Ik loop al een tijdje rond in de sector en sinds kort mag ik ook de titel voeren, mijn moeder is erg trots. Maar toen vroeg ik me af: ben ik trots op mezelf? Tuurlijk ben ik trots op het resultaat van mijn inspanningen, maar ben ik ook trots op het zijn van 'een accountant'?
Ronald Trouwen
Een van mijn docenten in de praktijkopleiding zei ooit: "Vroeger had je eerst God en daarna de accountant. Dat waren de bronnen voor waarheid waar de mens heen ging." Het beroep genoot een hoop aanzien in het verleden. Het was respectabel om accountant te zijn. Zelf spraken we zelfs van de eer van de stand!
Natuurlijk ben je trots op het zijn van een accountant. Maar tijden veranderen en zoals velen wel bekend, hebben accountants (terecht?) niet meer het aanzien dat ze ooit hadden. Ik vraag me soms wel eens af of we dat als beroep echt beseffen, of dat we het publiekelijk alleen schoorvoetend toegeven omdat we wel moeten. We hebben het zelf een beetje gedaan, maar dat maakt de situatie niet leuker.
Wat mijn intrigeert, is de kloof die er op het onderwerp lijkt te bestaan tussen de oudgedienden en jonge accountants. Traditioneel gezien is het slim voor een stabiel beroep te gaan. Je leven op orde krijgen. Een huis en kinderen. Zeer ervaren accountants verkopen soms nog steeds het beroep met het prospect van die trots, alleen is de nieuwe generatie anders gemotiveerd. Een mooie auto, respect van de familie en een verzekerde carrière zijn leuk, maar niet meer de dingen waarvan mensen (bewust) dromen. Stiekem zijn we wat rijker opgegroeid (gemiddeld genomen) en Maslow vindt het tijd voor zelfrealisatie. We willen impact maken!
Als we het beroep populairder willen maken en de gemiddelde leeftijd op de ledenvergadering omlaag willen brengen, dan is het goed om die wens in gedachten te houden. Als we ook gelijk alle andere uitdagingen even tackelen, dan kunnen we allemaal, op basis van onze eigen overtuiging, weer trots zijn.
Dus ben ik trots op het zijn van een accountant? Misschien nog niet per se trots, maar ik heb er wel zin in.
Ronald Trouwen is registeraccountant, IT-auditor en docent. Daarnaast houdt hij zich bezig met onderzoek naar de verantwoordelijkheden van de accountant ten aanzien van IT (intern/extern) en ondersteunt hij accountantskantoren hierbij. Hij schrijft op persoonlijke titel.
21reacties
Bij uw eerste reactie op deze site vragen wij om een bevestiging.
Er is een bevestigingsmail naar het door u opgegeven e-mailadres gestuurd.
Philip Elsas
Gisteren hadden Ronald en ik 'n heel leuk kennismakingsgesprek.
Wij hebben over de opinie gesproken, de invloed van NL op de rest van de wereld op het gebied van volledigheidsassurance (dominante controleaanpak in NL), en, niet op de laatste plaats de houdbaarheid van controleleer (door toedoen van digitalisatie). Ronald heeft verteld wat hij voor ogen heeft met z’n bedrijf Proxy Memory, hoe hij wetenschap wil operationaliseren naar de markt toe. We hebben hele mooie eerste aanknopingspunten gevonden en 'n vervolgafspraak voor komende week ingepland.
Arnout van Kempen
@Ronald, artikel 38 lid 2 onder a in combinatie met artikel 39 maakt die horde onneembaar voor me ben ik bang :)
Ik ben met je eens dat de NBA de vragen over de bestaansgrond van accountants zou moeten beantwoorden. Wat mij betreft VOOR aan beroepsprofielen kan worden begonnen.
Maar ik ben bang dat de eerlijkheid gebied te zeggen dat de NBA, en vroeger het NIvRA wel een klein beetje belang heeft bij de uitkomsten. De groep "accountants in business" is inmiddels de grootste groep leden. Of je die groep wel moet willen, op inhoudelijke gronden, is de vraag. Maar het is inmiddels vrijwel onmogelijk geworden ze er uit te zetten. Gevolg, al vele jaren houdt NIvRA, NBA, een vrij bizar betoog waarom AiB's toch echt bij de NBA horen. En wacht maar, het moment komt dat de NBA vindt dat it-auditors ook bij de NBA horen. Alsof er geen VRC, NOREA, ISACA, etcetera bestaan.
Ik ben echt heel positief over de NBA, uit loyaliteit naar mijn oude werkgever maar vooral op inhoud. Maar juist op dit punt ben ik er van overtuigd dat NBA-belang wint van inhoudelijke zuiverheid.
Maar los van de oorzaak, met jou constateer ik de oppervlakkigheid van de discussie, het ontbreken van fundamentele analyse.
En voorzover de AA kind van de Rotterdamse school is, en de RA van de Amsterdamse school, ben ik het op dat punt met je eens :)
Marcus Looijenga
Een interessant geluid, dat blijkt wel uit de reacties. Ik merk ook de 'kloof' tussen generaties op de werkvloer. Daar mogen we wel wat meer mee doen. Bijvoorbeeld beter begrijpen wat de gewenste impact is en hoe we die meer op de voorgrond kunnen trekken. Én dan de verbindende factor van 'trots' het werk laten doen.
Ronald Trouwen
@Arnout, allereerst, Artikel 3, lid 2 van het regelement van toelating van de NOREA geeft het bestuur de bevoegdheid een persoon toe te laten als gewoon lid op basis van bijzondere omstandigheden. Ik weet niet of de NBA eenzelfde mogelijkheid heeft, maar ik zou geen bezwaar maken als ze jou zouden voordragen 😊.
Ik kan je volledig volgen in de vraag “waar is de openbaar accountant voor?”, maar is dit niet wat de NBA (ogenschijnlijk) tracht te onderzoeken met het onderzoek naar de beroepsprofielen? Mijn grootste hekelpunt is dat deze discussie weinig diepgang lijkt te hebben momenteel. Maar dat zeg jij volgens mij met zoveel woorden.
Een coherent zelfbeeld is belangrijk voor een ieder, vanuit een mentaal stabiel perspectief. Een heldere visie op de reden waarom mensen openbaar accountant zijn gaat het beroep een hoop goed doen, zowel in de instroom, uitstroom als kwaliteit die we kunnen leveren. Maar hoe we dat moeten bewerkstelligen weet ik niet.
De verschuiving Assurance-provider / informatie-verstrekker, heb ik nog nooit zo bekeken, die ga ik even laten bezinken. Hoe verhoudt dit zich tot het klassieke onderscheid RA / AA?
Arnout van Kempen
@Ronald, ik weet ook niet zo zeker of anderen de details van een beroep moeten kennen om er waardering voor te hebben. Bevriende huisartsen hebben me wel eens uitgelegd waar 80% van hun werk uit bestaat, en ik was toch even de magie van dat beroep kwijt.
Nee, ik bedoel echt dat "we" (ik ben in Nederland geen accountant, alleen IT auditor, wel al een tijdje actief in de sector) ZELF niet goed lijken te weten waar de openbaar accountant nu eigenlijk precies voor is.
Zelfs een uiterst fundamentele discussie over de paradigma-shift die sluipenderwijs al jaren gaande is van assurance-provider naar informatie-verstrekker (zie de geheimhouding/transparantiediscussie) wordt simpelweg niet gevoerd in dit beroep. Althans niet waarneembaar op enige schaal. Marcel Pheijffer neemt een standpunt in. De NBA concludeert dat er eigenlijk niets aan de hand is, en dat was het weer. Terwijl de discussie de fundamenten van het openbare beroep raakt. Het lijkt niemand te deren.
Idem bij "de 53 maatregelen". De kritiek van, opnieuw, Marcel Pheijffer was dat een bak vol maatregelen verzinnen knap weinig betekent als je niet eerst een fundamentele probleem-analyse maakt.
Dat is een beetje de trend in dit beroep. Geen enkele fundamentele reflectie op wie we zijn, waartoe we er zijn, hoe we daar komen. Niet meer sinds Jules Muis zich daar nog actief mee bezig hield.
Complimenten aan Jules Muis natuurlijk, maar zijn analyses van de rol van de accountant zijn inmiddels ook alweer decennia (!) oud.
Ik denk dat trots iets te maken heeft met je werk goed doen, zeker. Maar ook met het hebben van een eigen visie op je toegevoegde waarde voor de maatschappij. Niet "we doen wat de wet vraagt en verder nog wat andere dingen". De wetgever geeft richting, maar codificeert ook de richting die het beroep kiest. En dan krijgen we een beroep dat prima wettelijk geborgd is EN waar je trots op kan zijn
Philip Elsas
Beste Ronald,
Je schrijft: ''...tijd voor zelfrealisatie. We willen impact maken! Als we het beroep…''. Die eerste ''We'' (met 'n hoofdletter) die slaat toch op de jongere generatie, zoals je stelt in de zin en de hele alinea die er aan voorafgaat? Die tweede ''we'' (met 'n kleine letter) en de ''we''-en daarna die slaan inderdaad op de hele beroepsgroep. Dus de ''we''-en lopen wat door elkaar heen (veelgemaakte fout). Ik verwees naar de ''We'' met 'n hoofdletter: dus de nieuwe generatie. Waarvoor je je uitspreekt. Prima toch?
Sorry dat je 'n bijtende ondertoon bespeurt, dat is zeker niet zo bedoeld. Wat ik bedoel is dat voor grotere impact – effectiviteitsverbetering voor 't beroep, met veel ROI – de lat hoger moet worden gelegd dan nu 't geval is. En om op dat niveau te komen dat daar 'n extra krachtsinspanning bij komt kijken. 'n Inspanning die juist vanuit NL geleverd kan worden.
En met de ''K'' van KPMG global bedoel ik de ''K'' uit 1987-1992 die toen voorop kwam te staan en helaas natuurlijk niet de ''K'' van vandaag de dag.
Ik zit in Franstalig Canada, in Gatineau, Québec, op 10 minuten afstand van Ottawa, dus qua tijd is 't hier 6 uur vroeger dan in NL. Ik heb je per email 'n uitnodiging gestuurd voor 'n gesprek: dat zal veel ophelderen!
Ronald Trouwen
@Philip Elsas, in volgorde. Met “we” bedoel ik alle accountants. Het beroep bestaat uit een hoop verschillende accountants die op hun eigen manier onderdeel zijn. Allen zijn belanghebbende bij een gezond beroep dat zich kan ontwikkelingen om ook nieuwe groepen accountants te faciliteren. Een taak (een hele leuke zelfs) voor iedereen, samen doen we dat.
Voorbehouden dat we er nog niet in persoon over hebben kunnen praten, maar ik meen een bijtende ondertoon te horen waar ik niet enthousiast van wordt. Het bevragen of “we” er wel voor willen werken en een quasi verwijt comforting mediocrity voor te staan? Ik ben veel, maar daar herken ik me niet in.
De impact die ik wil maken? Als je een concreet antwoord van me wil dan is mijn droom dat we nooit meer onzin opschrijven in de IT-sectie van een jaarrekeningcontrole, mijn persoonlijke ambitie. Daar zet ik me flink voor in.
Impact kent veel vormen, ik weet niet of het verder internationaliseren, of de “impact” van KPMG de soorten impact is waar ik aan zit te denken. De accountant fungeert als spreekbuis van het maatschappelijk verkeer. Wij zijn in de lead om het probleem van informatie asymmetrie te begeleiden, maar nooit de belanghebbende. Moeten wij (en dat praat ik even specifiek over de uitvoering van de wettelijke taak) het zijn “die de Nederlandse markt weer openbreekt”?
6 uur later of eerder? Over het algemeen ben ik goed bereikbaar van 10:00 – 14:00 CEST op werkdagen, r.trouwen@proxymemory.nl. Mogelijk dat ik je bedoeling niet goed heb opgevat, maar wat betreft Britste comedy, ik ben groot fan.
Ronald Trouwen
Gaaf om te zien dat er een debat is ontstaan
@Arnout, het grappige is, hoe minder goed iemand weet wat ik doe, hoe meer “onder de indruk” ze nog zijn van het registeraccountant schap. Misschien speelt hier voor mij ook een stukje schaamte, ik voel me niet verbonden met een deel van de beroepsgroep. Dan voelt de ‘eer’ te veel.
@Mike Peijen, het is inderdaad ook wel eens genoeg. Als we allemaal lekker ons werk doen, en niet een ondertoon van wanhoop in de centrale communicatie laten zien, dan komen we een stuk verder. Het beroep is een groot deel van zijn geloofwaardigheid kwijtgeraakt door 10 jaar over ethiek en cultuurverandering te spreken, maar het altijd na heeft gelaten echt iets te veranderen (met alle structurele incidenten als gevolg). Talk is cheap.
@Theo kaspers, ik ben het op onderdelen eens, maar de examenfraude (ik ben mij bewust van de semantische discussie) mag mijns inziens niet onderschat worden. En dan niet alleen de gebeurtenis, maar ook de reactie van de grote kantoren. Ik vraag mij wel af of de NBA de rol had moeten innemen waarvoor ze gekozen heeft.
@Joan Zielhuis Vos, goed gezegd!
@Alexander, misschien inderdaad de kerntaak van de ‘financial auditor’ voorop zetten in dit specifieke debat en de titel ‘accountant’ afstaan aan de mensen die vanuit ‘de business’ hun waarde dagelijks waarmaken, of de adviseurs die ze daarbij bijstaan. Mijn gevoel is ook wel dat we in de discussie veel bijvangst hebben omdat we ook zelf niet altijd helder hebben over wie we het hebben als we spreken over “de accountant”.
Ik probeer in de basis altijd eerst een probleem beter te leren kennen voordat ik een oplossing zoek, bij opnie’s ben ik minder streng voor mezelf. Het was misschien goed geweest als ik eerst meer had nagedacht over wat Trots is? Is trots wenselijk? Deugdelijk? Ik snap je positie @Jan Bouwens en ik ga die eens laten bezinken. Want wat is trots voor een mens persoonlijk? En wat is het maatschappelijke nut?
Alexander Vissers
@ Joan Zielhuis Vos: daar valt niets op af te dingen. Wat betreft de vergelijking, na God eerst de Pastoor, Kapelaan (en evt. de Diaken Arnout) de Dokter en de Notaris en dan de accountant. Dat erkennen gebiedt de bescheidenheid, accountant ken je plaats. @ Theo Kaspers: De NBA ontleent al meer dan een decennium haar bestaansrecht aan het in stand houden van de mythe dat er een structureel probleem bestaat met betrekking tot de wettelijke controle en het suggereren dat zij dat probleem kan oplossen. Daarmee gepaard gaan onwettige regelgeving en campagnes tegen accountants, bijvoorbeeld het rapport "wat anderen zeggen" (sic!) "In het publiek belang "of het voeren van de Kwartiermakers en vervolgens verwijzen naar het rapport van de Kwartiermakers. Alleen maar spin en retoriek. Twee maal heeft Kris Douma gezegd dat de NBA het beroep positief zou uitdragen maar de campagne tegen accountants wordt alleen maar erger. De NBA gaat niet dwars liggen bij kwaliteitsindicatoren maar omarmt deze uit eigenbelang. Terug naar de kern van de opinie: impact. Nederland is een vrij land, iedereen, ook een accountant, mag elke dag net zoveel impact maken als hij zelf wil. Alleen accountant kunnen wettelijke controles en AWB subsidie controles uitvoeren. Laat hen dan daaruit hun trots afleiden, gewoon professioneel controleren.
Joan Zielhuis Vos
Impact maken is je werk goed en integer doen en zo voor het maatschappelijk verkeer vertrouwen toevoegen met eigen zelfreflecties voor team en klant. Deze rol vraagt om trots in eigen kunnen en kan generaties verbinden.
Philip Elsas
Beste Ronald,
Je schrijft: ''...tijd voor zelfrealisatie. We willen impact maken! Als we het beroep populairder willen maken en de gemiddelde leeftijd op de ledenvergadering omlaag willen brengen, dan is het goed om die wens in gedachten te houden''. En met ''We'' bedoel je dan de jonge generatie auditors in NL.
Als deze observatie ''We willen impact maken!'' klopt is dat mooi. Want waar 'n wil is, is 'n weg. Hoeveel impact willen jullie maken? En hoeveel moeite willen en kunnen jullie daarvoor doen?
Arnout maakt hier in de kantlijn weer 'ns 'n interessant punt: ''...het unieke internationale accountantswezen van Nederland. Hij zei vrij letterlijk: het waren ABN en KPMG die de Nederlandse ondernemers Europa en de wereld in brachten!''
Voor 't maken van impact is 't goed om op Arnout's punt in te zoomen en te bedenken waar de ''K'' van KPMG vandaan komt. En waarom die ''K'' voorop kwam te staan. Niet alleen in NL, maar Global ! Een Nederlander voorop, vóór twee Anglo-Amerikanen en 'n Duitser? Dat was in 1987-1992, in de laatste grote consolidatiegolf.
Gaat dat nu weer gebeuren in de huidige grote consolidatiegolf? NL weer voorop in Global golf? Om te komen tot een krachtig beroep om trots op te zijn, wereldwijd, maar extra in NL?
Als de wil er is zijn er op de weg naar global impact drie stappen nodig:
1. Goed begrip van waar de eigen kracht van NL zit en waarom die kracht juist nodig is in de toekomst, niet alleen in NL maar globally.
2. Goed begrip waar de zwakheid zit in 't buitenland en waar medestanders in 't buitenland zijn te vinden, zowel met business cases als ook vakinhoudelijk.
3. Ability to execute. Met slimme inzet van 't internet: direct global.
Wanneer komt 'n call je goed uit? We hebben 6 uur tijdsverschil. Bespreken we wat voorbereidingen.
Als dit echter teveel impact is, is dat niet erg want comforting mediocrity is weliswaar niet iets om trots op te zijn maar toch ook aantrekkelijk:
https://www.youtube.com/watch?v=7x8SCeN9Q7c
Jules Muis
Accountantscontrole is examen afneming.
Wie de kwalijke gevolgen van samenzwering om de resultaten oneigenlijk te beïnvloeden bagatelliseert trekt de mat vanonder iedere controle waar we trots op willen zijn; in het eigen en publiek belang.
Theo Kaspers
Is trots niet een emotie, cognitief oordeel of quasi-gevoel?
Zuiverder is m.i. bewustzijn: wat neem ik waar, wat wil ik, wat kan ik toevoegen, wat willen mijn ziel en hart? Waar ontstaat flow/passie?
Is onze intentie en toegevoegde waarde voldoende concreet, zowel intern als extern? Staan we hier zelf voldoende bij stil? Belangrijke afnemer van de toegevoegde waarde van onze werkzaamheden is de samenleving, financieel in stand gehouden door Belastingdienst (BD). Wij zijn betrokken bij veel van de ongeveer € 1 mld. per kalenderdag die de BD heft en int.
Frame: hoe zou de samenleving eruit zien zonder de 21.000 actieve accountants? Kan Nederland zonder hen?
Lijdelijkheid Wat als de NBA zich bijvoorbeeld niet zo lijdelijk zou opstellen? Door bijvoorbeeld in de communicatie NIET mee te gaan met de zwaar overdreven en onjuiste term ‘examenfraude’. Is er bij de NBA in deze voldoende leiderschap? Dat vraagt toch om moed, kwetsbaarheid & concretisering van de toegevoegde waarde van de accountants? Is deze verantwoordelijkheid niet een van de belangrijkste taken voor de NBA/’het bureau’?
Waarom? Die concretisering van zelfbewustzijn, -reflectie, -waardering en -respect kan ook gebruikt worden voor a) de werving; b) de communicatie als beroepsgroep met de samenleving & toezichthouders; c) differentiatie: er zijn wat rotte appels, er worden fouten gemaakt. Dan kunnen we met overtuiging stellen dat meer dan 95% van de accountants deugt.
Wat helpt accountants dan wel? Ideetjes: 1. Andere prioritering van onze aandacht/focus. 2. Het aanbod van Arnout kan gebruikt worden. 3. Je kunt het middels een enquête vragen aan de leden. 4. Het vragen aan alle organisaties die integer/te goeder trouw zijn en het lastig vinden om een accountant te vinden. 5. Exit-interviews zijn in het beroepsleven gebruikelijk en zijn leerzaam. Alle accountants die zich uitschrijven of overstappen naar ’n andere categorie vragen om reflectie op hun toegevoegde waarde als accountant.
Theo Kaspers
Aandacht, zelfreflectie en zelfcompassie zijn dan voor mij belangrijk.
Mike Peijen
@Arnout, top! Ik kijk ernaar uit: positieve verhalen van mensen die dagelijks van onze diensten gebruik maken en onder woorden kunnen brengen waarom ze blij met ons en ons werk zijn. Die vanuit hun perspectief naar ons beroep kijken en waarderen wat we doen. Dan wordt vakliteratuur lezen tijdens de zomervakantie een feestje!
Arnout van Kempen
@Mike, ik ga een voorstel bij de redactie doen. Naar mijn gevoel zit hier iets moois.
Mike Peijen
Beste Arnout, het lijkt me een verademing om van 10 niet-accountants te vernemen waarom accountants cruciaal zijn voor onze economie. Ik ben wel een beetje klaar al het navelstaren van NBA-collega's die meer klagen over het beroep (regeldruk, examenfraude blablabla) dan dat ze trots zijn op hetgeen ze dagelijks doen. Of niet per se trots, maar er in ieder geval zin in hebben om elke dag als accountant aan de slag te gaan.
Jan Bouwens
Het controlerend accountant mag nee MOET inderdaad trots zijn op het resultaat van haar/zijn/hun werk. Het resultaat bestaat er uit dat de gebruiker van de financiële verslagen van een organisatie er beter op kan vertrouwen dat de door de organisatie gepresenteerde cijfers en uitspraken correcter zijn dan zonder het werk van de accountant. Waar ben je dan trots op? Je bent er trots op dat dankzij jouw werk het vertrouwen tussen de belanghebbenden wordt gevoed, waardoor er een grotere kans bestaat dat zij met elkaar in zee gaan (impliciet of expliciet contract). Wat accountants leveren is vertrouwen en door moet men trots op zijn. Als accountants -zoals Arnout aangaf- de bijdrage van hun werk sterk betwijfelen dan ligt dat een hunzelf en niemand ander. Deze accountants waren of te zacht was in de gesprekken met de auditee bij de opstelling van de audit engagement (scope en hoeveelheid werk) of kozen er zelf voor te weinig werk te doen of een combinatie van die twee. Inderdaad wat de accountants in het voorbeeld illustreren is een volstrekt onbegrip van wat het werk van de accountant inhoudt!
Arnout van Kempen
Ooit hoorde ik een bankier van de Rabobank, na zichtbaar groeiende irritatie over accountants die elkaar zaten te vertellen hoe onbelangrijk accountants wel zijn, en hoe weinig ze toevoegen etc, met passie uitleggen hoe de Nederlandse wederopbouw (hij was niet de allerjongste) gestut was door twee verschijnselen: het unieke internationale bankwezen van Nederland, en het unieke internationale accountantswezen van Nederland. Hij zei vrij letterlijk: het waren ABN en KPMG die de Nederlandse ondernemers Europa en de wereld in brachten!
Of dat waar is weet ik niet. Wat ik wel weet is hoe verbijsterend ik het vond om het totale gebrek aan trots te zien bij de aanwezige accountants. En ik ga niet zo onaardig zijn te vertellen wie dat waren, maar bepaald zwaargewichten van het beroep.
Ik merk dat heel veel accountants nauwelijks trots op het beroep zijn, maar zelfs vaak opmerkelijk veel slechter de relevantie van hun werk kunnen uitleggen dan journalisten, advocaten, notarissen, artsen, loodgieters, dakdekkers, en ga zo maar door.
"Nederland rekent op zijn accountants" was ooit de slogan. "Zo, nu weet je wat een accountant doet" was er ook zo een.
Maar misschien moet de beroepsgroep vooral zelf eens tijd steken in de vraag "Waartoe zijn wij op aarde?"
Want het lukt mij zonder enige moeite tien professionals te vinden die kunnen uitleggen waarom accountants van cruciaal belang zijn voor onze economie. En gek genoeg zijn dat tien niet-accountants.
R. Constancia
Mooi geschreven. Als er meer mensen zijn die zo denken, dan is er nog hoop.
Trots nog niet maar wel zin om er naartoe te werken.
Alexander Vissers
Als je impact wilt maken moet je vooral een ander beroep kiezen. Een partijdig beroep. Als je aanleg hebt voor neutraliteit en je je niet te goed voelt om zorgvuldig te werken in de wettelijke controle of als je er plezier in hebt advies en ondersteuning te leveren als AA accountant aan ondernemers dan is het beroep van accountant een rationele keuze. Impact maken is politiek, daar moeten accountants zich verre van houden. Wat betreft die trots, als de NBA eens ophoudt met stemming makerij tegen accountants op dit forum en daarbuiten is al veel gewonnen. En trots zijn op de daden van een ander is niet erg zinvol, het tuchtrecht heeft altijd al bestaan sinds de Wet op de Registeraccountants en er zullen altijd accountants zijn die fouten maken, daar kun je je eigenwaarde niet door laten beïnvloeden.
Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.
Aanmelden nieuwsbrief
Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.
