Een oproep van Omar El Messaoudi aan leidinggevenden in de sector: verander in echte leiders en laat het goede voorbeeld zien.

Discussie Column 22 juni 2021

Beterschap door leiderschap

In mijn avonturen tot in de avonduren heb ik met veel leidinggevenden gewerkt. Ik ben echter weinig leiders tegengekomen. Dat klinkt tegenstrijdig. Er bestaat echter een wezenlijk verschil tussen een leidinggevende en een leider, naar mijn mening. De eerste persoon is vooral goed in het delegeren van werk en het aansturen van andere mensen. De tweede persoon is vooral goed in het presenteren van werk en het inspireren van mensen. Het is geen geheim dat de meeste mensen het liefst met de tweede persoon werken. Er is één uitdaging. Deze personen zijn zeldzaam. Zeer zeldzaam. Hoe kan dat nu toch? Als je ze tegenkomt, lijkt het alsof grauwe gebouwen weer kleur krijgen en datgene wat je doet weer relevant wordt. Je kijkt op tegen zo’n persoon en neemt automatisch een open en lerende houding aan. Dit zonder dat die persoon erom vraagt. Dat is pas kunst!

Ik heb meegemaakt hoe essentieel het is om een leider te hebben binnen een gemeenschap, op het werk of bijvoorbeeld thuis. Als deze rol verkeerd wordt ingevuld, kan dat nog giftiger worden dan het gif van een zwarte mamba. Families vallen uiteen, werknemers nemen ontslag en gemeenschappen gaan in oorlog met elkaar. Hoe prachtig is het om te zien dat een persoon deze catastrofes kan voorkomen door te fungeren als een echte leider? Niet om aanzien te krijgen. Niet om de zakken te vullen. Niet om het eigen ego te strelen. Niet om aan de tafel van de elite te mogen aanschuiven. Deze persoon doet het om anderen te helpen zichzelf verder te helpen. Door zichzelf verder te helpen zal die persoon weer anderen verder helpen. Een continue proces van licht.

Een oproep naar mijzelf en collega’s in de sector met een leidinggevende rol. Verander in leiders en laat het goede voorbeeld zien. Het delegeren van werk, het maken van veel uren, het behalen van deadlines, nauwlettend zijn op budgetten en het werk van je teamgenoten, het vertellen hoe het moet en het eigen belang continu voor ogen hebben, kunnen vernietigend zijn. Ik heb veel collega’s hierdoor zien sneuvelen. Huilende collega’s, collega’s met een burn-out en collega’s wiens privéleven er zelfs onder moest lijden. De manier waarop je als leidinggevende je rol vervult, heeft impact op je team. Het beïnvloedt bijvoorbeeld de kans op een burn-out, blijkt uit onderzoek van onder meer de UvA. Collega’s met veel potentie en talent om onze sector nog sterker te maken raken wij hierdoor kwijt.
 
Wij moeten collega’s inspireren en motiveren. Wij moeten niet vertellen hoe het moet, maar laten zien hoe het moet. Het moet niet gaan om de hoeveelheid uren, maar om de effectiviteit van je uren. Het belang van het team moet voorop staan, budgetten dienen richtinggevend te zijn in plaats van een stalen maatstaf. Wij moeten met een coachende bril kijken naar het werk van onze teamgenoten, in plaats van met een straffende bril. En tot slot moeten wij deadlines niet als vlag op de top van de berg positioneren. De deadline moet gezien worden als een tussenstation ergens op de berg. Op de top van de berg staan bijvoorbeeld vlaggen van educatie, saamhorigheid en inspiratie.

Ik ben er sterk van overtuigd dat je hierdoor een betere werksfeer creëert binnen je organisatie. Talent valt niet weg, maar raakt gemotiveerd om in de voetstappen van de leiders te treden, waardoor ze daarna weer zelf aanstormend talent kunnen motiveren. Een continu proces van licht. Stel jezelf altijd de vraag: Hoe zou jij behandeld willen worden?

Wij kunnen de mooiste standaarden bedenken, de meest innovatieve audit- en samensteltools ontwerpen, de indrukwekkendste en mooiste kantoorpanden hebben en de grootste en kleurrijkste evenementen en marketingcampagnes organiseren. Als we echter falen in het fungeren als échte leiders, dan is er geen fundament. Zonder fundament, geen pilaren.