Jan-Pieter Bos werd door gelukkige familieomstandigheden tijdelijk uit zijn dagelijkse werkritme gehaald. Een bericht op LinkedIn hielp om weer terug te komen.
Discussie ColumnLucht en leegte
"Lucht en leegte, alles is leegte." Het zijn de eerste woorden waarmee Bijbelboek Prediker begint. Als protestant ken ik deze woorden goed. Ik ben een periode out-of-office geweest vanwege, gelukkig, mooie omstandigheden. Eind februari mocht ik voor de derde keer vader worden. Rijkere momenten dan nieuw leven geboren zien worden, zijn er niet in het leven. Vanwege de geboorte van onze zoon was ik tijdelijk afwezig. Een periode waarin ik niet bezig ben geweest met werk en waarin mijn focus lag op het gezin. In de tijd voor en na de geboorte mochten mijn vrouw en ik ervaren hoe goed de medische zorg in Nederland is en ook hoe hard er wordt gewerkt om voor nieuw leven te zorgen. De gedachte kwam gewoon even in mij op: "Mijn werk stelt ten opzichte van zorgen voor nieuw, kwetsbaar leven toch maar weinig voor." De woorden van Prediker kwamen in mij op. Lucht en leegte. Maar door een post op LinkedIn zag ik in wat de toegevoegde waarde van ons beroep is. Wij leveren geen medische zorg maar economische zorg, door vertrouwen toe te voegen aan verslaggeving en administratieve verwerking. Dit vertrouwen is toegevoegde waarde, want gebruikers hechten waarde aan onze betrokkenheid.
Waarom bekroop mij het gevoel van lucht en leegte? Dat kwam doordat ik uit mijn dagelijkse ritme werd gehaald. Ik was thuis in het gezin nodig en werk was even niet belangrijk. Omdat voor onze zoon meer zorg nodig was, zag ik hoe goed onze zorgverleners zijn. Ik zag de gepassioneerde inzet van het zorgpersoneel dat zich dag en nacht, zeven dagen in de week, inzet voor de zorg van moeders en hun baby's. Dat inspireerde me. Zij dragen iets wezenlijks bij aan de maatschappij.
Iedereen wil van waarde zijn voor de maatschappij. Het werk dat je doet wil je niet alleen leuk vinden of er een goede boterham mee verdienen, het moet nuttig zijn. Juist met het nut van ons beroep tobde ik, nadat ik mijn werkzaamheden weer ging oppakken. Totdat ik op LinkedIn die post zag over het vertrouwen dat wij als accountants geven aan gebruikers van een samengestelde jaarrekening. In de post werd door de auteur een bruggetje gemaakt naar 'zekerheid', waarvan hij al duidelijk aangaf dat een accountant dit niet geeft bij een samenstellingsverklaring. Maar de betrokkenheid van de accountant geeft de gebruiker vertrouwen. Omdat het van de accountant komt.
Of je nou werkzaam bent als openbaar accountant in de audit- of samenstelpraktijk; of als accountant in business bij een organisatie of opleidingsinstelling; of als overheidsaccountant bij de Belastingdienst: wij geven vertrouwen. Dat is een vorm van economische zorg. Geen economie rendeert zonder vertrouwen. Kijk maar naar het effect op de beurs als een president heffingen invoert die de economie raken. De koersen dalen direct, omdat het vertrouwen van de belegger daalt. Dat onze betrokkenheid vertrouwen geeft aan een rapportage of informatie, is toegevoegde waarde.
En nee, wij redden er geen levens mee of lossen het klimaatprobleem er niet mee op. Als je dat wel wilt, dan moet je een ander beroep kiezen. Maar ons werk afdoen als lucht en leegte is te kort door de bocht. De welvaart die wij nu hebben, waaronder de goede medische zorg, is mede ontstaan door vertrouwen in de economie. Zolang gebruikers vertrouwen op informatie omdat de accountant hierbij betrokken is en daardoor beslissingen durven nemen die voor economische groei zorgen, leveren wij toegevoegde waarde aan een gezonde economie.
De post op LinkedIn was voor mij even hét steuntje in de rug wat ik nodig had om terug in mijn dagelijkse ritme te komen. Ik ben mij bewust wat de toegevoegde waarde van ons beroep is en lever deze dagelijks door goed en integer werk. Maar wel nadat ik mijn zorgplicht richting mijn gezin ben nagekomen.