Kijkend naar het Nederlands elftal, vraagt Omar El Messaoudi zich af of het accountantsberoep zich wel op de juiste dingen richt. De focus moet liggen op het bestaan van het beroep zelf.
Discussie ColumnDe haarband van Memphis
De Oranjekoorts heeft inmiddels weer zijn intrede gedaan en vele collega's en andere Nederlanders maken de oversteek naar buurland Duitsland, om te genieten van het spel van het team van Koeman en de haarband van Memphis. Wat heeft dit simpele accessoire toch weer gezorgd voor de nodige media-aandacht en discussies. Typisch Hollands? Bakkeleien om kleine en eigenlijk onbelangrijke zaken? De spits van het Nederlands elftal zit nog niet lekker in het toernooi en de haarband krijgt er van alle kanten van langs.
Terwijl ik het doelpunt van Weghorst aan het vieren was, moest ik plotseling denken aan ons beroep. Waar ligt onze focus eigenlijk? Kijken wij naar het gehele elftal? Kijken wij naar Memphis, of kijken wij naar… de haarband? Gebruiken wij ook Wout als het even niet loopt, of als reactie op…? Oftewel, hoe staan wij in de wedstrijd? Waar gaat onze aandacht naar uit? Zijn we niet te reactief? Te impulsief?
Om een voorbeeld te noemen: de NBA legt de komende tijd vooral de focus op het beroepsprofiel. Het blijkt niet aantrekkelijk meer. Er kwamen signalen vanuit de sector en de NBA gaf daar vanuit haar rol gehoor aan. De grootste accountantskantoren leggen de komende tijd de focus op duurzaamheid. Het beroep moet flexibeler worden. Dat item is momenteel hot. Er gebeurt wat. De focusbril gaat op en men reageert. Ik zeg niet dat dit compleet fout is. Maar ik vraag me wel af of het de juiste manier is.
Wat valt op aan bovenstaande focusgebieden? Is dit focus op de haarband, of focus op het elftal? Focus op de basis? Overzien wij het speelveld, of trekt een wit elastisch item al onze aandacht? Wat voor impact maken wij met al deze effort? Wat voor impact zal het hebben, als wij uiteindelijk ervoor kunnen zorgen dat Memphis die haarband afdoet? Gaat hij dan beter presteren? Gaat het team beter presteren? Wordt Nederland Europees kampioen? Soms heb ik het gevoel dat wij 'de focus leggen op een focus'. Het hele huis lekt, maar we repareren de keukenkraan. Ik zeg overigens niet dat dit momenteel in onze sector het geval is. Her en der wat lekkage, nog geen overstroming, gelukkig. Maar voor hoelang? Ik zie de gefronste wenkbrauwen al. We moeten de focus niet leggen op een focus, maar deze focus gebruiken als startpunt om terug te redeneren, zodat wij op deze manier het grotere plaatje helder hebben. Stel dat we beginnen bij die mooie haarband. Als we een stap terugzetten, komen we bij Memphis terecht. Nog een stap terug komen we bij het elftal. Dat is het gebied waar de focus op moet liggen. Hieraan moet worden gesleuteld.
Hetzelfde geldt voor ons beroep. Als je de focusgebieden van de NBA en de accountantskantoren terug volgt, kom je bij het échte focusgebied. Namelijk het bestaan van het beroep als accountant. Daarop moet de focus liggen. Daaraan moet worden gesleuteld. Dat moet sterk staan. Wat is het bestaansrecht van het beroep? Wat maakt ons one of a kind? Wat maakt dat wij over tien jaar nog steeds bij klanten kunnen binnenstappen? Wat maakt dat klanten over tien jaar nog steeds bij ons willen binnenstappen? Is controleplicht onze boei waaraan we stevig vastklampen? Proactief sleutelen aan het beroep, in plaats van reactief reageren op het beroep. Duurzaamheid is hot, alle hens aan dek, we moeten sleutelen aan het beroep. Nee, dat is niet de volgorde. Dat is de verkeerde focus. Dat is focus op een haardband, om maar wat te noemen.
Ik ben benieuwd welk kantoor, welke commissie of wellicht welke professional eens goed gaat kijken naar dat bestaansrecht van ons beroep. In hoeverre is dat nog houdbaar? Hoe maken we het beroep houdbaar? Dat moet het vertrekpunt zijn. Moet dat niet hoog staan op alle agenda’s? En als het dan nog steeds niet lukt, dan gooien wij Wout er toch even in.
Een wijze voetballer met shirtnummer veertien zei eens: "Je gaat het pas zien als je het door hebt."