Arjan Brouwer

De duurzaamheidsrichtlijn CSRD leidt tot nieuwe vraagstukken, bijvoorbeeld over de bewoordingen van de controleverklaring en de wijze waarop accountants moeten rapporteren over afwijkingen en omissies, aldus Arjan Brouwer. Deel 1 van een tweeluik.

Discussie Column

Een kwestie van principes (1)

US GAAP is 'rules-based', IFRS is 'principles-based'. In de Verenigde Staten toetst de accountant of de jaarrekening is opgesteld in overeenstemming met de regels, in Nederland of de jaarrekening een getrouw beeld (true and fair view) geeft.

Hoewel de praktijk iets genuanceerder is, zullen veel accountants op enig moment het verschil tussen de Nederlandse principles-based- en de Amerikaanse rules-based-aanpak, en de impact daarvan, hebben meegekregen. Soms wordt wat meewarig gesproken over die Amerikanen, die voor iedere situatie weer een nieuwe regel maken omdat ze niet in principes denken. De mythe van de Amerikaanse vrouw die haar hond in de magnetron deed om hem te drogen en vervolgens een forse schadevergoeding kreeg, omdat nergens in de gebruiksaanwijzing stond dat dat niet kon, komt dan ook al snel weer op tafel.

Maar heeft het conceptuele onderscheid nu echt een belangrijke praktische betekenis? Gewezen wordt vaak op het 'true and fair view override'. Zowel de Nederlandse wet (art. 2:362 lid 4) als IAS 1.19 vereisen dat het bestuur afwijkt van de specifieke regels als dat noodzakelijk is voor het inzicht. Oftewel, als de jaarrekening misleidend zou zijn wanneer de regels worden gevolgd. Dat vereist een bewuste afweging en conclusie over het getrouwe beeld van de jaarrekening en dat heeft betekenis. Het bestuur van de onderneming kan zich niet alleen verschuilen achter het feit dat de regels zijn gevolgd.

Aan de andere kant is het toepassen van deze true and fair view override-bepaling zeldzamer dan een wilde flamingo in Nederland (ja, ze komen echt voor). Vooral omdat een onderneming die hier een beroep op wil doen, dat meestal doet omdat het toepassen van de standaarden tot een minder welgevallige uitkomst leidt en niet omdat er een noodzaak bestaat in verband met het getrouwe beeld van de jaarrekening. Om die reden staan accountants dit zelden toe.

Henk Langendijk noemde het in zijn afscheidsrede zelfs een practical joke om te spreken over principle based-verslaggeving in het geval van IFRS en in mindere mate de Richtlijnen voor de Jaarverslaggeving. De standaarden, 'application guidance' en 'illustrative examples' beslaan inmiddels zoveel pagina's dat voor de meeste situaties de verwerking toch wel in detail is voorgeschreven.

Recent is een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan deze discussie. Op grond van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) en het concept implementatiebesluit, rapporteert een onderneming haar duurzaamheidsinformatie namelijk "overeenkomstig de vastgestelde duurzaamheidsrapporteringsstandaarden". De accountant geeft op grond van de CSRD bovendien een "opinion (…..) as regards the compliance of the sustainability reporting with the requirements of this Directive, including the compliance of the sustainability reporting with the sustainability reporting standards". Dat lijkt verdacht veel op een compliance-framework. Europese duurzaamheidsverslagging op Amerikaanse leest geschoeid. Dat is pas echt een practical joke, om in de termen van Henk Langendijk te blijven.

Het leidt tot vraagstukken over bijvoorbeeld de bewoordingen van de controleverklaring en de wijze waarop accountants moeten rapporteren over geconstateerde afwijkingen en omissies. Accountants zijn hiermee aan de slag gegaan en de discussie hierover gonst rond in de sector. Dat heeft de Europese Commissie ook opgepikt; in augustus publiceerde ze een (draft) serie frequently asked questions (FAQ) over de CSRD, waarin bij vraag 70 wordt aangegeven dat "the assurance providers are expected to perform procedures that enable them to conclude that no matter has come to their attention to cause them to believe that the information included in the sustainability statement is not fairly presented, in all material respects (…..)".

Hoewel het volledige antwoord van de FAQ niet helemaal eenduidig is, lijkt dit toch  verdacht veel op een true and fair view-framework. Al dan niet consistent met de wettekst zelf. En al dan niet consistent met de vereisten zoals die voor het bestuur van de rapporterende onderneming gelden. Ik ben nog geen FAQ tegengekomen die van het bestuur vereist dat ze ook expliciet verklaart over de true and fair view van het CSRD-verslag.

Deze nieuwe uitleg heeft in ieder geval een aantal formele implicaties, waarvan de lokale wetgevers en accountants moeten bepalen of en hoe zij dit moeten verwerken  in de wetgeving, assurance-programma's en -verklaringen. Met het risico dat dit tot inconsistenties leidt in de wijze waarop de CSRD in de verschillende landen wordt geïmplementeerd. Of de materiële betekenis groot is binnen standaarden waar de dubbele materialiteitsanalyse bepalend is voor de te rapporteren informatie en waarin faithful representation een belangrijk kwalitatief kenmerk is, bespreek ik in een volgende column.

Wat vindt u van deze column?

Reageer

Arjan Brouwer is partner bij PwC en hoogleraar externe verslaggeving aan de VU Amsterdam.

Gerelateerd

6 reacties

Alexander Vissers

Verder:Henk Langendijk heeft natuurlijk gelijk met 1000 pagina's A4 om het te bewijzen. De RJ moeten van tafel, hadden er nooit mogen komen. Het gaat in de Q&A verder niet om "true and fair view" maar om niet geen "true and fair presentation" weergave niet beeld. Om af te sluiten enig perspectief ten aanzien van het zogenaamde "getrouwe beeld" en "inzicht in resultaat vermogen en liquiditeit" en "principles based". In Nederland en de EU mogen middelgrote ondernemingen en dat is de bulk van de gecontroleerde ondernemingen een jaarrekening opstellen die in het geheel geen inzicht in wat dan ook geeft. Zelfs de omzet hoeft niet in de jaarrekening getoond te worden. De balans en winst- en verliesrekening mogen gecomprimeerd worden tot vrijwel nietszeggend overzichten. Voor de openbaarmaking mag dan nog verder gecomprimeerd worden. art. 362 lid 4 is een pervertering van de "in uitzonderlijk gevallen" exceptie uit de Richtlijn. De EU moet zo spoedig mogelijk een standaard voor de CSRD assurance goedkeuren zodat iedereen weet waar hij aan toe is, of, beter nog de richtlijn intrekken. En, er is nog steeds geen wet in Nederland! De EU is (nu al) met een inbreukprocedure begonnen.

Alexander Vissers

@Gert Peter den Hollander: Helemaal waar, Nederland heeft de uitzondering uit de Richtlijn tot norm verheven met "volgens de normen die in het maatschappelijk verkeer aanvaardbaar worden geacht". En daarmee ook nog eens de weg voor de Richtlijnen voor de jaarverslaggeving geplaveid die de rechter daarop verder in het zadel heeft geholpen! Ik heb de Minister daar op gewezen. Misschien toch maar gewoon een Commissieklacht indienen? Inhoudelijk terug naar het getrouwe beeld. Dit is een uitvinding uit de Angelsaksische wereld die daarbuiten eigenlijk alleen in Nederland weerklank heeft gevonden. Dat het "getrouwe beeld", "true and fair view" in de Richtlijn is gecodificeerd heeft op het Europese vasteland nooit enige consequentie gehad buiten Nederland. In in de jaren 80 van de vorige in de VS als betekenisloze utopie afgedankt. In het VK en Nederland pruttelt het nog na maar uitsluitend in discussies niet in de praktijk, hoe ook? Weg ermee! De CSRD, lees hem en huiver! De gedachte de rapportage een beeld, laat staan een getrouw beeld kan weergeven -van wat?- een beeld van de toekomst? De EU moet een flinke ruk aan de teugels krijgen, opgericht voor de vrije markt perverteert de EU door inmenging in de bedrijfsvoering. Een uniforme standaard voor rapportage prima, vrijwillig toe te passen. Overigens bewijzen de koersen van de petroleummaatschappijen dat het hele CSRD beleggers gestolen kan worden.

Gert-Peter den Hollander RA

Brouwer is bezorgd over de kwaliteit van de implementatie van de Europese CSRD-richtlijnen in Titel 9 (een zorg die ook is geuit door de Gecombineerde Commissie Vennootschapsrecht (GCV), al in sep. en dec. 2023, en meer recent door Steven Hijink), en die zorg is terecht gezien het slechte trackrecord van de Nederlandse wetgever als het gaat om het juist (en tijdig) overnemen van Europese richtlijnen in Titel 9. Centraal zou moeten staan dat de norm duidelijk is gedefinieerd in Titel 9, maar juist daar zwijgt Titel 9, door te spreken over niet gedefinieerde ‘algemeen aanvaardbare normen’ (een term die dateert uit de jaren 70), terwijl art. 4 lid 2 van de richtlijn die normen gedetailleerd weergeeft: ‘De jaarlijkse financiële overzichten worden duidelijk en overeenkomstig de bepalingen van deze richtlijn opgesteld.’ Op dit punt voldoet Titel 9 al 40 jaar niet aan de EU-richtlijn. Opmerkelijk dat accountants en juristen (anders dan de GCV) daar al die tijd nooit een punt van discussie van hebben gemaakt. Weinig principieel wat mij betreft, en daar mogen accountants wel eens wat kritischer naar zichzelf kijken. Wellicht dat daar anno 2024 een keer verandering in komt. Beter laat dan nooit!

Hopelijk dat de wetgever tav de CSRD-implementatie zijn huiswerk beter doet, maar de eerste tekenen zijn niet veelbelovend: de implementatie-deadline van 6 juli 2024 is niet gehaald, hoewel die datum al in dec. 2022 bekend was. Een valse start wat mij betreft, die niet in het publiek belang is.

Annette Houwaart-Nonhof

Belangrijk kernpunt dat Arjan hier maakt.

Gelukkig is het nog een draft van de FAQ en kan het hopelijk nog worden geadresseerd. Een accountant kan eigenlijk niet oordelen zonder heldere norm. Compliance stelsel of True Fair View zijn verschillende concepten. Als een toelichting van de norm dan ruis creëert staat de deur open voor verwarring en ge-/misbruik. De kans ligt er nu om het fundament voor de komende jaren goed te leggen. Dat sommigen wellicht sneller willen is begrijpelijk, maar via een FAQ iets forceren, waar het gezien dit artikel een beetje op lijkt, is natuurlijk niet de geëigende weg en kan op den duur juist contraproductief werken.

Alexander Vissers

Beste Arjan,
art 362 Lid 2 BW2 is in strijd met het Unierecht, dat laat geen ruimte voor normen die in het maatschappelijk verkeer als aanvaardbaar worden geacht. en als zodanig onverbindend.

USGAAP en IFRS zijn vrijwel identiek. Het hele begrip "true and fair view" hoort in het museum thuis, de Duitsers hebben het van het begin af aan als utopie bestempeld de VS heeft er het veertig jaar gelden ontmaskerd, samen met alle andere jaarverslaggevings utopieën. Bij een IFRS as adopted by the EU Commission van 1000 kantjes A4 moet je wel ontzettend veel principes hebben.
CSRD het duurzaamheidsverslag geeft geen enkel "beeld΅. Niemand zal het ook kunnen of willen lezen of er iets mee doen, misschien de "metrics" ergens in invoeren. Hooguit advocaten en juristen als verdienmodel. Het wordt net zo een overbodige onleesbare tekst als het verslag inzake corporate governance. Wie heeft het ook verzonnen: dubbele materialiteit? Want geen enkele onderneming heeft ook maar enige invloed op het klimaat en niemand heeft enig idee wat toekomstige klimaatverandering in concreto zal betekenen. De vier graden stijging van de gemiddelde temperatuur over de afgelopen 150 jaar in Nederland heeft geen significante negatieve gevolgen gehad. Wel heel veel voordeel. Een product van bureaucraten. Kunnen we er nog van af?

Usha Ganga

Je slaat de spijker op zijn kop, Arjan. Het is een lastige discussie omdat we graag ook Europees niveau op een gelijke manier handelen. Ik ben nieuwsgierig naar jouw analyse van de verschillen die ontstaan bij het omgaan met afwijkingen en conclusies.

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.