Discussie Opinie

Tattoos

Ze zijn permanent, laten littekens na, hoe graag dat je ze ook wilt verbergen. Het is onderdeel van jou en je moet ermee leren leven.

Richard Knops

Maatschappij en media denken doorgaans zwart-wit. Accountants, dat zijn brave cijferaars die keurig binnen de lijntjes kleuren. Maar gaat er iets mis, dan hebben ze tijdens hun werkzaamheden ofwel liggen slapen, ofwel willens en wetens fraude toegedekt. Niks er tussenin. Wat gebeurt er in het grijze gebied, tussen de regels en de dagelijkse praktijk, tussen commerciële drijfveren en het maatschappelijk belang? Waar sta jij als het erom spant? Heb je je moreel kompas goed afgesteld? Hoe houd je je rug recht als de storm losbarst?

Angst voor wat er komen gaat, zowel voor het kantoor als voor de medewerkers. Binnen het kantoor gaat de accountant in de spiegel kijken en gaat zelf na wat hij ervan vindt. De compliance-afdeling gaat na of de werkzaamheden goed zijn uitgevoerd. Je weet niet hoe lang het gaat duren, onzekerheid regeert.

Aldus Piet Klop in de zaak-Vestia. Een fraudezaak kan grote gevolgen hebben voor een kantoor en de accountant, er komt een onderzoek door de AFM, een tuchtklacht kan volgen, je naam staat in de krant en niet in positieve zin.  Als accountant ben je vertrouwensman van het maatschappelijk verkeer en moet je verantwoording leggen. Dit brengt druk en stress met zich mee. Zowel op je zakelijk als privé leven. Hoewel jij precies weet hoe het zit, kan je soms niets vertellen.

De sideletters in Zweden bij IKA kloppen niet, Je voelt dat er iets niet klopt, je voelt het in je onderbuik, dan merk je dat je scherpte toeneemt en je achterdochtiger wordt. Je trekt je lijn harder door en je weet dat het spannend wordt. Als het er echt om gaat, geef je niks meer weg. Geld kun je altijd verdienen, maar je integriteit kun je maar éen keer verliezen.

Aldus Thijs Smit in de zaak-Ahold. With great power, comes great responsibility. Accountant is een serieus beroep. Je komt soms ook in een enorme storm terecht. Je moet kunnen omgaan met tegendruk. Je staat er voor je gevoel alleen voor. Belangrijk is te begrijpen dat je het nooit alleen kunt. Je hebt ruggenspraak nodig, maar ook steun van je collega's, vrienden en familie.

Het klopt echt niet, een gesprek met de raad van commissarissen, mensen beginnen over aansprakelijkheid te denken, geen paniek maar actiemodus, een gevoel van echte verantwoordelijkheid.

Aldus Leo Epskamp in de zaak-Econcern. Heb jij het weleens meegemaakt? Een fraudezaak; welke rol neem je in, als accountant, als kantoor, maar ook als mens? Geef jij steun? Een goede accountant is niet iemand die alle vinkjes op groen heeft staan. Het is ook iemand die beslissingen durft te nemen, ook wanneer ze oranje zijn. Hij of zij neemt verantwoordelijkheid, in voor- en tegenspoed.

Je mag foute keuzes maken, je hebt dit niet geleerd op school. Je hebt tijd nodig om het te verwerken, je moet het niet van binnen laten zitten maar wel accepteren, het is een tattoo die nooit meer weggaat.

(Geïnspireerd op de NBA-video- en podcastserie ‘Getekend’ met interviewer Janine Abbring)

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Richard Knops AA is als accountant werkzaam in het midden- en kleinbedrijf. Hij startte het initiatief 'Waarom ben ik accountant', om jonge mensen te overtuigen van de meerwaarde van het beroep en schrijft aan een boek over 'Gespreid Leiderschap binnen de Accountancy'.

2 reacties

Joan Zielhuis Vos RA

@Martijn, eens, relevante toevoeging. Het begint met een morele mindset, dan is het belangrijk om in een veilige (werk)omgeving samen met een open mind te blijven reflecteren. Met het hele team, vooral ook met accountants in opleiding en andere (team)leden. Samen leren van elkaar en ieders standpunten.

Vriendelijke groetend, Joan Zielhuis Vos

Martijn de Kuiper

Ik denk niet dat de maatschappij of de media zwart-wit denken. En de accountant is echt niet de enige die het moeilijk heeft met grijze gebieden en worstelingen met het morele kompas.
Als je betoogt dat accountants ook maar mensen zijn (helemaal waar), gun die observatie dan ook aan anderen.

Er is alleen 1 groot verschil: de rol van de accountant is nu eenmaal dat van moreel kompas voor anderen (vertrouwensman) en daarmee leg je jezelf de verplichting op om het nog iets scherper afgesteld te hebben dan anderen.

Betekent dat dan dat je 'beter' moet zijn dan 'anderen'? Nee, zeker niet. De accountant is nog steeds een mens. Maar het vergt wel dat je je bewust bent hiervan en de nodige waarborgen inregelt om dat waar te kunnen maken.
Dus bijvoorbeeld:

- Erken dat er dus blijkbaar een spanningsveld bestaat tussen maatschappelijk belang en commerciële drijfveren en richt daar een goede governance op in en vertrouw niet op het morele kompas van een individu. Je weet pas of er een afwijking inzit als je het vergelijkt met een ander.
- Erken dat je het idd niet alleen kan. Dat zal misschien botsen met ego's, maar samen een fout maken is veel minder erg dan die alleen maken. Zorg dat je mensen om je heen hebt met wie je over dingen kan praten en waar je op kan steunen en als dat niet lukt, ga dat ergens anders zoeken.
- Identificeer die rode vlaggen: Als iets moeilijk uit te leggen is (aan een klant), dan weet je dus dat je daar iets mee moet. En ga dan verder dan alleen 'is het materieel'

Ik denk niet dat accountants het veel zwaarder hebben dan de rest van de mensheid. Iedereen zoekt. Iedereen wordt beoordeeld en veroordeeld. De vraag is alleen: hoe ga je daar als beroepsgroep, als kantoor en als individu mee om. Hoe ga je het gesprek aan? Met elkaar en met de wereld om je heen (maatschappij, toezichthouder)?

Reageer op dit artikel

Spelregels debat

    Aanmelden nieuwsbrief

    Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

    Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.