DISCUSSIE Opinie

De kracht van willekeur

Om als toezichthouder uitspraken te kunnen doen over controlekwaliteit is een bepaalde steekproefomvang nodig, meent Tjibbe Bosman.

Tjibbe Bosman

Willekeur is noodzakelijk om zekerheid te verkrijgen. Ook voorkomt willekeur discussie achteraf. Ik pleit er voor dat elk accountantsdossier een redelijke kans heeft om door een interne of externe inspectie te worden geselecteerd. Toezicht op de dossierkwaliteit is een relatief dure maar krachtige kwaliteitsprikkel (Fung, Raman & Zhu 2017) en is mijns inziens ook nodig om tot een uitspraak over de kwaliteit van de dossiers van de beroepsgroep als geheel te komen.

Volledige en geschikte populatie

Om deze zekerheid te verkrijgen weet elke (assistent-)accountant dat het allereerst nodig is om over een volledige en geschikte populatie te beschikken. De olifant in de kamer is echter dat deze populatie op individueel organisatieniveau voor de Nederlandse verplichte wettelijke controles niet volledig in beeld lijkt. Zowel de NBA als de AFM lijkt zo'n database met alle twintigduizend wettelijke controles niet te hebben en dit zie ik als problematisch. Zoals Hanzo van Beusekom van de AFM in het rondetafelgesprek met de Tweede Kamer aangaf: ook de AFM heeft meer en betere data over de accountantsmarkt nodig.

In het huidige systeem wordt een jaarrekening van een controle- en deponeringsplichtige rechtspersoon zonder accountantsverklaring niet geweigerd of (actief) opgevolgd door de KvK of het bureau economisch toezicht. Sterker nog, een niet gering aantal ondernemingen vergeet zelfs de accountantsverklaring te deponeren. Wie beschermt het maatschappelijk verkeer tegen de nadelige gevolgen van het niet-naleven van de controleplicht? Hopen dat de curator in geval van faillissement alsnog iets gaat doen aan damage control en het op de bestuurders verhaalt?

Ik geloof dat de enige logische keuze is om de AFM toezicht te laten houden op het handelsregister. De in het handelsregister gedeponeerde stukken zijn immers dat wat de jaarrekeninggebruiker te zien krijgt en waarop de gebruiker ook zou mogen vertrouwen.

Willekeur

Een gebrek aan willekeur werd pijnlijk zichtbaar in het stealing the exam schandaal. De lijst met accountantscontroles die de PCAOB bij KPMG US zou gaan inspecteren, leek al lang bekend en werd doorgespeeld aan de gecontroleerde organisatie. De PCAOB heeft academic fellows die onder eigen verantwoordelijkheid en naam onderzoek doen naar onder andere de inspecties van controledossiers door de PCAOB en de interne inspecties van de kantoren. Opmerkelijk genoeg lijken de interne inspecties van de accountantskantoren in de VS goed voorspelbaar voor de geïnspecteerde audit partners. Audit partners lijken van te voren al goed te kunnen anticiperen op welke dossiers geselecteerd worden en passen hun gedrag hier op aan (Aobdia & Petacchi, 2020). Dit lijkt onwenselijk voor de effectiviteit van het kwaliteitsbeheersingssysteem.

Vergelijkbaar Nederlands onderzoek is mij hier nog niet bekend. Wat we in Nederland wel doen is klagen dat de AFM alleen dossiers selecteert, waarvan ze al een sterk vermoeden heeft dat er iets zou kunnen worden gevonden. Het doen van een representatieve steekproef naast een bepaalde risicoselectie is mijn inziens noodzakelijk en voorkomt geklaag achteraf over biased samples.

Steekproefomvang

Om uitspraken te kunnen doen is een bepaalde steekproefomvang nodig. Elke drie jaar tien controledossiers van een accountantsorganisatie selecteren die in diezelfde periode meer dan vijfduizend wettelijke controles heeft gedaan is niet uit te leggen. Er is dus meer inzicht in meer accountantsdossiers nodig. Dat brengt ons bij de vraag hoe lang een dossierinspectie redelijkerwijze mag duren. Als de obk'er tijdens het uitvoeren van de opdracht aan circa twaalf tot twintig uur voldoende heeft voor een opdracht, waarom zou een ervaren interne of externe inspecteur aan het dubbele hiervan dan geen genoeg hebben? Het dossier is immers al geschreven, wat niet is gedocumenteerd is niet gedaan en anders dan de okb’er staat de inspecteur niet in constante afstemming met het team over verschillende versies van de jaarrekening; deze is ten tijde van de inspectie al vastgesteld.

Wat zou zo’n inspectie mogen kosten? Als we rekenen met een commercieel uurtarief voor een ervaren registeraccountant, inclusief opslagen voor overhead, van circa € 250 en veertig uur per dossier, dan zou een inspectie dus circa € 10.000 mogen kosten. Dat betekent dat de AFM van het aangevraagde jaarlijkse budget van € 5.1 miljoen jaarlijks circa 510 controledossiers extra zou moeten kunnen inspecteren. Dat lijkt me een betere steekproefomvang om echt een uitspraak over de kwaliteit als geheel (twintigduizend wettelijke controles) te kunnen doen en significant hoger dan het huidige aantal inspecties.

Ik verheug me op uw reacties.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Dr. WP Tjibbe Bosman RA is universitair docent auditing aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

Gerelateerd

8 reacties

Tjibbe Bosman

Accountantscontrole is een “credence good”, de kwaliteit van de dienst kan door de koper zelfs na aankoop slechts tegen hoge kosten worden achterhaald. Hierdoor ontstaan risico’s op het leveren van onvoldoende kwaliteit (Causholli & Knechel, 2012 https://meridian.allenpress.com/accounting-horizons/article-abstract/26/4/631/52950) daarom heeft het accountantsberoep een toezichthouder nodig.

@Arnout: Ik denk dat vanuit alle individuele spelers en hun beleid beredeneerd de huidige situatie logisch is. De AFM kijkt naar kwaliteitsbeheersingssystemen, het bureau economisch toezicht wil geen “regeldruk” voor ondernemers, de KVK is verplicht de deponeringen te accepteren zoals deze worden aangeleverd en de NBA wil haar leden niet meer administratieve druk opleggen dan ze al hebben.

Maar wie beschermd het maatschappelijk verkeer tegen het niet- of kwalitatief onvoldoende naleven van de wettelijke controleplicht?

Hoe weten de AFM en de accountantsorganisaties dat alle wettelijke controles in beeld zijn (volledige en geschikte populatie) als onderdeel van het kwaliteitsbeheersingssysteem? Hoe weet de AFM dat accountantsorganisaties die hier geen vergunning voor hebben geen wettelijke controles uitvoeren? Jaarrekening-gebruikers mogen toch op de informatie in het handelsregister vertrouwen?

We stellen volgens mij samen vast dat er op dit moment niemand zekerheid geeft over de (controledossier)-kwaliteit als geheel. Hier lijkt gezien alle politieke discussies vanuit het maatschappelijk verkeer wel behoefte naar te zijn, als onafhankelijke partij lijkt me de AFM hier wel geschikt voor.

Jan Weezenberg

@Frans Kersten 1 Oktober 2020

Geachte Heer Kersten,

Het vervangen van de keuzerichtingen door een afstudeeropdracht/-scriptie is destijds inderdaad een bewuste keuze geweest, niet van de vormgevers van de NIvRA-opleiding, maar van het Algemeen Bestuur Onderwijs.

Dat Bestuur vond het noodzakelijk dat de opleiding een meer "wetenschappelijke
uitstraling " moest hebben en wilde niet onderkennen dat de NIVRA opleiding niet meer dan een uitstekende beroepsopleiding was.

De onderwijs commissies per van onderkenden dat wel en ontwierpen een mooi pakket van praktijk gerichte keuzerichtingen, zoals Voortgezette Bedrijfseconomie Kwantitatieve methoden, Fiscale zaken.
En niet te vergeten de geweldige meerdaagse inhouse slotcasus NIRVANA.

Kennis is macht
De "macht "heeft geen kennis,
Maar mag wel zeggen hoe het moet.

Allemaal met de beste bedoelingen, geen kwaad woord daarover, maar wel een gemiste kans.


Vriendelijke groet,
Jan Weezenberg

Arnout van Kempen

Geachte heer Kersten, daar hebt u gelijk in MITS de AFM assurance zou geven. Dat doet ze dan ook niet, het is ook niet de rol van een toezichthouder.

Wat de AFM wel moet doen is normen formuleren en toezien op naleving. Met dank aan EY, PwC en de rechter weten we dat daar nog wat te winnen is.

Frans Kersten

Geachte heer Van Kempen,
U stelt "2. AFM houdt toezicht op die kwaliteitsstelsels". Bij mij komen dan direct de termen "opzet, bestaan en werking" naar boven. Hierbij past het om vast te leggen welke en hoeveel waarnemingen op controledossiers nodig zijn om een voldoende uitspraak te doen over de werking van het kwaliteitsstelsel.

@De heer Weezenberg: Ik heb destijds de Keuzerichting AO met veel plezier doorlopen. Of deze geruisloos is verdwenen durf ik niet te zeggen. Ik neem aan dat het vervangen van de keuzerichtingen door een afstudeeropdracht/-scriptie destijds een bewuste keuze is geweest van de vormgevers van de NIvRA-opleiding.

Jan Weezenberg

@Arnout van Kempen 30 September 2020

Geachte Heer van Kempen,
U schrijft
"Gegevens waarop geen beslissingen worden genomen door gebruikers zijn volgens mijn begrip van AO/BIV nadrukkelijk GEEN informatie"
Klopt.

Bij de Open Universiteit heb ik destijds een cursus gemaakt met de veelzeggende titel "Voortgezette
Adm. Organisatie, Starreveld voorbij "

Daarin ook een module "Bepaling van informatiebehoefte" met een toelichting waar die op is gebaseerd, plus een uitgebreide beschrijving van methoden van informatie behoefte analyse.

Dan komt daarna nog het het formuleren van functionele specificaties voor te ontwikkelen systemen .

In aansluiting daarop wordt gevraagd
-voorziet de voorgestelde
informatie aan de beschreven informatiebehoefte ?

-is de informatieproductie
uitvoerbaar tegen aanvaardbare
kosten?

-brengt het voorgestelde systeem
geen onredelijke belasting voor
de a.s. gebruikersorganisatie
met zich ?

Ziehier een quasi-wetenschappelijke onderbouwing van Uw op gezond verstand gebaseerde conclusie.

Onder de zgn. SWIFT-regeling konden NIVRA-studenten het cursusmateriaal tegen papierprijs aanschaffen t.b.v. hun eigen opleidingen .

Met name leek me dit zinvol voor de prachtige Keuzerichting Voortgezette Adm. Organisatie, die geruisloos uit het totaalprogramma werd verwijderd....

Is dit een redelijk antwoord op Uw vraag?
Of slechts een aanzet tot het vinden van een antwoord ?

Tenslotte een uitspraak van een bevriende organisatie adviseur
"Je kunt een dorstig paard bij de rand van een meertje brengen..
Maar je hebt pas wat bereikt als je het paard hebt geleerd op zijn rug naar de overkant te zwemmen"


Vriendelijke groet,
Jan Weezenberg










Arnout van Kempen

Geachte heer Weezenberg,

Het is nog maar de vraag of aan een dergelijke vorm van toezicht wel behoefte bestaat. Tot op de dag van vandaag is het stelsel:

1. Accountant functioneert binnen context van een kwaliteitsstelsel van vergunninghoudende accountantsorganisatie
2. AFM houdt toezicht op die kwaliteitsstelsels
3. Idem voor niet vergunningsplichtig activiteiten via NVKS en NBA
4. Bij vermeend falen van een individuele accountant cq een vermeend onvoldoende dossier beoordeelt de Accountantskamer de casus, met beroep bij CBB.

Dit stelsel is sluitend voor de kwaliteit, maar geeft aan de buitenwereld geen relevante informatie over die kwaliteit. Rapportages van de AFM wekken bij lezers kennelijk wel soms die indruk, maar de AFM zelf weerspreekt dat stelselmatig, en terecht.

Op grond van het CTA-rapport is door de Minister/Kwartiermakers wel een behoefte gesignaleerd aan informatie over de kwaliteit van accountants(organisaties) maar of dat ook een uitspraak over de populatie “wettelijke controledossiers” betreft, is mij niet zo duidelijk.

Gegevens waarop geen beslissingen worden genomen door gebruikers zijn volgens mijn begrip van AO/BIV nadrukkelijk GEEN informatie.

Tjibbe heeft gelijk over hoe dergelijke gegevens tot stand kunnen komen, maar dan blijft de vraag of iemand die informatie wel wil hebben. Ik ken daar het antwoord (nog) niet op.

Jan Weezenberg

@Arnout van Kempen 30 September 2020

Geachte Heer van Kempen

U schrijft:
"Ik waag zelfs te betwijfelen of de AFM daar de benodigde ervaring en deskundigheid voor heeft. De AFM is nadrukkelijk GEEN toezichthouder op de kwaliteit van controles of dossiers"

Mijn vraag:

*Als dergelijke controles noodzakelijk worden geacht, moet er ook een toezichthouder zijn...

*En dat toezicht ook moet worden georganiseerd en uitgevoerd...

* wie heeft daar de benodigde ervaring en deskundigheid voor en niet te vergeten voldoende capaciteit ?

Ik heb ooit voor accountants een tafelrede gehouden met de titel "De betekenis van de twijfel voor de zekerheid "

Ik twijfel ook hier.

Wie en hoe het moet met de zekerheid moet nog blijken.

Vriendelijke groet,
Jan Weezenberg










Arnout van Kempen

In de Wta is nooit beoogd een uitspraak te doen over “de controlekwaliteit” door de AFM, zomin als de wegenverkeerswet aan de politie vraagt uitspraken te doen over de kwaliteit van verkeersdeelname in Nederland.

Het is in dat licht begrijpelijk dat de Minister zich laat informeren over de anekdotisch gefundeerde opvattingen van de AFM, maar niet dat dergelijke uitspraken als al te gezaghebbend worden behandeld. Dat is niet onaardig voor de AFM, dat is gevolg van haar wettelijke opdracht.

Waar de AFM wel uitspraken over had moeten doen, aldus ook de rechter tot vier keer toe, is over nadere normen voor kwaliteitsbeheersingssystemen. Van dergelijke beleidsuitingen is echter geen sprake en dus kan de AFM daar ook geen uitspraken over doen. Althans, niet op individueel niveau (de rechter!), kennelijk wel vrij probleemloos op sectoraal niveau (Tweede Kamer).

De oproep van Tjibbe onderschrijf ik voor 99%. Alleen is het een, wat mij betreft, serieuze misvatting te denken dat de AFM de geëigende partij is voor dit soort onderzoek. Ik waag zelfs te betwijfelen of de AFM daar de benodigde ervaring en deskundigheid voor heeft. De AFM is nadrukkelijk GEEN toezichthouder op de kwaliteit van controles of dossiers, maar op kwaliteitsbeheersingsystemen. Daar ligt haar deskundigheid, daar ligt haar wettelijke taak en daar ligt haar toegevoegde waarde voor het systeem.

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.