Rood
Er zijn van die thema's waarmee je alle kanten uit kunt. Makkelijk en daarom juist zo moeilijk, want clichés liggen op de loer. Rood?
Dit artikel is verschenen in Accountant Q1, 2016
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Al snel vlogen ter redactie de rode lopers, stoplichten, kaarten en cijfers over tafel. Maar ook een begrip als schaamte. En, heel simpel en luchtig, accountants die Rood heten. Dat blijken er twee te zijn en ze worden in dit nummer kort voorgesteld.
Het openingsartikel gaat over iets anders: doorzetten als je echt in iets gelooft.
Zeker in een tijd waarin de wereld snel verandert - al is het niet sneller dan ooit, in dat onnozele cliché gaan wij als historisch bewuste mensen natuurlijk niet mee - moet de vernieuwing het hebben van eigenwijze individuen, die tegen alle rode seinen en goedbedoelde waarschuwingen in toch iets nieuws proberen. Dat geldt zeker ook binnen de accountancy. Want uitgerekend de wereld van administratie en financiële verslaggeving verandert wel sterker en sneller dan ooit.
Ook China heet nog altijd ‘rood’, ook al drijft de opstormende grootmacht in de praktijk al jaren steeds verder weg van de oude communistische ideologie.
Voor buitenlandse accountants is China een sterk groeiende maar moeilijke en nogal turbulente markt. En dat niet alleen vanwege de strikte investeringsvoorschriften. Welke accountant zou niet nerveus worden als je leest dat de Chinese beroepsorganisatie van je verwacht een cruciale rol te spelen in ‘het uitgebreid bevorderen van vooruitgang op economisch, politiek, cultureel, sociaal en ecologisch gebied om zo een maatschappij van voorspoed te bouwen, socialistische modernisering tot stand te brengen en tevens een verjongd China’. Dat is - in elk geval op papier - nog eens andere koek dan een beetje maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Om het rode potlood komen we natuurlijk evenmin heen. Accountants hanteren in hun uitingen vaak een geforceerd formeel, nodeloos ingewikkeld en voor buitenstaanders onbegrijpelijk taaltje. En ze beweren doodernstig dat dit nodig is, vanwege de ‘complexiteit’. Onzin natuurlijk, want juist complexe onderwerpen schreeuwen om een begrijpelijke verwoording. En dat kan. Altijd. Albert Einstein, geen domme jongen, zei het al: als je het niet eenvoudig uit kunt leggen, snap je het zelf niet. En ook: Iedereen kan dingen ingewikkelder maken, maar het vereist verstand en moed om het omgekeerde te doen. Het artikel ‘Onleesbaar’ legt daar de vinger op. Veel verklaringen, richtlijnen, standaarden en andere accountancygereedschappen zouden zeer gebaat zijn bij een flinke wasbeurt door een goede eindredacteur. Die opmerking is voor mijn eigen rekening overigens, niet van auteur Wessel Visser, maar hij doet wel alvast enkele concrete suggesties voor vertaling naar normaal Nederlands.
Lees verder vooral ook het essay van Jan-Willem Wits over het ver weg blijven van de ‘rode lijn van Dijsselbloem’ en de vraag of het individu binnen accountantskantoren daarbij wel de zwakste schakel is.
Maar speciaal wil ik u het interview aanraden met René s'Jacob, cfo van onderwijskolos Amarantis toen die in 2012 ten onder ging. Hij vertelt openhartig hoe hij doorging, soms tegen beter weten in. Moedig, eerlijk, leerzaam. En daarom een voorbeeld voor iedere accountant.
Tom Nierop is hoofdredacteur van Accountant en Accountant.nl.