheid ervan. “Ik hou ervan puzzels in elkaar te zetten”, zegt Mariska, “en ik vind het daarom ook leuk het huishouden te plannen”. Wat overigens niet wil zeggen dat alles vastligt. “Ben je gek, ik ben daar niet rigide in. Als kinderen Rick (14) en Daphne (12) andere plannen blijken te hebben, passen we de planning gewoon aan.”
Eerst lezen, dan tekenen
Vier jaar lang werkten ze beiden op het Haagse kantoor van PwC, maar ze kenden elkaar alleen van gezicht. Totdat Berat Tatli en Sabrina Tatlivan der Valk toevallig in gesprek raakten. “Van het een kwam het ander”, aldus Sabrina. Kan dat, liefde op de werkvloer? Berat: “In hetzelfde team werken is niet de bedoeling. Maar dat deden we toch al niet. In een gesprek met human resources is het wel eens ter sprake gekomen, maar dat heeft nooit tot verdere vragen geleid.”
In het najaar van 2015 hebben ze tegelijkertijd hun RA-diploma in ontvangst genomen en nu werken ze inmiddels beiden op het Amsterdamse kantoor van PwC. Overdag zien ze elkaar nog steeds zelden. Sabrina: “Hoe onze dag was, dat vertellen we elkaar pas 's avonds, als we zitten te eten aan de salontafel en wat televisie kijken. Ik vind het ontzettend fijn dat we in hetzelfde ‘wereldje’ leven. Bijvoorbeeld met drukke periodes en overwerken voelt het wederzijds begrip heel natuurlijk.” Berat: “En als je stoom wilt afblazen, weet de ander precies in welke context dat is.”
Dat ze beiden accountant zijn, kan privé tot grappige situaties leiden, merken ze. “Alles wat we tekenen, lezen we eerst grondig door”, zegt Sabrina. “Als we dan een specifieke vraag stellen over een conditie in het leveringscontract van een bankstel, kunnen ze daar in de winkel wel van opkijken”, aldus Berat.
Met eenzelfde vanzelfsprekendheid controleren ze de bonnetjes van hun uitgaven. Berat, lachend: “We hadden een spa bezocht. Sabrina zag aan het bonnetje dat het kassasysteem niet helemaal sloot. Daardoor was ons een euro te veel in rekening gebracht. Die hebben we teruggekregen.”